Οι The Big Nose Attack θα παίξουν το καθιερωμένο επετειακό ερωτικό live τους του Αγίου Βαλεντίνου στο Six Dogs.
Έχοντας ακούσει την τελευταία δουλειά “Deader Than Disco”, που απόλαυσα το κάθε λεπτό της μουσικής τους , είμαι στην ευτυχή θέση να μιλήσω με τους BOOGIEMAN και LITTLE TONNIE.
Κατ’ αρχάς να κάνουμε τις απαιτούμενες συστάσεις, είμαι ο Γιώργος από το Afternoiz!!
Καλησπέρα σας παιδιά !
1) Έχουν περάσει 9 χρόνια από την δημιουργία του γκρουπ, πως έχετε βιώσει αυτό το ταξίδι έως τώρα ?
Όπως λέει και ο σοφός λαός, ο χρόνος περνάει πάρα πολύ γρήγορα όταν διασκεδάζεις και ακόμα να συνειδητοποιήσουμε πως πάμε για δεκαετία. Όλο αυτό είναι ήδη ένα υπέροχο ταξίδι, κυριολεκτικά και μεταφορικά και σίγουρα στα δέκα χρόνια θα το γιορτάσουμε με event έκπληξη όπως του αρμόζει.
2) Είχατε κάποιους στόχους όταν ξεκινούσατε αυτό το ταξίδι, πόσους από αυτούς έχετε δει να ολοκληρώνονται ?
Συνειδητά θέλαμε να φτιάξουμε ένα σχήμα με ευελιξία και ευκολία, κάτι που θα μπορούμε να χειριστούμε εύκολα μόνοι μας, κάτι που θα είναι οικογενειακό καθώς είμαστε αδέλφια και κάτι το οποίο θα μπορούσαμε να ζήσουμε από αυτό κάνοντας το. Στην Ελλάδα αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο οπότε μπορούμε να πούμε πως επιβιώνουμε παίζοντας μουσική. Όμως δεν είμαστε αχάριστοι και ξέρουμε το ταβάνι της ελληνικής πραγματικότητας. Συνεχίζουμε να το κάνουμε όχι για τα λεφτά προφανώς αλλά γιατί αγαπάμε την τέχνη, την έκφραση της καθώς και τη δημιουργία. Έχουμε ταξιδέψει πάρα πολύ και έχουμε γνωρίσει άπειρους ανθρώπους που μας αγαπάνε και τους αγαπάμε. Ακόμα βάζουμε πλώρη για νέα πράγματα όμως και δεν καθόμαστε στάσιμοι, θα θέλαμε πχ να ζήσουμε κάπου αλλού στο εξωτερικό για όσο αυτό γίνεται και να βιώσουμε και τη μουσική σκηνή μιας άλλης χώρας.
3) Το «Deader Than Disco» κατά την προσωπική μου άποψη, είναι το καλύτερο LP που έχετε δημιουργήσει. Το feedback που παίρνεται για το LP ποιο είναι?
Ευχαριστούμε πάρα πολύ για το σχόλιο. Για εμάς κάθε νέος δίσκος είναι αυτόματα ο καλύτερος μας, αλλιώς δεν θα τον κυκλοφορούσαμε. Εξάλλου δεν έχουμε κάποια δέσμευση. Αλλά με το συγκεκριμένο LP είχαμε πιστέψει από τις πρώτες κιόλας νότες του πως θα είναι μια ολοκληρωμένη και ώριμη συνθετικά κυκλοφορία. Το αγαπάμε και ο κόσμος στα Live δείχνει να το αγαπάει και αυτός και δείχνει να περνάει καλά και να γκρουβαρει. Εμπορικά ακόμα δεν έχουμε πλήρη εικόνα του τι γίνεται αλλά δείχνει πως το βινύλιο μας μέσα σε ένα 6μηνο πάει για sold out, να ναι καλά όλοι όσοι μας στήριξαν σε αυτό.
4) Η δικιά σας άποψη για το «Deader Than Disco» … Είναι αυτό που θέλατε να έχετε ως αποτέλεσμα ? Τι διαφορετικό θέλατε να κάνετε με αυτό το LP ?
