Ακούσαμε POTERGEIST

Η επιστροφή των POTERGEIST ήταν αυτό το «κάτι»  διαφορετικό που ήθελα να ακούσω μέσα στην πολυπληθή  ομάδα από μπάντες που κινούνται σε αυτό που λεμέ ελληνική “stoner”σκηνή.

Αυτό το διαφορετικό το είχαν πάντα οι POTERGEIST, για αυτό και όταν τους πρώτο-άκουσα , τους ξεχώρισα από τους υπόλοιπους.

Έχοντας τα στοιχεία της Southen-ιας στον ήχο τους, ήταν πάντα μια ποιο heavy μπάντα με riff που έχουν όγκο, με γεμίσματα στα drums που ξεφεύγουν από το standard και φωνητικά αγριεμένα, με την ερμηνευτική ικανότητα του Alex να δίνει τέτοιο ηχόχρωμα που πάντα θέλεις να έχεις τους στίχους από δίπλα για να τραγουδήσεις και να ουρλιάξεις.

Πέρασε αρκετός καιρός, με νέα προσθήκη, αυτή του Petrox στην κιθάρα, από τους Tardive Dyskinesia, το «Rain Over Hell» θα κάνει την εμφάνισή του τον Νοέμβριο.

Οι POTERGEIST με μεγαλύτερες δόσεις rock-ιας στα riff τους, το καταλαβαίνεις αυτό από το πρώτο κιθαριστικό χτύπημα με την  έναρξη που γίνετε με το “So Long” , με  φωνητικά άγρια και ερμηνείες που θα γουστάρετε καθ’ όλη την διάρκεια  της ακρόασης , μας οδηγούν στο πρώτο συμπέρασμα (το έχω βγάλει ήδη εδώ και χρόνια 😀 ) ότι οι είναι μια εκ των τριών καλύτερων στην λεγόμενη «southern/ stoner» σκηνή και με το άκουσμα του “Rain Over Hell” θα συνεχίζω να το φωνάζω.

H πρώτη 6λεπτη μουσική βόλτα με κάρφωσε προσηλωμένο για να έρθει στην συνέχεια ένα από τα καλυτέρα κομμάτια του δίσκου, σε αυτό το 5λεπτο κόλλησα.

Τo “Bury Me”, έπαιξε πολλές φορές πριν πάω στο επόμενο. Υπέροχη ερμηνεία, υπέροχο στακάτο riff,  φοβερή αλλαγή στα μέσα περίπου, γεμίσματα στα drums που σε σπρώχνουν να κουνηθείς, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό το απόλαυσα.

Την σκυτάλη παίρνει το ομώνυμο όπου ήδη έχουμε ακούσει μιας και είναι και το πρώτο video, αυτό το κομμάτι όσο το ακούς, τόσο το γουστάρεις, ειλικρινά οι ερμηνείες του Alex απογειώνουν τα κομμάτια, ήταν ένα στοιχεία που διέκρινες πάντα στους POTERGEIST.

Η αντεπίθεση με το “Texas Sorrow” με το Panter-ιακό ύφος, με τα ουρλιαχτά στα φωνητικά και στις κιθάρες, σε συνδυασμό με  τα διεφθαρμένα χτυπήματα του Τόλη, η απογείωση είναι γεγονός.

Το “Heroin” κρατάει τον πήχη ψηλά, τα φωνητικά γρέζια σε κάθε τραγούδι που έρχεται  είναι όλο και καλύτερα, το ρεφρέν μοναδικό,  η κοφτή riff-ια με το μπάσο να «sol-άρει», γράφουν στην  μουσική αποθήκη του μυαλού μας και αναζητούν μια επανάληψη.

Το αργόσυρτο “Ball And Chain”, με «ξένισε» ευχάριστα, σκοτεινή ερμηνεία, με δυνατές εναλλαγές, για να ακολουθήσει το groov-ατο “Nothing And Everything”, που θα σας κουνήσει το κορμί  μόλις το ακούσετε, με υπέροχο φωνητικό-χρώμα στο ρεφρέν, για να επαναλάβω και να γίνω κουραστικός, οι ερμηνείες του Alex σε κάνουν να κολλάς.

Το επόμενο μας επαναφέρει στις δόσεις rock-ιας, το “This Ain’t Love Song” λίγο πριν τελειώσει η ακρόαση του LP,  εκτοξεύει την διάθεση μας.

Για το τέλος “Blues For Green”.
Με αυτήν την southern-ια, ένα POTERGEIST κομμάτι, κλείνει η ακρόαση του “Rain Over Hell” ….Απλά repeat και πάμε πάλι από την αρχή.

Ραντεβού στην ζωντανή παρουσίαση του LP !!!!