To Τhe Wall των Pink Floyd είναι ένα αριστούργημα. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε. Και εκεί σίγουρα θα καταλήξουμε. Κυκλοφόρησε το 1979 και ακόμη και σήμερα 45 χρόνια μετά παραμένει -δυστυχώς- επίκαιρο εξαιτίας των κοινωνικοπολιτικών προεκτάσεων του. Έμπνευση και δημιουργία κατά κύριο λόγο του Roger Waters. Αποτέλεσε τον 11ο δίσκο των Pink Floyd και έχει τύχει ευρείας -καλλιτεχνικής και εμπορικής- αποδοχής και επιδοκιμασίας.
Πρόκειται για ένα concept δίσκο, με κεντρικό χαρακτήρα τον ρόκ στάρ Pink Floyd, ο οποίος δημιουργήθηκε με βάση τις πραγματικές ζωές των Syd Barett και Roger Waters. O “Pink” μέσα από τις εμπειρίες που βιώνει «χτίζει» έναν τοίχο απομόνωσης από την κοινωνίας, βλέποντας διάφορους ανθρώπους και καταστάσεις να προσθέτουν «τούβλα» σε αυτόν. Χάρη στην πολύτιμη βοήθεια του παραγωγού Bob Ezrin και με την συμβολή του David Gilmour σε κάποιες συνθέσεις, ο Roger Waters δημιούργησε ένα έπος 26 τραγουδιών και συνολικής διάρκειας 80 λεπτών, που συμπεριλαμβάνεται με το σπαθί του μεταξύ των καλύτερων δίσκων στην ιστορίας της μουσικής. Και δεν αναφέρομαι μονάχα στην rock μουσική. Κάτι τέτοιο θα ήταν άκρως περιοριστικό.
The Wall
Το 1982 κυκλοφόρησε η κινηματογραφική εκδοχή του The Wall από την Metro-Goldwyn-Mayer.Το σενάριο υπογράφει ο Waters, την σκηνοθεσία ο Alan Parker, ενώ ο (Sir πλέον) Bob Geldof των Boomtown Rats ενσαρκώνει τον Pink. Oι κριτικές ήταν (και είναι) θετικές αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχει τύχει της αποδοχής που γνωρίζει διαχρονικά ο δίσκος. Τα animations όμως και τα πλάνα του χρησιμοποιούνται σταθερά στα live του Waters και ειδικά στην περιοδεία που είχε περάσει από τα μέρη μας το 2011 για το The Wall.
Όσοι είχαμε την τύχη να βρισκόμαστε εκείνες τις βραδιές του Ιουλίου στο κλειστό του ΟΑΚΑ, σίγουρα θυμόμαστε ακόμη την ανατριχίλα που είχαμε βιώσει. Δυο μαγικές βραδιές, που η διάψευση -από την πραγματικότητα- της φήμης πως θα συμμετείχε και ο Gilmour δεν κατόρθωσε να τις αλλοιώσει, όσον αφορά το feeling. O αστικός μύθος ήθελε τον «μαγικό» κιθαρίστα να εμφανίζεται στην κορυφή του μήκους 70 μέτρων και ύψους 11 μέτρων «τοίχου» που χτιζόταν στην διάρκεια του live και να παίζει το εξωπραγματικό solo του Comfortably Numb. Oι δυο συναυλίες στην Αθήνα μαγνητοσκοπούνταν για τις ανάγκες επικείμενης κυκλοφορίας live dvd και αυτή η συνθήκη αποτέλεσε την βάση ευρύτατης διάδοσης μιας φήμης που ποτέ μάλλον δεν είχε κάποια υπόσταση.
THE WALL – PINK FLOYD’S ROCK OPERA
Φέτος, 13 χρόνια αργότερα και πάλι Ιούλιο (ίσως και στις ίδιες ημερομηνίες με το 2011) η Αθήνα ετοιμάζεται να υποδεχθεί μια νέα και διαφορετική live εκδοχή του The Wall. Την Κυριακή 7 και τη Δευτέρα 8 Ιουλίου στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού θα ανέβει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το “THE WALL – PINK FLOYD’S ROCK OPERA”.
PINK FLOYD’S ROCK OPERA
Πρόκειται για μια ροκ όπερα, που δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν συναυλία. Ο Mohamed Yamani και ο Johan Nus, καταξιωμένοι επαγγελματίες του μουσικού θεάτρου αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και δημιούργησαν μια μουσικοχορευτική παράστασή που αποθεώνεται από εκατομμύρια θεατές σε όλο τον κόσμο.
Όσοι ανηφορίσουν εκείνες τις ημέρες στον Λυκαβηττό δεν θα δούν live κάποιο tribute band των Floyd. Θα παρακολουθήσουν μια παράσταση πλημμυρισμένη με τη μουσική των Pink Floyd. Ζωντανή επί σκηνής, και ταυτόχρονα ένα σύγχρονο θέαμα που αφηγείται με το χορό, τη μουσική, και τα φαντασμαγορικά σκηνικά την ιστορία του The Wall, ξεδιπλώνοντας τις αλληγορίες και τις μεταφορές του. Δεν θα δούν τον Waters ή τον Gilmour αλλά θα ακούσουν εξι σημαντικούς μουσικούς της ροκ και τέσσερις τραγουδιστές, που έχουν την υποστήριξη του διάσημου συγκροτήματος να ερμηνεύουν τα κομμάτια του The Wall αλλά να μην βρίσκονται στο επίκεντρο.
Κεντρικό ρόλο στην παράσταση θα έχουν δέκα χορευτές σολίστες του σύγχρονου χορού. Μάλιστα, πάνω στη σκηνή θα είναι παρών και ένας οπερατέρ για να αναδείξει την χορογραφία. Θα υπάρχουν έτσι «κοντινά πλάνα», που θα επιτρέπει στο κοινό να παρακολουθήσουν από όσο πιο κοντά γίνεται τον ήρωά, αλλά και να βιώσουν πραγματικά τα συναισθήματα των ερμηνευτών.
Επίσης τα βλέμματα σίγουρα θα αιχμαλωτίσουν τα πλάνα που θα προβάλλονται από την κινηματογραφική ταινία του Άλαν Πάρκερ , που αναφέραμε πρωτύτερα καθώς και αρχειακό υλικό που διέθεσαν οι παραγωγοί της ταινίας.
Θα είναι σίγουρα δυο βραδιές με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Νομίζω πως πρέπει να τις παρακολουθήσει κανείς για να καταλάβει ακριβώς περί τίνος πρόκειται.
«I can’t explain, you would not understand»
Details:
Το Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού θα φιλοξενήσει την παράσταση στις στις 7 & 8 Ιουλίου.
Έξι σημαντικοί μουσικοί της ροκ. Τέσσερις σπουδαίοι τραγουδιστές, που έχουν την υποστήριξη του διάσημου συγκροτήματος. Δέκα χορευτές σολίστες του σύγχρονου χορού, συνθέτουν την μεγαλύτερη ροκ όπερα στην ιστορία της ροκ.
Διαβάστε περισσότερα και αποθηκεύστε το στην ατζέντα.