Σε αυτό το δίσκο θέλαμε να υπηρετήσουμε τις συνθέσεις και να δημιουργήσουμε μια πιο πλούσια ενορχήστρωση για κάθε τραγούδι. Εξού και τα κρουστά, τα πνευστά, τα μπάσα και οι γυναικείες φωνές. Το ντουέτο είναι και θα είναι ο βασικός πυρήνας μας αλλά δεν θέλουμε να μας περιορίζει συνθετικά στο στούντιο εξάλλου ο κόσμος που θα ακούσει τη μουσική σου θέλει απλά να ακούσει καλή μουσική χωρίς να τον νοιάζει αν είσαι duo, trio ή συμφωνική ορχήστρα. επίσης μας άρεσε πολύ και η διαδικασία ηχογράφησης που την κάναμε ινκόγκνιτο και χωρίς να κυνηγάμε timelines, οι συνεργάτες μας φανταστικοί επίσης και φυσικά πιστεύαμε στο υλικό εξαρχής. Ήταν ένα come back που όφειλε να γίνει καθώς απουσιάσαμε δισκογραφικά για πολύ καιρό, όχι γιατί δεν είχαμε έμπνευση αλλά γιατί είχαμε μπει στο τρυπάκι του να παίξουμε live παντού στη γύρα και αυτό μας κράτησε από το να επιστρέψουμε στο στούντιο.
5) Ποια ήταν η καλύτερη ή αν υπάρχουν πάνω από μια, στιγμή/ές που θυμάστε σε Live ?
Είναι πάρα πολλές! Σίγουρα η τεράστια εμπειρία του Rockwave φεστιβάλ 2015 που είχε την πιο επαγγελματική διοργάνωση που έχουμε ζήσει και άπειρο κόσμο, η παρουσίαση του προηγούμενου δίσκου μας το 2016 στο Gagarin που μας άνοιξε διάπλατα τις πόρτες του και παρότι μεγάλος χώρος πίστεψε σε εμάς, το επετειακό μας live για τα 5 χρόνια στο AN Club που ήταν πραγματικά μια γιορτή με καλεσμένους 17(!) guest μουσικό-φίλους μαζί μας επί σκηνής, τα περιπετειώδη τουρ μας στο εξωτερικό, ειδικά στην Ισπανία, το φεστιβάλ του plovdiv που παίξαμε headliners σε χίλια άτομα, το πρόσφατο live με την γλυκύτατη Beth Hart και τα καλά της λόγια προς εμάς και τέλος μια αστεία ιστορία που παίζαμε στο White Τrash στο Βερολίνο το 2014 το οποίο ήταν το αγαπημένο στέκι του Lemmy και ο οποίος έτυχε ενώ ήταν εκεί να μας χάσει γιατί έβλεπε μουντιάλ! Μας είδε όμως ο κιθαρίστας των Eagles Of Death Metal με τον οποίο περάσαμε ένα καταστροφικό βράδυ πιόματος.
6) Η ελληνική σκηνή βιώνει μια άνοδο, κυρίως σε ότι κινείτε γύρω από αυτό που λέμε southern – stoner. Γυρίστηκε και προβλήθηκε πρόσφατα και ένα ντοκιμαντέρ. Ποια είναι η άποψη σας για όλο αυτό το ρεύμα και πόσο έχει βοηθήσει την άνοδο όλης της εγχώριας rock σκηνής ?
Οι όροι southern και stoner είναι τουλάχιστον παιδικοί και άστοχοι και αν ρωτήσεις τις ελληνικές μπάντες που το αντιπροσωπεύουν θα σου πούνε το ίδιο. Είναι φίλοι μας και έχουμε κάνει αυτή την κουβέντα άπειρες φορές. Θέλω να πιστεύω πως ο σωστός όρος είναι heavy rock. Ξεπερνώντας τις λεπτομέρειες όμως, εννοείται πως το ροκ αυτό ανέβασε όλη την underground rock κοινότητα γενικότερα σαν σκηνή. Δεν έχουμε δει το ντοκιμαντέρ ακόμα αλλά ήμασταν εκεί για να το βλέπουμε να χτίζεται από την αρχή: με τους djs psycogramdmammas στο mo better τις Πέμπτες να βάζουν μουσικάρες, τις αντίστοιχες heavy doom τρίτες του Texas, αργότερα και στο underground club (the Daffy era) ,αυτά τα ακούσματα λοιπόν σε συνδυασμό με μικρά underground live και φεστ ανάμεσα σε μια μικρή κοινότητα/παρέα ανθρώπων και μπαντών, zine όπως το monolith και οι mushroom freaks και diy fest όπως το praise the fuzz και άλλα αντίστοιχα. . Χαίρομαι αλήθεια που τα ζήσαμε αυτά από μέσα όσο αυτό μεγάλωνε ( παρόλο που εμείς τότε σαν down & out παίζαμε τα μπλουζ) . Οι Lucky Funeral, οι Planet of Zeus και οι 1000mods κατάφεραν με όλα τα ρίσκα που είχε αυτό να εξάγουν την ελληνική underground μουσική σκηνή στο εξωτερικό και ύστερα από άπειρο κόπο και ιδρώτα να την ανεβάσουν στα μάτια του Έλληνα οπαδού άρα και κατά συνέπεια διοργανωτή και να στρώσουν το δρόμο για τους υπόλοιπους(hats off). Το ότι έχουμε φεστιβάλ ολόκληρα με εγχώριες μπάντες και τεράστιους χώρους να γεμίζουν για το ροκ είναι απίστευτο και αξιοθαύμαστο. Φυσικά έχει ξαναγίνει στο παρελθόν η Ελλάδα να βγάλει μεγάλες μπάντες στο εξωτερικό όπως πχ οι Last drive/Nightstalker (αγαπάμε) αλλά ποτέ δεν έγινε όλο αυτό μαζικά, σαν παρέα, σαν σκηνή.
