Στις 13 Μαϊού 1994 κυκλοφόρησε η ταινία “The Crow” με ένα budget των 24 εκατομμυρίων δολλαρίων. Κατάφερε όμως να τα βγάλει και με το παραπάνω τα λεφτά της επένδυσης του με την επιτυχία που ακολούθησε. Η ιστορική Miramax δεν είχε ποτέ άλλοτε τέτοιου μεγέθους επιτυχία, δηλαδή να φτάσει νούμερο ένα σε εισιτήρια σε 1573 κινηματογράφους στις ΗΠΑ.
Από τις ΗΠΑ μόνο, τα έσοδα για την ταινία “The Crow” έφτασαν τα 12 εκατομμύρια δολλάρια περίπου. Σε παγκόσμια κλίμακα να φανταστείτε ότι έφτασε σχεδόν τα 100 εκατομμύρια σε έσοδα έναντι μόνο 24 εκατομμυρίων που δαπανήθηκαν για τις 54 ημέρες που διήρκησαν τα γυρίσματα.
Την πλοκή σίγουρα την γνωρίζουμε οι περισσότεροι. Με μεγάλη βεβαιότητα μπορώ να ισχυριστώ ότι όσοι ακούμε την Rock και Metal μουσική, σίγουρα έχουμε παρακολουθήσει αυτή την καταπληκτική ταινία.
Λίγα λόγια για την πλοκή του “The Crow”
Τη νύχτα πριν από τον γάμο τους, ο μουσικός Eric Draven και η αρραβωνιαστικιά του δολοφονούνται άγρια από μέλη μιας βίαιης συμμορίας. Στην επέτειο του θανάτου τους, ο Eric ανασταίνεται από τον τάφο και παίρνει το μανδύα του The Crow, ενός υπερφυσικού εκδικητή. Μια supernatural ταινία με έντονες αναφορές στο δράμα και στο σκότος που κατέληξε να γίνει σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς.
Μπορούμε να συζητάμε για ώρες
Για την ταινία μπορούμε να μιλάμε για ώρες, τόσο για την τραγωδία η οποία “γεννάει” έντονα συναισθήματα που σε κυριεύουν με κάθε λεπτό του έργου. Να μιλάμε για την εκπληκτική ερμηνεία του Brandon Lee που δεν κατάφερε ποτέ να ολοκληρώσει τα γυρίσματα λόγω του ατυχήματος που είχε με όπλο της παραγωγής. Μπορούμε να αναλύουμε σε πολλές παραγράφους ακόμα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με την μουσική επένδυση της ταινίας.
Ένα Soundtrack που “έντυσε” την ταινία ιδανικά
Δεκατέσσερις συνθέσεις που “έντυσαν” την ταινία “The Crow” με τα πιο δυναμικά συναισθήματα. Την οργή, τον φόβο, την αδικία, την λύτρωση και στο τέλος την “αιώνια” αγάπη. Δεν περισσεύει φυσικά καμία σύνθεση από αυτό το αριστουργηματικό soundtrack. Δηλαδή με το που βλέπουμε μέσα τους The Cure, βάζουμε τέλος στη συζήτηση περι ποιότητας.
Δεν υπάρχει η φάση πόσο ταιριάζει η μουσική του τρισμέγιστου Robert Smith, ο οποίος δεν το έπαιζε ποτέ live μέχρι και το 2016. Ο James O’Barr, ο άνθρωπος “κλειδί” πίσω από το “The Crow” είναι μεγάλος θαυμαστής των The Cure και τους άκουγε συνέχεια κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας. Ο ενθουσιασμός του ήταν τεράστιος όταν ο Robert Smith των The Cure συμφώνησε να γράψει ένα πρωτότυπο τραγούδι για την ταινία. Και συνεχίζουμε σιγοτραγουδώντας…
“But every night I burn
Every night I call your name
Every night I burn
Every night I fall again”
Πάμε στην φοβερή Jane Siberry που η ερμηνεία της στο “It can’t rain all the time” είναι συνταρακτική. Εδώ έχουμε ως άμεσο συνεργάτη τον εξαιρετικό Graeme Revell ο οποίος συνυπόγραψε την σύνθεση. Εμείς βέβαια τον γνωρίζουμε από την δουλειά που έκανε με τους Evanescence στο “Fallen”, όπως επίσης και στις ταινίες “From dusk till dawn”, “Dead calm” και φυσικά, “Sin city”. Με την ατμόσφαιρα του άλμπουμ ταίριαζε “γαντι”, όπως επίσης και ως τελευταίο άσμα στο soundtrack.
