Leprous: Γιατί κάθε εμπειρία μαζί τους είναι εκστατική;

Κοιτάω αρκετή ώρα το πληκτρολόγιο για να ξεκινήσω να γράφω για τους Leprous. Ο λόγος είναι απλός. Θέλω να μπορέσω να μεταδώσω την αγάπη μου για την μπάντα όσο πιο ολιστικά γίνεται. Βλέπετε αγαπημένοι αναγνώστες του afternoiz.gr, οι Leprous δεν είναι μια μπάντα. Είναι μία συσσωρευμένη πηγή συναισθημάτων με μουσική υπόκρουση.

Einar Solberg

Η φωνή του frontman Einar Solberg είναι άρτια, ακέραιη και βγαλμένη από έναν άλλο κόσμο. Ακούγοντας ένα οποιοδήποτε τραγούδι, μπορείς να νιώσεις ένα γαργάλημα στην καρδιά σου και να νιώσεις συναισθήματα.

Ελάχιστες μπάντες μπορούν να το καταφέρουν αυτό.

Ε, οι Leprous το καταφέρνουν. Σύμφωνα με την Emily Dickinson, “Η ψυχή θα πρέπει να μένει πάντα μισάνοιχτη, έτοιμη να καλωσορίσει την εκστατική εμπειρία”. Κάθε εμπειρία με τους Leprous είναι εκστατική. Είτε είναι live εμφάνιση, είτε είναι ακρόαση album, είτε είναι παρακολούθηση συνέντευξης. Η ψυχή δεν έχει γωνίες, αλλά καταφέρνουν με τον τρόπο τους να φτάσουν στις γωνίες της. Για το λόγο αυτό, αφήνω την ψυχή μου ανοιχτή για κάθε τους έργο.

“If the light at the end of the tunnel could be converted into sound, you can bet it would sound exactly like Leprous.”

Ας μην ξεχνάμε ότι το κύριο θέμα του άλμπουμ Aphelion, που κυκλοφόρησε το 2021, είναι το στρες και η κατάθλιψη, αποτυπωμένη μέσα από τις προσωπικές εμπειρίες του Einar Solberg. Οι Leprous έχουν διαχειριστεί την καταγραφή συναισθημάτων ως μουσικό θέμα και αυτό τους καθιστά αρμόδιους να μας συνεπάρουν και να μας βοηθήσουν να εξωτερικεύσουμε συναισθήματα. Ακόμα και αυτά που είναι θαμμένα αρκετά βαθιά μέσα μας.

Στο official site της Inside Music, ξεκινούν την αναφορά για τους Leprous γράφοντας “If the light at the end of the tunnel could be converted into sound, you can bet it would sound exactly like Leprous.”. Όπερ σημαίνει “Εάν το φως στο τέλος του τούνελ μπορούσε να μετατραπεί σε ήχο, στοίχημα ότι θα ακουγόταν ακριβώς όπως οι Leprous”. Και θα συμφωνήσω απόλυτα.

Προσωπικά, δεν έχω καλύτερο από το να κάθομαι στο τζάκι με ένα ποτήρι δροσερό μοσχοφίλερο και οποιονδήποτε δίσκο των Leprous και να χάνομαι σε σκέψεις ,τις οποίες λόγω έντονης καθημερινότητας δεν προλαβαίνω να διαχειριστώ.

Το λες και ψυχοθεραπεία!

Ακόμα και σήμερα, μου είναι αδύνατο να ξεχωρίσω ένα άλμπουμ των Leprous, ως αγαπημένο. Όσες φορές και αν προσπάθησα, δεν τα κατάφερα. Μέχρι και τις εποχές του Bilateral & του Tall Poppy Syndrome τις αγαπώ, γιατί μιλούν στην 16χρονη Ελένη του 2009 (ασχολίαστο, παρακαλώ!). Οι κιθάρες που έχει γράψει ο Tor Oddmund Suhrke είναι έρωτας από την πρώτη νότα, σε κάθε άλμπουμ.

Και επειδή έχω μάθει να λέω αλήθειες, μέσα στα έτη 2017-2018-2019, υπήρξαν κάποιες στιγμές στις οποίες έπιασα ή ήρθα πολύ κοντά στον πάτο. Χρειάστηκε ένα χέρι, λοιπόν, να με τραβήξει προς την επιφάνεια. Συνήθως , το χέρι αυτό ήταν, είναι και, όπως φαίνεται, θα είναι η μουσική. Ο λόγος που η αγάπη για τους Leprous μεγάλωσε απότομα, ίσως, να ήταν και η δημοσιοποίηση της πάλης με την κατάθλιψη και τις ψυχικές νόσους του Einar. Αυτόματα, έγινε ένας γήινος καλλιτέχνης με εσωτερικές μάχες. Πιστεύω πως αρκετοί άνθρωποι ταυτίστηκαν με τα τραγούδια και τους προβληματισμούς που εξωτερίκευαν.

Είχε δηλώσει το 2019 το εξής:

“Ο δίσκος Pitfalls γράφτηκε στη διάρκεια μιας πολύ δύσκολης χρονιάς, εν μέσω της πάλης μου με την κατάθλιψη και το άγχος. Είναι αληθινός χωρίς φίλτρα και μεταφορές. Λένε πως η σύνθεση μουσικής είναι θεραπευτική αλλά ακόμα κι αυτός ο χαρακτηρισμός είναι λίγος. Για μένα το “Pitfalls” είναι το αποτέλεσμα μιας διαδρομής που κράτησε ενάμισι χρόνο μέσα σε μια σκοτεινή σήραγγα. Η μουσική ήταν το φως που με καθοδήγησε.”

Και το ίδιο ήταν και για μένα το Pitfalls. Το timing της κυκλοφορίας του ήταν τόσο καλό που μίλησε αμέσως στην καρδιά μου και όπως και για τον Einar, έτσι και για μένα, το άλμπουμ “Pitfalls” έγινε το φως που με καθοδήγησε.

Για το καλό, λοιπόν, της ψυχής μας και, φυσικά, των αυτιών μας και των ματιών μας, οι εκπληκτικοί Νορβγηγοί επιστρέφουν στην Αθήνα μετά από τρία χρόνια, για μια μοναδική εμφάνιση στις 2 Μαρτίου στο Gagarin. Μαζί τους, οι Monuments και οι Kalandra συνθέτουν ένα ονειρικό triple-bill του σύγχρονου σκληρού ήχου.

Ειλικρινά, καλύτερο line-up συναυλίας δε θα μπορούσε να υπάρχει.

Στο πλαίσιο προθέρμανσης και μίνι ψυχανάλυσης, σας προτρέπω να κάτσετε αναπαυτικά στον καναπέ σας, να βάλετε το κρασάκι σας, να αδειάσετε τον χώρο από αντικείμενα που θα σας αποσπάσουν το μυαλό (κινητό, σταθερό, λάπτοπ) και πατήστε play στην παρακάτω λίστα, με διάρκεια 1 ώρα 38 λεπτά, που περιλαμβάνει 16 τραγούδια των Νορβηγών φίλων μας. Υπόσχομαι ότι θα χαθείτε στις σκέψεις σας και θα βρείτε απαντήσεις σε διάφορα ερωτήματα, που φάνταζαν βουνό.  Στην λίστα περιέχονται κλασικά τραγούδια τους που αγαπήσαμε, αλλά και πολλά προσωπικά αγαπημένα.

Επισκέψου το site τους.