Με αφορμή τον ερχομό των Inspiral Carpets , και επειδή είμαι νέρντουλας και θέλω να τα πω, ας δούμε παρεούλα λίγο την μπάντα. Κυρίως τα early days η αν θέλετε την προΙστορία τους. Γιατί σαν γνήσιος γκαραζιέρης αλκοολικός η farfisa compact duo του Clint ξυπνάει τα καλύτερα ένστικτα.
Υπάρχει και ιστορία πριν την προσχώρηση του Clint Boon . Με άλλο όνομα. Ήταν γνωστοί (στην γειτονιά) ως Furs και ήταν μπάντα tribute στους Psychedelic Furs κυρίως. Άλλη ιστορία αυτό, μικρή και χωρίς βινυλιακό αποτύπωμα. (νομίζω, δεν είμαι σίγουρος). Τότε κυρίως παίζαν στο προβάδικό τους και φωνάζανε φίλους να περνάνε καλά.
Ας βρούμε όνομα για αρχή
Για το όνομα υπάχουν 2 εικασίες. Η μία είναι από κάποιο μαγαζί στην περιοχή τους. Η άλλη και μάλλον πιο σοβαρή είναι από κάποιο τραγούδι που είχε γράψει ο πατέρας του κιθαρίστα Graham Lambert με τίτλο “In Spiral Carpet” .
Mε συνοπτικές διαδικασίες έρχεται ο 14χρονος Graig Gill στα drums και ο Clint Boon στο όργανο. Και από εκεί και πέρα ο ήχος αποκτά ταυτότητα. Είναι χαρακτηριστικό το όργανο σε όλα τους τα τραγούδια. Και η παραμορφωμένες κιθάρες. Και το εκπληκτικό drumming του Graig. Για το μπάσο δεν θα πούμε πολλά γιατί αλλάξανε 14 μπασίστες κατά τη διάρκεια της ύπαρξης τους.
Ας καθορίσουμε τον ήχο
Καθαρά επηρεασμένος από τα 60’s , το ψυχεδελικό rock και το punk. Πότε λιγότερο και πότε περισσότερο, θα πάνε σε γνώριμα για τους garage rockers μονοπάτια. Έτσι τους έμαθα και γω όταν μου αράδιασε κασέτες ο μπασίστας μας. Γιατί τότε δεν άκουγα τίποτα άλλο. Αλλά για τους εν λόγω κυρίους ήμουν thumbs up from day one.
Eπίσης λόγω παραμορφωμένης κιθάρας και του απίστευτου drumming του Graig, θα διαφοροποιηθούν από τις μπάντες της εποχής. Είναι λίγο πιο pop ενδεχομένως. Aλλά με πολύ ωραίες συνθέσεις χωρίς πολλά ακόρντα. Πρώτο live στο Oldham στο Τhe Mare and the Foal. Πρώτη κυκλοφορία τους, το τραγούδι Garage Full Of Flowers. Αφιερωμένο στους Stone Roses. Σε flexi disc μαζί με το Fanzine Debris.
Λίγο καιρό αργότερα θα κυκλοφορήσουν το Planecrash ΕP. Στην Playtime Records. Tοm Hanks ακούει; Της Paula Greenwood. 1000 κόπιες θα φύγουν νεράκι. Ο John Peel θα πει πως είναι το αγαπημένο του για την εν λόγω χρονιά. 1988. Oι Wedding Present τους καλούν για opening act σε Manchester και Σκωτία. Πλάνα για δεύτερο ep.
Παίρνοντας την τύχη στα χέρια τους.
Μέσα στο Planecrash υπήρχε το τραγούδι Theme from Cow. Kαι ο Θρύλος Cow εγένετο. Σε αυτή τη φάση η Playtime διαλύεται και η μπάντα μένει χωρίς label για την επόμενη κυκλοφορία. Χωρίς λεφτά επίσης. Και χωρίς μπασίστα και τραγουδιστή. Εκεί που άλλοι βλέπουν προβλήματα, οι Mancounians βλέπουν λύσεις. Για Φωνή έρχεται ο Tom Hingley στη θέση του Stephen Holt. Και αποφασίζουν να ιδρύσουν το δικό τους label, την Moo Records.
Εκεί θα ξανακυκλοφορήσει το Planecrash EP και το δεύτερό τους Ep Maxi Single, το Trainsurfing.
Βρισκόμαστε στην εποχή που το acid house αρχίζει να καταλαμβάνει τα clubs. Οι inspiral Carpets θέλουν όμως την μουσική τους στα clubs. Θα κυκλοφορήσουν το Joe σε παραγωγή 808 State.
Το δεύτερο single του 1989 είναι το Find out Why μια πανέμορφη garage pop συνθεση που σου κολλάει εύκολα στο αυτί. Mάλιστα ήταν τόσο κολλητικό που έγινε και το μουσικό θέμα σε τηλεοπτική εκπομπή. Δεν ξέρω ποια. Δεν το βρήκα. Όχι ότι έκανα σοβαρό digging, να τα λέμε και αυτά.
Το ίδιο καλοκάιρι κυκλοφορούν και merch, το cool as fuck μπλουζάκι που νομίζω πως είναι το best seller της μπάντας μέχρι σήμερα. Μιλάμε για χιλιάδες. Και κάπως έτσι γεννήθηκαν οι φασαίοι ας πούμε.
Βρισκόμαστε ακόμα στο 1989 ακόμα και η μπάντα θα κυκλοφορήσει το Move. Και εκεί πλέον η ήχος τους έχει κλειδώσει σε αυτό που είχε ο Clint στο κεφάλι του. Μάλλον, άποψή μου λέω ε. Και μπαίνει και στα charts. Xωρίς να είναι σε major Label. Έρχεται και η πρόσκληση για το Locomotive στο Παρίσι. Και ο Daniel Miller της Mute Records θα πάει να τους δει εκεί. Η ένταξή τους στην εταιρεία θα κλείσει μια εξαιρετική χρονιά για αυτούς. Και από εκεί και πέρα η ιστορία είναι των Inspiral Carpets είναι(λίγο ως πολύ) πιο γνωστή.
Δεν ξέρω για σας και ειλικρινά, δεν με νοιάζει.
Εγώ πάντως ξέρω ακριβώς που θα βρίσκομαι 22/2/2025 αν ζω. Γιατί έρχονται με original line up πλην του Graig που δυστυχώς μας άφησε νεότατος…
