Τα Διάφανα Κρίνα. Ένα πολύ ιδιαίτερο συγκρότημα που η μουσική τους μας ταξίδεψε σε μέρη αταξικά την δεκαετία των 90’s αλλά και μετέπειτα. Ποιητικότητα, θεατρικότητα και βαθυστόχαστος στίχος ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά τους ενώ όλα αυτά τα πλαισίωνε η μοναδική ηλεκτρική ροκ ενέργεια που πάντα σου μετέφεραν δισκογραφικά αλλά και σε live εμφανίσεις τους. Όλα αυτά δεν μπορούν παρά να τους εντάξουν αδιαμφισβήτητα ως ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα της ελληνόφωνης ροκ μουσικής της χώρας μας. Και όχι άδικα αφού μέσω του στίχου τους ώθησαν την νέα γενιά να στραφεί στην ποίηση και να προβληματιστεί, να ερωτευθεί με έναν μοναδικά εύστοχο και μαγικό τρόπο που μόνο αυτοί γνώριζαν. Αρχές του 1990 και ο Θάνος Ανεστόπουλος ξεκινάει με τα υπόλοιπα μέλη αυτή την ιδέα με το όνομα «Πατατούκ». Τα υπόγεια του Περιστερίου ευδίαζαν από ήχο και μελωδίες ενώ ένα χρόνο μετά τα Διάφανα Κρίνα ανθίζουν. Το όνομα του συγκροτήματος προέρχεται από έναν στίχο που είχαν γράψει οι ίδιοι παλιότερα: “Είναι τόσο κρίμα για τα άσπρα διάφανα κρίνα να είναι τόσο χλωμά“. Τυπικά η παρουσία τους οριοθετείται χρονικά από το 1991 έως το 2009.
Όμως ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Τα Διάφανα Κρίνα σχηματίστηκαν το 1991 με ιδρυτικό μέλος και frontman τον Θάνο Ανεστόπουλο (φωνή, ακουστική κιθάρα, φυσαρμόνικα, πιάνο, όργανο).
Το σχήμα αποτελούσαν οι Νίκος Μπαρδής (κιθάρες, τρομπέτα, κρουστά, μεταλλόφωνο), Κυριάκος Τσουκαλάς (κιθάρες, πλήκτρα, κρουστά, γεννήτρια ήχων), Παντελής Ροδοστόγλου (ηλεκτρικό μπάσσο), Τάσος Μαχά (τύμπανα, κρουστά) και ο Παναγιώτης Μπερλή (φωνή, πλήκτρα).
Το 1994 κυκλοφόρησε από τη δισκογραφική εταιρεία Wipe Out ο πρώτος τους δίσκος. Ήταν το single Λιώνοντας μόνος/Κάτω απ’ το ηφαίστειο, ενα 7ιντσο βινύλιο που κυκλοφόρησε σε πολύ περιορισμένα αντίτυπα. Την ίδια χρονιά δίνουν το παρών και σε μια από τις σημαντικότερες Rock συλλογές, “Μαγικό Βοτάνι” με το τραγούδι “Μουχλαλούδα, Η Μπαλάντα Της Φωτιάς”.
Το 1996 με 6ο πλέον μέλος τον Παναγιώτη Μπερλή στα πλήκτρα, κυκλοφορούν το δίσκο «Έγινε η απώλεια συνήθεια μας» ενώ ένα χρόνο μετά συμμετέχουν στη συναυλία Rock of Gods, η οποία έγινε στο γήπεδο του Απόλλωνα Αθηνών στην Ριζούπολη μαζί με συγκροτήματα όπως οι The Sisters of Mercy. Τα Διάφανα Κρίνα αρχίζουν και γίνονται γνωστοί στους κύκλους των μυημένων του ελληνικού Rock. Το 1998 κυκλοφορούν το δίσκο Κάτι σαράβαλες καρδιές, ενώ λίγο μετά δίνουν την πρώτη τους συναυλία στο club «ΡΟΔΟΝ» η οποία ήταν sold out. Τον Δεκέμβρη του 1999 ανοίγουν την συναυλία των Tindersticks στη μουσική σκηνή «Σφεντόνα» στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, μια πραγματικά απίστευτη συναυλία.
Το 2000, μετά από την αποχώρηση του Παναγιώτη Μπερλή από το σχήμα για προσωπικούς λόγους, διαλύουν την συνεργασία τους με την Wipe Out, δημιουργούν τη δική τους δισκογραφική εταιρεία, την This Is My Voice Records, και κυκλοφορούν το single «Είναι που όλα ήρθαν αργά». Στα τέλη του ίδιου έτους κυκλοφορεί ο δίσκος Ευωδιάζουν αγριοκέρασα οι σιωπές όπου η πρώτη διάθεση του γίνεται και πάλι σε βινύλιο στις συναυλίες τους στον Μύλο στην Θεσσαλονίκη και στο ΡΟΔΟΝ. Λίγες μέρες μετά κυκλοφορεί και το CD με ένα τραγούδι λιγότερο. Το έτος κλείνει με την συμμετοχή τους στην διασκευή του τραγουδιού «Θάνατος» του Παύλου Σιδηρόπουλου με αφορμή τον δίσκο-συλλογή από την EMI Στον Π – Αφιέρωμα στον Παύλο Σιδηρόπουλο.
