Οι Moonspell είναι μια ζωντανή απόδειξη ότι το σκοτάδι μπορεί να γίνει τέχνη. Ξεκινώντας από την Πορτογαλία στις αρχές των ‘90s, έφεραν έναν αέρα μελαγχολίας και μυσταγωγίας στη Metal σκηνή, παντρεύοντας το Gothic με το Black Metal, τη λυρική αφήγηση με τη βαναυσότητα.
Με τον Fernando Ribeiro ως πρωταγωνιστή
Έναν καλλιτέχνη που ενσαρκώνει τον ίδιο τον θρήνο και την πάλη με την ανθρώπινη φύση, οι Moonspell δημιούργησαν έναν μουσικό κόσμο, όπου η θλίψη, ο έρωτας και ο θάνατος συνυπάρχουν αρμονικά. Μπορείτε να δείτε και τη ζωντανή συνέντευξη που μου παραχώρησε εδώ!
Αν έχεις ζήσει τη δεκαετία των ‘90s ή γουστάρεις βόλτες κάτω από το φεγγάρι ή σου ψιθυρίζουν οι αρχαίες ιστορίες, τότε ξέρεις ήδη πώς ακούγεται η μουσική τους! Η θεματολογία τους συχνά αντικατοπτρίζει υπαρξιακές ανησυχίες και μια βαθιά μελαγχολία. Και βέβαια να μη ξεχνάμε τη ιδιαίτερη θέση που έχει ο έρωτας στη μουσική και τους στίχους τους, ιδιαίτερα με τη φωνάρα του Fernando!
Από το Underground στην Αθανασία
Η μπάντα ξεκίνησε το ταξίδι της το 1992, με το demo “Anno Satanae“, όπου έπαιζαν πιο ακατέργαστο Βlack Μetal, γεμάτο occult αναφορές. Όμως, το “Wolfheart” (1995) ήταν αυτό που τους εκτόξευσε! Με τραγούδια όπως το “Alma Mater” και το “Vampiria“, οι Moonspell έδειξαν ότι μπορούσαν να συνδυάσουν την επιθετικότητα με μια σκοτεινή, σχεδόν θεατρική ατμόσφαιρα.
Το 1996, το “Irreligious” τους καθιέρωσε στη Gothic Metal σκηνή, με πιο μελωδικό και ατμοσφαιρικό ήχο. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90, με το “Sin/Pecado” (1998), πειραματίστηκαν με ηλεκτρονικά στοιχεία, ενώ το “The Butterfly Effect” (1999) είχε industrial επιρροές.
Το 2003, με το “The Antidote“, επέστρεψαν σε πιο σκοτεινό και βαρύ ήχο. Το “Night Eternal” (2008) παρουσίασε έναν πιο επιθετικό ήχο. Το 2012 κυκλοφόρησαν το “Alpha Noir” και το 2015 το “Extinct”.
Το 2017 ήρθε στα χέρια μας το “1755″ ενώ το “Hermitage” (2021) έδειξε μια πιο ώριμη και μελαγχολική προσέγγιση.
Το 2024, κυκλοφόρησαν τη συλλογή “Under The Moonspell: The Early Years“, επανακυκλοφορώντας το πρώιμο, πιο ωμό υλικό τους.
Μπορεί να έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις της μουσικής ανά τα έτη, αλλά είναι πάντα πιστοί στη δική τους καλλιτεχνική φλόγα.
Δύσκολο να διαλέξεις
Ως φανατικός ακροατής τους από τα πρώτα τους χρόνια και τις εποχές που αλληλογραφούσαμε μέσω ταχυδρομείου μέσω του Moonspell Fan Club “Irmandade da Lua“ μάλλον μου είναι αδιανόητο να ξεχωρίσω 5 τραγούδια τους. Παίζει να ξέρω απ΄ έξω πάνω από 20! Άντε 5 λοιπόν…
1. Alma Mater (Wolfheart, 1995)
Ο απόλυτος ύμνος των Moonspell. Ένας φόρος τιμής στη γη τους, γεμάτος περηφάνια και σκοτεινή μυσταγωγία. Με το εμβληματικό riff και τα λατρευτικά φωνητικά του Fernando, είναι το τραγούδι που καθόρισε τον ήχο τους.
2. Full Moon Madness (Irreligious, 1996)
Μια μπαλάντα για τη σελήνη και την τρέλα, όπου η μουσική ανεβαίνει σαν παλίρροια μέχρι να εκραγεί σε μια από τις πιο επικές κορυφώσεις της καριέρας τους.