Η περίπτωση των The Medicine είναι περίεργη, μιας και με το κομμάτι που έφεραν στην ταινία το έχουν σε τρεις versions. Στην ταινία φέρνουν την δεύτερη version ενώ στην κυκλοφορία του soundtrack έχουν την τρίτη version. Μια σύνθεση που αν και ανάλαφρη, ταιριάζει τόσο στη ροή του soundtrack όσο και στη σκηνή της ταινίας. Τα guest φωνητικά της Elisabeth Fraser των Cocteau Twins είναι πετυχημένη μιας και είναι μια από τις πιο σημαντικές ερμηνεύτριες της δεκαετίας του ’90. Συνεργασίες με Massive Attack και This Mortal Coil δεν είναι διόλου τυχαίες.
Το “The Crow” είχε μέσα και άλλες τεράστιες μπάντες
Να πούμε ότι οι Pantera συμμετέχουν μέσα με το “The badge”, ένα κομμάτι που γράφτηκε για έναν ιδιαίτερο λόγο. Έχει να κάνει με την αγριότητα, την βια προς τους ευάλωτους που ασκούν οι αστυνομικοί όπως και με την διαφθορά. Ουσιαστικά είναι ένα κομμάτι που διέπεται από την απαίτηση για υπευθυνότητα και αλλάγη μπροστά σε όλες αυτές τις αδικίες που γίνονται από το χέρι του νόμου. Στην ταινία ακούγεται σε στιγμές έντασης ανάμεσα σε πυροβολισμούς μεταξύ του ήρωα μας, Eric Draven και των κακοποιών. Ένα ουσιαστικά hard core κομμάτι με την προσωπικότητα των παιδιών από το Arlington του Texas διάχυτη.
Οι Nine Inch Nails είναι “τρελοί” και το απέδειξαν
Η τολμηρή διασκευή των Nine Inch Nails στο “Dead souls” των Joy Division ήταν πετυχημένη. Αν και η αλήθεια είναι ότι έπαιξαν με την “φωτιά” για τα καλά. Δύσκολα αγγίζεις τέτοια κομμάτια, όμως εδώ μιλάμε για τους Nine Inch Nails που ίσως είχαν στο soundtrack του “The Crow” ίσως το καλύτερο κομμάτι μαζί με αυτό των The Cure. Να σημειώσουμε εδώ ότι μια από τις πιο αγαπημένες μπάντες του James O’Barr δημιουργό του “The Crow” ήταν οι Joy Division. Πάντως μετά βγήκαν τα πρώην μέλη των New Order και είχαν αναφέρει ότι αυτοί ήταν προορισμένοι να κάνουν διασκευή αυτή την την σύνθεση. Never mind, οι Nine Inch Nails απλά το απογείωσαν το κομμάτι στο “διάστημα”.
Οι Rage Against the Machine δεν θα μπορούσαν να λείπουν
Το “Darkness” πάει πίσω πολύ παλία στην μπάντα Inside Out του Zack de la Rocha, μια Hard core μπάντα που ήταν πιο ακραία από τους Rage Against the Machine του Tom Morello. Πολύ δυνατό κομμάτι που ταιριάζει στην ταινία σε απόλυτο βαθμό, μιας και κουβαλάει αυτό το αίσθημα της οργής και της βιάς πετυχημένα. Ουσιαστικά οι Rage Against the Machine επαναηχογράφησαν το “Darkness of greed” για λογαριασμό του soundtrack και απλά το μετονόμασαν σε “Darkness”. Εξαιρετική σύνθεση!
Οι Stone Temple Pilots ταιριάζουν τέλεια στην ατμόσφαιρα του άλμπουμ
Ναι, η μπαντάρα των Scott Weiland και Dean De Leo έγραψε το “Big empty”, μόνο που δεν προοριζόταν αυτή η σύνθεση για το soundtrack. Όμως μετά το θάνατο του Brandon Lee, άλλξαν γνώμη και αντί για το “Only dying” που προοριζόταν για την κυκλοφορία αυτή, έγραψαν και έδωσαν το “Big empty”. Ένα πολύ καλό κομμάτι ομολογουμένως, αλλά γιαα κάποιο λόγο το “Only dying” είναι ίσως και ισάξιο του. Ίσως επειδή κουβαλάει και αυτή την Sabbath κληρονομιά.
