45 χρόνια πριν, το 1973, γεννήθηκαν δυο τύποι, που έμελλε στην συνέχεια να δημιουργήσουν (αρχικά) και να φέρουν στο προσκήνιο (στην συνέχεια) τον stoner/desert ήχο. O Josh Homme ξεκίνησε από το Joshua Tree της Καλιφόρνια και με τους Kyuss και τους Queens of the Stone Age έκανε το stoner rock σχεδόν mainstream σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Την ίδια χρονιά, περίπου 800 χιλιόμετρα μακριά, στο San Jose, πάλι, της Καλιφόρνια ακούστηκαν τα πρώτα –μάλλον αργά και μακρόσυρτα- κλάματα του Al Cisneros, μιας ακόμη εμβληματικής μορφής του stoner ήχου, ο οποίος, βέβαια, κινήθηκε σε μονοπάτια αρκετά διαφορετικά από εκείνα, που άνοιξε ο Homme.
Μεγάλος fan της πρώτης εποχής των Βlack Sabbath, ο Cisneros πρωτόπιασε μπάσο στα χέρια του γύρω στα 13-14 και άρχισε να σκέφτεται να φτιάξει μια μπάντα. Το «σχολικό» συγκρότημα, που τελικά σχημάτισε στα 16 του, ονομαζόταν Asbestosdeath και έπαιζε sludge/doom metal. Αν δεν σας λέει κάτι σαν όνομα, αρκεί να ακούσετε διαβάσετε τα ονόματα των υπόλοιπων μελών: ο Chris Hakius ήταν στα drums και ο Matt Pike (άλλη κορυφαία μορφή του χώρου) και o Tom Choi ανέλαβαν τις κιθάρες. O τελευταίος αποχώρησε λίγο μετά τα δυο EP που κυκλοφόρησε η μπάντα και ένα νέο συγκρότημα γεννήθηκε. Ο Justin Marler τον αντικατέστησε και οι Sleep, ένα από τα σημαντικότερα stoner rock συγκροτήματα στην ιστορία του χώρου , έγιναν πραγματικότητα. Με τους δίσκους Volume One και Sleep’s Holy Mountain, που ήταν γεμάτοι βαριά και ασήκωτα riffs και επιρροές από Black Sabbath, κέρδισαν άμεσα τους fans τους underground και αναγνωρίστηκαν σαν μια από τις πιο επιδραστικές μπάντες για το stoner metal.
Μεταξύ 1995 και 1998, η μπάντα δούλευε το album που τελικά θα οδηγούσε στην (προσωρινή) διάλυση της. Το Dopesmoker προοριζόταν για αριστούργημα αλλά στην δισκογραφική τους δεν άρεσε πως στην ουσία ήταν ένα μόνο τραγούδι διάρκειας 60 λεπτών και αρνήθηκε να το κυκλοφορήσει. Αποτέλεσμα; Έντονες κόντρες με την μπάντα, που οδήγησαν στον τερματισμό της πορείας της. Το Dopesmoker με την αυθεντική του μορφή κυκλοφόρησε τελικά 5 χρόνια αργότερα, το 2003, από άλλη εταιρεία αλλά το γυαλί είχε ραγίσει για τους Sleep…
O Pike δημιούργησε το πολύ γνωστό sludge metal σχήμα High on Fire, με τους οποίους έγραψε την δική του ιστορία στην σκηνή, ενώ ο Cisneros και ο Hakius σχημάτισαν τους μυστηριακούς και «απόκοσμους» Om. Ο Marler όσο περίεργο κι αν ακούγεται αποφάσισε (ήδη μετά το παρθενικό Volume One των Sleep) να αποσυρθεί από τα εγκόσμια και να κλειστεί σε…μοναστήρι…
Ένα κόλλημα με τo θείο (σε όποια υπόσταση), βέβαια, πρέπει να έχουν και οι Cisneros και Hakius και αυτό καθίσταται εμφανές και στους OM. Ας μην παραβλέπουμε άλλωστε πως για τους Ινδουιστές το OM παραπέμπει στην φυσική δόνηση που εκλύει του σύμπαν. Επίσης, στα μυστικιστικά, αργόσυρτα και «λασπωμένα» κομμάτια τους, θαμμένες κάτω από βαριά πέπλα ψυχεδέλειας κρύβονται μουσικές δομές που παραπέμπουν σε θιβετιανούς και βυζαντινούς ύμνους, που δημιουργούν σχεδόν κατανυκτικό κλίμα. Επιπρόσθετα, τα τρία τελευταία δισκογραφικά πονήματα της μπάντας χρησιμοποιούν σαν εξώφυλλα εικονογραφίες Ορθόδοξης Χριστιανικής τεχνοτροπίας.
Στα πρώτα τρία άλμπουμ (Variations on a Theme-2005, Conference of the Birds- 2006 και Pilgrimage- 2007), οι OM ήταν ντουέτο με Cisneros στα φωνητικά και το μπάσο και τον Hakius στα drums. Κάπου εκεί, όμως, ο τελευταίος αποφάσισε να αποχωρήσει και αντικαταστάθηκε από τον Εmil Amos των Grails. Λίγο αργότερα στο σχήμα προστέθηκε και ο Robert Lowe ή Lichens σε έναν ιδιότυπο ρόλο και οι OM κυκλοφόρησαν δυο ακόμη άλμπουμ: τα God Is Good (2009) και Advaitic Songs (2012) που με εξώφυλλο τον Ιωάννη τον Πρόδρομο (Βαπτιστή), περιλαμβάνει και το έπος “State of Non-Return”
Την ίδια χρονιά ανακοινώθηκε πως επανενώθηκαν και οι Sleep αλλά στην εξαετία μέχρι που ακολούθησε, οι συγκεκριμένοι παρουσίασαν μόνο ένα single (Τhe Clarity) ενώ είχαμε και μια live κυκλοφορία από τους OM. Η έκπληξη, όμως, έγινε φέτος τον Απρίλιο με τους Sleep, οι οποίοι 16 χρόνια μετά το Dopesmoker κυκλοφόρησαν το πέμπτο άλμπουμ τους με τίτλο «The Sciences».
Οι ΟΜ, βέβαια, επιφύλασσαν –ειδικά για εμάς- μια άλλη συγκίνηση/έκπληξη καθώς το Σάββατο 2 Ιουνίου 2018 θα βρεθούν στο Piraeus Academy, σε μια από τις σπάνιες ζωντανές τους εμφανίσεις για να μας ξεναγήσουν στο ηχητικό τους σύμπαν, που δεν μοιάζει με κανένα άλλο. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το Δελτίο Τύπου της –εξαιρετικής για live του stoner/sludge/doom ήχου- Smoke The Fuzz: «Το επιβλητικό drone, η καθηλωτική τελετουργική ατμόσφαιρα και το μουσικό χαρμάνι Δύσης και Ανατολής των OM θα μαγέψει το ελληνικό (και ίσως όχι μόνο) κοινό, σε μια ζωντανή εμφάνιση-κατάνυξη που δε χάνεται»
Δεν θα μπορούσα να είχα γράψει κάτι πιο αντιπροσωπευτικό…