3. Opium (Irreligious, 1996)
Ένα τραγούδι γεμάτο ερωτισμό και δηλητηριασμένη γοητεία, εμπνευσμένο από την ποίηση του Fernando Pessoa. Οι κιθάρες μοιάζουν να σέρνονται, ενώ οι στίχοι ψιθυρίζουν για την παρακμή και την ηδονή.
4. Scorpion Flower (Night Eternal, 2008)
Ένα από τα πιο μελωδικά και συναισθηματικά κομμάτια τους, με τη φωνή της Anneke van Giersbergen να προσθέτει μια αέρινη θηλυκότητα στον σκοτεινό κόσμο των Moonspell.
5. The Greater Good (Hermitage, 2021)
Από το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους, αυτό το κομμάτι δείχνει ότι η μπάντα συνεχίζει να εξελίσσεται. Μινιμαλιστικό, μελαγχολικό, αλλά βαθιά συναισθηματικό, μιλά για την αποξένωση του σύγχρονου ανθρώπου.
35 Χρόνια Μουσικής
Το 2012, οι Moonspell κυκλοφόρησαν την επίσημη αυτοβιογραφία τους με τίτλο “live“. Το βιβλίο γράφτηκε από τον τραγουδιστή Fernando Ribeiro, είναι γραμμένο τόσο στα Αγγλικά όσο και στα Πορτογαλικά, καταγράφοντας την εικοσαετή πορεία των Moonspell μέσα από τα μάτια του frontman τους.
Αν σου αρέσει η ιστορία της μπάντας, είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να δεις την εξέλιξή τους μέσα από προσωπικές αφηγήσεις και σπάνιο φωτογραφικό υλικό.
Brotherhood of the Moon
Οι Moonspell είναι καλλιτέχνες της ψυχής, ποιητές του σκοταδιού που δεν φοβούνται να καταδυθούν στα πιο σκοτεινά βάθη της ανθρώπινης ψυχής. Οι δίσκοι τους είναι σαν βιβλία: κάθε κομμάτι είναι ένα κεφάλαιο, κάθε στίχος ένα κομμάτι μιας μεγαλύτερης ιστορίας.
Είτε τραγουδούν για λυκάνθρωπους και βαμπίρ, είτε μιλούν για την απομόνωση και την παρακμή της σύγχρονης κοινωνίας, είτε ερωτεύονται και μας ταξιδεύουν στη θάλασσα της αγάπης, η μουσική τους είναι πάντα ειλικρινής. Και αυτός είναι ο λόγος που, τρεις δεκαετίες μετά, οι Moonspell εξακολουθούν να είναι μία από τις πιο σεβαστές μπάντες της σκοτεινής σκηνής.
Η συνεχής εξέλιξη του ήχου τους, η βαθιά ποιητική τους προσέγγιση και η ισχυρή σχέση τους με το ελληνικό κοινό καθιστούν τους Moonspell ένα από τα πιο σημαντικά συγκροτήματα στη metal σκηνή.
Under the Moonspell στην Ελλάδα
Οι Πορτογάλοι έχουν επισκεφθεί την Ελλάδα αρκετές φορές, δημιουργώντας μια ισχυρή σχέση με το ελληνικό κοινό. Τελευταία φορά ήταν προγραμματισμένη η εμφάνιση τους το 2022, η οποία αναβλήθηκε λόγω της πανδημίας. Τελικά, επέστρεψαν το 2023, προσφέροντας μια αξέχαστη εμπειρία στο ελληνικό κοινό.
Στις 26 Απριλίου 2025 στο Principal Club Theater στη Θεσσαλονίκη και στις 27 Απριλίου 2025 στο Gagarin 205 στην Αθήνα, θα ενώσουν τις δυνάμεις τους με τους Dark Tranquility και τους Hiraes, προσφέροντας βραδιές που ελπίζουμε να τις θυμόμαστε για πάντα.
Δείτε εδώ την ατζέντας μας!
FB event Θεσσαλονίκης: https://www.facebook.com/events/1521956389177141/
FB event Αθήνας: https://www.facebook.com/events/1089116326207288
Tέλη Αυγούστου και πάλι εδώ
Φέτος το καλοκαίρι έχουν ανακοινωθεί στο Rethymno Rocks τις 29 Αυγούστου με διαφορετικό setlist πιο σκοτεινό, πιο Black Metal! Μακάρι να τους βλέπαμε κάθε χρόνο!
Δείτε εδώ την ατζέντας μας!
[…] Διαβάστε εδώ ένα αφιέρωμα μας στους Moonspell […]