7) Χωρίς να θέλω να σας βάλω σε «πολιτικά» θέματα, ποια είναι η γνώμη σας για όλα αυτά που συμβαίνουν, όπως το θέμα με τα Εξάρχεια, την αστυνομία, τις «επιθέσεις» σε πούλμαν με πρόσφυγες, τα πανεπιστήμια. Θέλω να μου πείτε πως αντιλαμβάνεστε όλη αυτή την εικόνα ενός μέρους της κοινωνίας και της πολιτείας ?
Παρότι Μπραχαμιωτες μεγαλώσαμε στα μπαρ και τα καφέ των Εξαρχείων. Θα μπορούσε να πει κάποιος πως είναι η πιο μποέμικη γειτονιά της Αθήνας. Τα Εξάρχεια όμως ήταν είναι και θα είναι αγκάθι για την κάθε κυβέρνηση. Γιατί αντιπροσωπεύουν μια ελευθερία έκφρασης που δεν μπορούν να κατανοήσουν και οι άνθρωποι ξέρεις όταν κάτι δε μπορούν να το καταλάβουν το πολεμάνε. Δε γνωρίζουμε τι γίνεται στο παρασκήνιο και ποιος έχει τι συμφέρον αλλά η κατάχρηση κάθε εξουσίας είναι πάντα κατακριτέα όπως και η κάθε μορφή βίας. Αγάπη και σεβασμός για κάθε συνάνθρωπο για να πάμε μπροστά.
8) Θα εμφανιστείτε στο Six d.o.g.s στις 14.02.2020 σε ένα live για του Αγίου Βαλεντίνου. Τι να περιμένουμε από τους The Big Nose Attack ?
Ένα μοναδικό show με το αντίστοιχο τρολ που αρμόζει σε αυτή την επέτειο. Επίσης θα παίξουμε και πρώτη φορά με τους αγαπημένους φίλους Dark Rags που ξέρουμε αιώνες και δεν έχει τύχει να παίξουμε ποτέ ξανά μαζί. Που ξέρεις ίσως και ένα jam στο τέλος!
9) Ποια είναι τα επόμενα βήματα, οι στόχοι σας, για το άμεσο μέλλον ?
Τα άμεσα σχέδια μας είναι ένα burger μανιταριών για να κάνουμε λίγο ντιτοξ από τις πολλές πίτσες. Στην συνέχεια πολλά live για την προώθηση του νέου δίσκου και σιγά σιγά να οργανωθούμε για το επετειακό μας πάρτι στα δέκα χρόνια της μπάντας. Έχουμε σκοπό να επανακυκλοφορήσει παλιό υλικό μας σε βινύλιο όπως και ακυκλοφόρητα τραγούδια. Να’ ναι καλά ο Ikaros Records!
10) Ένα μήνυμα για τους αναγνώστες του AFTERNOIZ
Να αγαπάτε υπεύθυνα, να ερωτεύεστε ανεύθυνα. Να πίνετε κρασί και να ακούτε δίσκους. Μην σας πνίγει το άγχος όλα είναι περαστικά ακόμα και εμείς οι ίδιοι, οι καλές στιγμές όμως είναι για πάντα.