Ένα soundtrack ποικιλόμορφο που ταιριάζει απίστευτα στην ταινία
Οι υπόλοιπες μπάντες για κανένα λόγο δεν υστερούν αλλά και πως να γίνει αυτό. Η ατμόσφαιρα των Violent Femmes σε στοιχειώνei κατευθείαν. Μια μπάντα που υπάρχει από το 1983, με πολύ καλούς δίσκους alternative rock που αριθμούν τους δέκα. Σε αυτή την κυκλοφορία, έχοντας και ένα περιτύλιγμα Alice in Chains απλά διαπρέπουν με την περίεργη ψυχεδέλεια που εκφράζουν. Μια μπάντα που πρέπει να ψάξετε.
Rollins και “ξερό ψωμί”
Η μπάντα του Henry Rollins απλά κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ. Ο ήχος του “Ghost rider” πάει πίσω στο 1977 και στην μπάντα Suicide. Ένα σχήμα punk με όλη την σημασία της λέξεως. Εδώ όμως έχουν πάει τον ήχο του κομμάτιου σε πιο Blues. sludge και metal ηχοτόπια και το έχουν απλά “εκτοξεύσει” ποιοτικά. Ένα θαυμάσιο κομμάτι που πάει παρέα με αυτά των Stone Temple Pilots, Rage against the Machine, The Cure και Pantera. Μεγάλος μάστορας ο κυρ Henry και δίκαια είναι μέσα στη μουσική του “The Crow”.
Οι Machines of Loving Grace έχουν πιάσει όλη την ατμόσφαιρα του film με το industrial rock που παίζουν. Εντάξει, δεν ανακάλυψαν την πυρίτιδα όταν βγήκαν ως μπάντα αλλά εδώ τα καταφέρνουν περίφημα. Έχοντας ένα κομμάτι που απλά έχει ένα funk ρυθμό τουλάχιστον στο μπάσο και “βιομηχανικά” απλοϊκά riffs, όπως και “άρρωστα” φωνητικά. Ήταν ότι έπρεπε για τον ήχο του φιλμ. Το “Golgotha tenement blues” είναι ένα πολύ καλό κομμάτι και άνετα συνυπάρχει με τα υπόλοιπα.
Στα ίδια επίπεδα έρχονται και οι Helmet με το πιο γκαζιάρικο “Milktoast” που βάζει μέσα την rock αισθητική και την punk αλητεία με αρκετά περίεργα φωνητικά. Μαι μπάντα που έχει κάνει αρκετά δημοφιλή καριέρα μέχρι τώρα και η συμμετοχή της στο soundtrack του “The Crow” είναι πετυχημένη.
Οι εκπληκτικόι For Love not Lisa
Συνεχίζουμε την αναδρομή μας σε αυτό το ξεχωριστό και διαχρονικό soundtrack με τους For Love not Lisa. Οι Αμερικάνοι Hard Rockers δεν είναι τυχαίοι γενικά, μιας και ήταν opening act στην πρώτη τους περιοδεία για λογαριασμό των Rage Against the Machine. Στην ταινία συμμετείχαν με το “Slip slide melting” το οποίο έγινε επιτυχία κατευθείαν και “έπαιζε” συχνά-πυκνά στο Headbanger’s Ball. Το “Merge” που κυκλοφόρησε το 1993 θεωρείται ένα από τα κλασσικά alternative hard rock αλμπουμ για την εποχή. Η μπάντα “διέλυσε” μετά και την κυκλοφορία του δεύτερου τους άλμπουμ, “Information Superdriveway”.
Τα άδερφια Reid είναι γνωστά ως “πρόδρομοι” του showgaze and noise pop ειδών της μουσικής βιομηχανίας. Ξεκίνησαν το 1983 από το East Killbride της Σκωτίας με την δημιουργία των The Jesus and Mary Chain. Μια μπάντα που έχει στο ενεργητικό της οκτώ studio album και έχει μπει στα UK Charts 40 φορές και χτύπησαν κορυφή δυο φορές στο Top 10 hits. Το “Snakedriver” που συμμετέχει στο “The Crow” απλά επιβεβάιωσε την φήμη τους ως μια από τις πιο επιδραστικές μπάντες στο είδος που πρεσβεύουν. Μια μπάντα που δεν απογοήτευσε ποτέ.
