“Χαράς ευαγγέλια” για τους οπαδούς του μελωδικού Doom Metal. Οι Νορβηγοί The 3rd and the Mortal επανασυνδέονται με την αρχική τους σύνθεση. Ναι, μετά το “Memoirs” με την υπέροχη Kirsti Huke στα φωνητικά μπήκαν στον πάγο για όλα αυτά χρόνια. Έτσι λοιπόν σχεδόν μετά από μια εικοσαετία πήραν τηλέφωνο την Kari Rueslåtten και είπαν “Μιας και κλείσαμε 30 χρόνια από την κυκλοφορία του “θηριώδους” “Tears laid in earth” τον προηγούμενο Οκτώβριο, δεν κλείνουμε και μια επανασύνδεση?”. Έτσι λοιπόν είπαν να κλείσουν και μια εμφάνιση στο Midgardsblot festival που πραγματοποιείται στο Borre της Νορβηγίας. Παρακάτω σας παραθέτουμε την αφίσα σχετικά με την εμφάνιση τους.
Οι The 3rd and the Mortal είναι ένα ξεχωριστό μεγαλείο
Τώρα να αναφέρουμε τι σημαίνει για τύπους σαν και μένα το “Tears laid in earth” ή το “Sorrow”? Εντάξει ότι σημαίνουν τα “Velvet darkness they fear” και “Widow’s weeds” των συμπατριωτών τους Theatre of Tragedy και Tristania. Νομίζω ότι σας κάλυψα. Μετά η Kari αποχώρησε για να αφοσιωθεί στην solo καριέρα της (Επτά άλμπουμ!) που είχε σχέση με την ηλεκτρονική μουσική και την folk. Επίσης από το 2005 και μετά δουλεύει ως καθηγήτρια ψυχολογίας και το 2007 έφερε στη ζωή την κόρη της.
Η συνέχεια πειραματική, όμως παρέμεινε ποιοτική
Μετά ήρθε η Ann-Mari Edvardsen στη θέση της για να συνεχίσει με τους The 3rd and the Mortal για δυο ακόμη άλμπουμ. Τα “Painting on glass” και “In this room” ήταν σαφώς πιο πειραματικά, όμως ήταν και αυτά εξαιρετικά. Το μεγαλείο όμως του ντεμπούτου δεν το άγγιζαν. Μετά ήρθε η Kirsti Huke το οποίο ήταν ένα πολύ πιο πειραματικό άλμπουμ με παλαιότερες ηχογραφήσεις εκτελεσμένες πιο ηλεκτρονικά. Όμως ήρθε η ώρα να επιστρέψει αυτό το φθινόπωρο η Μεγάλη Κυρία και να μας υπενθυμίσει γιατί το “Tears laid in earth” είναι τόσο μεγαλειώδες.
Το “Tears laid in earth” είναι ένα “Κόσμημα”
Μετά το συνταρακτικό “εφτάρι” “Sorrow”, οι The 3rd and the Mortal έφεραν στο φως ένα αριστούργημα. Η θεσπέσια φωνή της Kari με τα εξαιρετικά leads των κιθάρων συνθέτουν ένα απίστευτο άλμπουμ. Αν και Doom Metal το άλμπουμ, δεν υπάρχουν επιρροές από Black Sabbath ας πούμε ή συναφή σχήματα. Άντε να βρείτε δείγματα γραφής επηρεασμένα από Candlemass όπως στο “Death hymn” αλλά και αυτά πολύ αχνά. Να πούμε για το τρομερό μπάσο του “Autopoema” και την εκπληκτική συνθετική δομή του? Δεν υπάρχει ούτε ένα filler σε αυτό το αριστούργημα, τέλος.
Το “Oceana” είναι ένας έπος!
Πιάστε και ακούστε το τελευταίο κομμάτι που διαρκεί 18 λεπτά, το “Oceana” και θα το έχετε στο repeat για κανένα μήνα. Θα σταματήσω εδώ γιατί αλλιώς θα πρέπει να γράψω αφιέρωμα και δεν το έχω σε πολύ.
Τι συνεχίζω και μιλάω εγώ τώρα…
Η μπάντα που μόνο με ένα EP και ένα ντεμπούτο επηρέασε τους The Gathering, Nightwish και τόσους άλλους επέστρεψε. Η Μεγάλη Κυρία βρήκε τους παλιούς της φίλους και ανακοίνωσαν την πρώτη τους εμφάνιση. Νοσταλγία και ενθουσιασμός? Πείτε το όπως θέλετε.
