Ρίζες Delta blues και σύγχρονες επιρροές: το νέο άλμπουμ των Rootworkers, της μπάντας από τις Μάρκε είναι μια συναρπαστική πρόκληση στα κλισέ και την ακαμψία
Οι Rootworkers επιστρέφουν με το Don’t Beat a Dead Horse, το πρώτο τους ολοκληρωμένο στούντιο άλμπουμ, που κυκλοφορεί στις 17 Οκτωβρίου 2025 από την Bloos Records. Μετά το single Devil on My Bed, το άλμπουμ σηματοδοτεί ένα αποφασιστικό βήμα στην εξέλιξη του ήχου της ιταλικής μπάντας, ωθώντας το blues rock προς μια πιο προσωπική, απογυμνωμένη και σύγχρονη μορφή.
Το Don’t Beat a Dead Horse αντιπροσωπεύει μια αλλαγή στην προσέγγιση των Rootworkers στη σύνθεση τραγουδιών. Με ρίζες βαθιά στο delta blues, με την πάροδο των χρόνων έχουν εμπλουτίσει τον ήχο τους με soul, garage rock, psychedelia και προσεκτική σύνθεση τραγουδιών, δημιουργώντας μια ξεχωριστή και αναγνωρίσιμη ταυτότητα.
Τώρα, με τις παραγωγικές ικανότητες του Frankie Wah (Little Pieces of Marmelade), οι δομές τους γίνονται πιο σφιχτές και άμεσες, οι ενορχηστρώσεις ελάχιστες αλλά εκλεπτυσμένες, με έμφαση στον τόνο και το ηχόχρωμα που κοιτάζει προς το παρόν χωρίς να χάνει την αρχέγονη ένταση του blues.
Πρόκειται για ένα άλμπουμ που εμβαθύνει στη μορφή του τραγουδιού, αποφεύγοντας τις τυποποιημένες δομές για να δημιουργήσει χώρο για απλοποιημένα όργανα και μη συμβατικές, μοντέρνες ηχητικές προσεγγίσεις. Το αποτέλεσμα είναι ένα μείγμα κομψών μπαλάντων και ωμών, σκόπιμα «ακατάλληλων» κομματιών που δεν χάνουν χρόνο.
Ο τίτλος του άλμπουμ – μια αμερικανική ιδιωματική έκφραση που υποδηλώνει να μην σπαταλάμε ενέργεια σε χαμένες υποθέσεις – ανατρέπεται: αντί να τα παρατήσουν, οι The Rootworkers αντιμετωπίζουν ένα κλασικό είδος με κριτικό μάτι και τόλμη, αμφισβητώντας τα κλισέ και τους περιορισμούς του. Το εξώφυλλο, που απεικονίζει ένα άλογο που παλεύει με ένα λάσο, αποτυπώνει οπτικά αυτό το πνεύμα: μια εικόνα αντίστασης και ζωτικότητας.
Συνιστάται ανεπιφύλακτα για τους οπαδούς των Jack White, Black Keys, All Them Witches, Jon Spencer Blues Explosion και Led Zeppelin. Το άλμπουμ θα παρουσιαστεί ζωντανά στο πάρτι για την κυκλοφορία του την Παρασκευή, 31 Οκτωβρίου 2025, στο διάσημο χώρο Germi στο Μιλάνο, όπου οι The Rootworkers θα γιορτάσουν την κυκλοφορία του Don’t Beat a Dead Horse μαζί με το κοινό τους.
TRACK-BY-TRACK | ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ROOTWORKERS
1. Love Don’t Pay the Rent | Μια γιορτή της αγάπης που εκφράζεται μέσα από κιθάρες tremolo, ζεστές μπασογραμμές και μια ακατέργαστη, ειλικρινή φωνή. Η μετακόμιση γίνεται μια μεταφορά για την ανάπτυξη, την ανακάλυψη και τις αυθεντικές σχέσεις.
2. Unstoppable Pleasure | Ένας φόρος τιμής στους συνταξιδιώτες και στον βαθύ δεσμό που μοιράζονται όσοι βαδίζουν στο μονοπάτι του blues. Ένα τραχύ αλλά ονειρικό αφιέρωμα σε έναν διαχρονικό χώρο πέρα από τα όρια.
3. Catfish Blues | Το μοναδικό cover του άλμπουμ (Robert Petway) και βασικό κομμάτι των ζωντανών μας εμφανίσεων, επαναερμηνευμένο με τη δική μας πινελιά. Οι κιθάρες που ανταποκρίνονται η μία στην άλλη και η δυναμική ρυθμική ενότητα δημιουργούν μια ηχητική κλιμάκωση που αποτυπώνει την ένταση των συναυλιών μας.