Τελευταίους αφήσαμε τους industrial rockers My Life with the Thrill Kill Kult. Έχουν κυκλοφορήσει 12 άλμπουμ εξαιρετικού industrial rock και έχουν περιοδεύσει με Ministry καπου το 1987. Μια μπάντα που πραγματικά αξίζει να την ψάξετε γιατί έχει στο ενεργητικό της δουλειές που έχουν επηρεάσει κόσμο και κοσμάκι. Στο OST “The Crow” συμμετέχουν με το “After the flesh”, ένα κομμάτι που ταιριάζει τέλεια με την ατμόσφαιρα της ταινίας.
Η ιστορία πίσω από τα “γυρίσματα”
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για το πως ήταν η φάση εκείνη την εποχή στη σκηνή, θα πρέπει να φέρουμε τα λόγια του Buzz McCoy εδώ. Όπως έχει αναφέρει το “γύρισμα” πραγματοποιήθηκε κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες σε ένα εγκαταλελειμένο εργοστάσιο τσιμέντου. Είχε γύρω στους -20 βαθμούς και αυτοί στο δωμάτιο τους είχαν μια θερμάστρα για να αράζουν.
Όμως το κοινό που ήταν εκεί και συμμετείχε δεν είχε τίποτα για θέρμανση. Έβγαζαν τις μπλούζες τους, έμπαιναν μέσα για το γύρισμα και μετά ξανά στο κρύο. Πραγματικά πάγωναν. Έτρεμαν μέσα σε κουβέρτες για ώρες και μετά σηκώνονταν και χόρευαν και μετά πήγαιναν να ξαπλώσουν και να τρέμουν μέσα σε κουβέρτες και το κάναμε για δύο μέρες. Η ταινία “The Crow” απλά έδωσε τότε την ατμόσφαιρα της εποχής.
Η σημασία του OST “The Crow”
Είναι από τις λίγες φορές που μια μουσική επένδυση ταιριάζει τόσο έντονα στην εποχή που κυκλοφόρησε μια ταινία. Η αρχή των nineties ήταν μια εξέγερση για την Rock/Hard Rock/Metal βιομηχανία. Ειδικά στις ΗΠΑ και στην Μεγάλη Βρετανία ξεπηδούσαν μπάντες και έβγαζαν hit κάθε Σαββάτο ας πούμε. Εδώ λοιπόν παρουσιάσαμε κάποιες μπάντες που “έντυσαν” μουσικά μια ταινία που θεωρείται CULT από τους περισσότερους κριτικούς κινηματογράαφου.
Με την σειρά τους λοιπόν έδωσαν ένα soundtrack που θεωρείται CULT για την μουσική βιομηχανία. Η “έκρηξη” του Grunge και του Industrial τότε ξεσήκωσαν πολύ κόσμο με την αλητεία τους και τους έφερε δίπλα δίπλα στα σκληρά ακούσματα μας. Η δυτική ακτή των ΗΠΑ μεγαλούργησε τότε και “γέννησε” μπάντες που άφησαν ιστορία. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε δεκάδες, μπορεί να “χυτπάγαμε” και εκατοντάδα.
Τα σχήματα που συμμετείχαν στο soundtrack του “The Crow” ήταν μια και μια από τις καλύτερες επιλογές που θα μπορούσαν να κάνουν. Ας πούμε δεν θα μπορούσαν μέσα να μπουν οι U2 ή οι Savage Garden για παράδειγμα. Θέλαμε εδώ μέσα αλητεία που θα έβγαζε οργή και θυμό. Όπως βέβαια και λίγο ρομάντζο με την καταλλήλη ερμηνεύτρια, όπως ήταν η Jane Siberry. Όλα εδώ έγιναν ΣΩΣΤΑ. Δεν υπάρχει το πραμικρό λάθος τόσο στην ταινία όσο και στη μουσική που την “ντύνει” τόσο επιτυχημένα. Το soundtrack της ταινίας “The Crow” αντανακλά πλήρως μια εποχή που θα θέλαμε οι πλείστοι να επιστρέψει κάποια στιγμή. Και με αυτή την πρόταση δίνω τέλος σε αυτό το άρθρο.
