Γιατί θα πηγαίνω συνέχεια στους Madrugada

Το καλύτερο δώρο για τον Άγιο Βαλεντίνο λάβαμε οι συναισθηματικά καταβεβλημένοι από τη ματαιότητα και τον πόνο του συναισθήματος της αγάπης. Οι Madrugada έρχονται την Κυριακή 25 Ιουνίου στα πλαίσια του φεστιβάλ της καρδιάς μας, στη Πλατεία Νερού για να μας γεμίσουν θλίψη, με μερικές δόσεις ελπίδας για να συνεχίσουμε να ζούμε.

Δέκα κομμάτια που πονάνε και τα ίδια κατά το παίξιμο τους θα παραθέσω πιο κάτω. Δέκα καταθέσεις πληγωμένης ψυχής.

Help Yourself To Me:

από το νέο τους πόνημα Chimes at Midnight, ο σκοτεινός έρωτας και η ανιδιοτέλεια εκπέμπουν σε αυτό ακριβώς το κομμάτι. Εκφράσου στον άνθρωπο σου, κλάψε και μην μένεις μόνος χωρίς λόγο. Υπέροχο, θα το ακούσουμε ελπίζω live στα πλαίσια προώθησης του νέου άλμπουμ και ήδη ανυπομονώ.

The World Could Be Falling Down:

Το Chimes at Midnight θα έχει την τιμητική του, και με το δίκιο του γιατί πρόκειται για ένα υπέροχο άλμπουμ γεμάτο συναίσθημα. Ένα τραγούδι που ραγίζει καρδιές ακριβώς όπως ένας χωρισμός είναι πάντα ευπρόσδεκτο ειδικά όταν σου θυμίζει στιγμές που δεν σε άκουγε ο άνθρωπος που αγάπησες, δεν συγκινήθηκε με τις όμορφες στιγμές που του θύμησες καθώς άνοιγε την πόρτα…

Nobody Loves You Like I Do:

Ακόμα ένα πολύ έντονο συναισθηματικά κομμάτι από το τελευταίο άλμπουμ. Είναι η στιγμή που έχεις δώσει τα πάντα στον άνθρωπο που αγάπησες και τον ρωτάς ανοιχτά γιατί δεν ανταποκρίθηκε η έστω γιατί δεν είδε την δική σου προσπάθεια. Κανείς δεν σε αγάπησε όπως εγώ, αλλά πλέον πρέπει να κάνεις κάτι και εσύ.

If I Was The Captain Of This Ship:

Το κομμάτι που με έμπασε στο νέο Chimes of Midnight και κατάλαβα αμέσως ότι θα το ερωτευτώ με το πρώτο άκουσμα, όπως κάποιος ερωτεύεται με την πρώτη ματιά και δεν μπορεί να το σταματήσει όσο και να το παλεύει. Έτσι και οι Madrugada μα λένε εδώ ότι αν μπορούσαν να πλεύσουν μακριά από μια τέτοια κατάσταση θα το έκαναν για να μην απογοητευτούν ξανά. Κάπου εδώ ταυτίζομαι.

Honey Bee:

Αυτό εδώ το διαμαντάκι μας έρχεται από το ομώνυμο άλμπουμ τους που κυκλοφόρησε το 2008. Ακόμα ένα ερωτικό κομμάτι που μόνο οι Madrugada μπορούν να γράψουν. Η έννοια bittersweet είναι συνώνυμο της μπάντας αυτής, το ζουν μέχρι το μεδούλι, ερωτεύονται δυνατά και πονάνε το ίδιο.

What’s on Your Mind?:

Ακόμα ένα iconic κομμάτι από το ομότιτλο αλμπουμ τους. Γενικά βλέπουμε οτι η απογοήτευση και η τάση της συνεχούς απογοήτευσης έρχεται κάποιες φορές και από την πλευρά που δεν το περιμένεις. Μυστήρια όντα αυτοί οι άνθρωποι.

Electric:

Όσο πάμε πιο πίσω, διακρίνουμε μια πιο επαναστατική αλλά και πιο μάταια διάθεση από τους Madrugada. Σε όλο το Industrial Silence προσπαθούν να φύγουν, να γλιτώσουν από την μαυρίλα της κοινωνίας και να απελευθερωθούν από την καταπίεση τη συναισθηματική που νιώθουν.

Salt:

Η τάση φυγής είναι ακόμα πιο έντονη σε αυτό το κομμάτι που σχεδόν νιώθεις το πνίξιμο που νιώθει το συγκρότημα. Δεν πρόκειται ποτέ να έχουμε αυτά που θέλουμε, η ζωή είναι άδικη και μαύρη οπότε ας τρέξουμε προς την ελευθερία με οποιοδήποτε τρόπο.

Sail Away:

Γνωστό σε κάθε οπαδό και μη του συγκροτήματος, ένα κομμάτι θεσμός της ανάγκης για προσωπική ανεξαρτησία και φυγής με ξεκάθαρο μήνυμα και μελωδία που θα τραγουδηθεί από όλη τη Πλατεία Νερού. Δίπλα και η θάλασσα, όσοι πιστοί το κάνουν και πράξη. Το The Deep End είναι ένα άλμπουμ must have.

On Your Side:

Κλείνουμε αυτή τη λίστα απόγνωσης με το πολύ όμορφο αυτό κομμάτι το οποίο έχει μια δόση ελπίδας, αν και αυτό παρμένο από το The Deep End. Όλοι έχουμε κάποιον δίπλα μας και δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Και αν μας ξεχνάει καμιά φορά, δεν χρειάζεται να πιάνουμε πάντα πάτο. Παίρνουμε δυνάμεις λοιπόν και πάμε σε αυτό το live οπωσδήποτε.

Κάθε χρόνο, αυτό το συγκρότημα είναι ευπρόσδεκτο από το Ελληνικό κοινό με ανοιχτές αγκάλες και live οριακά sold out σε μεγάλα στάδια και είναι προφανές πως αυτό δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός. Ο Silvert Hoyem κάνει κατάθεση ψυχής -κάθε φορά- και αυτή είναι η ψυχοθεραπεία μας, μία φορά τον χρόνο, για πάντα.