4. Desert | Το πιο βασανισμένο κομμάτι του άλμπουμ, αιωρούμενο ανάμεσα σε αγωνιώδη φωνητικά, διαστημικά Rhodes και ζεστά μπάσα. Ένα σουρεαλιστικό, ονειρικό ταξίδι μέσα από υπαρξιακές σκέψεις, που διαλύεται σε dub delays.
5. It’s Gone (And It’s Alright) | Ένα τραγούδι προσωπικής λύτρωσης, που μεταμορφώνει ένα τέλος σε μια νέα αρχή, ισορροπώντας το άγχος και την απελευθέρωση. Η ένταση λιώνει σε μια τολμηρή psych-reggae γέφυρα που κλείνει τον κύκλο με ελαφρότητα.
6. Proud of My Life (Don’t Ask Me Why) | Μια δήλωση ταυτότητας, περήφανη και αυτογνωστική παρά τις προκλήσεις και τις αβεβαιότητες της ζωής. Αυτός είναι ο τρόπος μας να υπάρχουμε στον κόσμο, και είναι δικός μας.
7. Not My Cup of Tea | Το πιο ηλεκτρικό κομμάτι του άλμπουμ, με μια παλλόμενη ενέργεια που κορυφώνεται σε ένα εκρηκτικό boogie section. Ένα σφυροκοπώντας τύμπανο σφυροκοπά ένα εμμονικό «όχι» στην πραγματικότητα και σε ένα πεπρωμένο που αρνούμαστε να δεχτούμε.
8. Devil on My Bed | Αντιμετωπίσαμε τα πνεύματα του μπλουζ του Μισισιπή καθώς σέρνονταν κάτω από τα σεντόνια, διοχετεύοντάς τα σε έναν ανεμοστρόβιλο από fuzz, slide, ύπνωση και ψυχεδελική μουσική. Ένας εξορκισμός ανάμεσα στο όνειρο και την αφοσίωση.
9. Dead Flower Blues (Alt. Take) | Μια εναλλακτική εκδοχή του προηγούμενου single μας, που ανοίγει νέους δρόμους σε πιο σκοτεινές, πιο απόκρυφες αποχρώσεις της μαύρης μουσικής. Ένα ταξίδι που θυμίζει την παράδοση της μαγείας, τη μαύρη μαγεία και τα τελετουργικά μύησης.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Rootworkers
Οι Rootworkers σχηματίστηκαν το 2019 στο Appignano (Ιταλία), ενωμένοι από μια κοινή πάθος για το delta blues και τις πιο έντονες παραλλαγές του. Οι Enrico Palazzesi (φωνητικά, κιθάρα, στίχοι), Andrea Ballante (κιθάρα), Lorenzo Cespi (μπάσο) και Enrico Bordoni (ντραμς και πλήκτρα) αντλούν επιρροές από τη soul, τη garage, το psychedelic rock και τη σύγχρονη τραγουδοποιία για να δημιουργήσουν έναν ήχο που είναι ταυτόχρονα διακριτικός και έντονος.
Το 2022, κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο EP τους Attack, Blues, Release, το οποίο ακολούθησε σύντομα το single Dead Flower Blues, ξεκινώντας μια παραγωγική περίοδο ζωντανών εμφανίσεων σε όλη την Ιταλία. Έχουν εμφανιστεί στα Seravezza Blues, San Severino Blues και έχουν μοιραστεί τη σκηνή με καλλιτέχνες όπως οι King Hannah, Sick Tamburo, The Cinelli Brothers, Reverend Beat-Man και Dome La Muerte, μεταξύ άλλων.
Το 2025, το πρώτο τους άλμπουμ, Don’t Beat a Dead Horse, κυκλοφορεί από την Bloos Records, ηχογραφημένο με τον παραγωγό Frankie Wah (Little Pieces of Marmelade) και προαναγγέλλεται από το single Devil on My Bed. Το άλμπουμ επιβεβαιώνει μια πιο ώριμη και προσωπική φωνή στη σύνθεση, απομακρύνοντας τα κλισέ του blues για να εξερευνήσει νέες εκφραστικές δυνατότητες.
CREDITS
Enrico Palazzesi | Φωνητικά, κιθάρες
Andrea Ballante | Κιθάρες
Lorenzo Cespi | Μπάσο
Enrico Bordoni | Ντραμς, πλήκτρα
Μουσική: The Rootworkers – Στίχοι: Enrico Palazzesi
Ηχογράφηση, μίξη και παραγωγή: Frankie Wah στα Astronave Recording Studios, Recanati (Ιταλία)
Mastering: Guido Andreani
Φωτογραφία | Ivan Belardinelli
Βίντεο και εικαστικό υλικό | Paolo Tasso