Το 2001 κυκλοφορεί ο δίσκος Καινούργιος τόπος/Κάτω απ’ το ηφαίστειο, ως ένθετο στο περιοδικό Fractal Press. Το έτος αυτό απεδείχθη πολύ παραγωγικό αν σκεφτεί κανείς ότι πραγματοποίησαν 101 συναυλίες σε όλη την Ελλάδα, οργώνωντάς την κυριολεκτικά. Δεν σταματούν όμως εκεί. Τα Κρίνα πραγματοποιούν ακόμα τρεις εμφανίσεις στην Αγγλία, ενώ ανεβαίνουν στον Λυκαβηττό για να γιορτάσουν τα δέκα χρόνια ζωής του συγκροτήματος. Την επόμενη ακριβώς χρονιά λίγες ήταν οι εμφανίσεις που έκαναν σποραδικά σε διάφορες μουσικές σκηνές και έτσι ο Θάνος Ανεστόπουλος κάνει ακουστικές (unplugged) εμφανίσεις με την κιθάρα του στο bar «Closer» στην Αθήνα. Στο τέλος του 2002 τα Διάφανα Κρίνα γράφουν την μουσική για το θεατρικό έργο Δεσποινίς Τζούλια, ένα soundtrack που περιέχει περίπου 40 λεπτά μουσικής και ένα τραγούδι με στίχους, το “Δις Τζούλια”. Δυστυχώς όμως, δεν βγαίνει ποτέ στις προθήκες των δισκοπωλείων. Δεν φτάνει όμως αυτό και τα πράγματα περιπλέκονται μετά από μια 3μερη συναυλία στην «τότε» μουσική σκηνή «Στον αέρα» στην Πετρούπολη όπου ο Θάνος Ανεστόπουλος κλείνει τις συναυλίες με την φράση “Εμείς θα τα ξαναπούμε σε μιαν άλλη ζωή“, φουντώνοντας τις φήμες περί διάλυσης του γκρουπ. Μετέπειτα ακολουθεί ένας άεργος χειμώνας, στην διάρκεια του οποίου τα Κρίνα “τα βάζουν με τον εαυτό τους”. Δεν τα παρατάνε όμως και επιστρέφουν με μια συμμετοχή σε ένα φιλανθρωπικό live στο Gagarin. Ενάμιση μήνα μετά με μια τεράστια συναυλία στον ίδιο χώρο, όπου παρουσιάζουν, μεταξύ άλλων, 9 καινούρια κομμάτια σε ένα πρόγραμμα διάρκειας 3 ωρών και 45 λεπτών.
Στα μέσα του 2003 κυκλοφορεί και πάλι από την This Is my Voice Records ο δίσκος «Ο,τι απόμεινε απ’ την ευτυχία» σε 6.000 αντίτυπα τα οποία εξαντλήθηκαν εν ριπή οφθαλμού, χωρίς καν να έχουν φτάσει οι διαφημιστικές κόπιες στους δημοσιογράφους. Το 2004 τα Διάφανα Κρίνα πραγματοποιούν συναυλίες σε όλη την Ελλάδα για ακόμα μια φορά ενώ τον επόμενο χρόνο κυκλοφορεί το βιβλίο/CD «Ο γύρος της μέρας σε 80 κόσμους» από την εκδοτική εταιρεία Ίνδικτος.
Τρία χρόνια μετά, δηλαδή τον Νοέμβριο του 2008 κυκλοφορεί ο δίσκος «Κι η αγάπη πάλι θα καλεί». Κάπου εκεί, λίγο μετά τον δίσκο και λίγο πριν το καλοκαίρι του 2009, τα Διάφανα Κρίνα ανακοίνωσαν μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα τους τη διάλυσή τους. Την ανακοίνωση υπέγραψαν όλα τα μέλη του συγκροτήματος εκτός από τον Θάνο Ανεστόπουλο. Στις 28 Μαΐου 2012 μέσα από την συνεργασία των εταιρειών B-otherSide Records και Labyrinth Of Thoughts Records κυκλοφορεί ο δίσκος «Κι η αγάπη πάλι θα καλεί» σε έκδοση βινυλίου, σε 500 συλλεκτικά κομμάτια. Οι αληθινές ιστορίες όμως δεν έχουν πάντοτε αίσιο τέλος και έτσι 3 Σεπτεμβρίου 2016 ο Θάνος έφυγε από τη ζωή έπειτα από σκληρή μάχη με την επάρατη νόσο. Ο ίδιος είχε ανακοινώσει την ασθένειά του μέσω της ιστοσελίδας κοινωνικής δικτύωσης Facebook το 2015. Σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά τη διάλυση των Διάφανων Κρίνων, η Roll Out και η Universal Greece παρουσιάζουν μια συλλογή τραγουδιών τους υπό τον τίτλο «Μέσα στη ρόδινη σιωπή του γαλαξία» με σκοπό τη συγκέντρωση και καταγραφή σπάνιου αρχειακού υλικού, αλλά και ανέκδοτων ηχογραφήσεων τους.
Κατόπιν της μεγάλης αυτής απώλειας του αγαπημένου Θάνου, τα «Διάφανα Κρίνα» δεν σταματούν. Θα συνεχίσουν να είναι Διάφανα και ευωδιάζουν μέσα στα μουσικά ηχοχρώματα της ελληνικής ροκ σκηνής περνώντας μας ακόμα ένα μήνυμα που μας υπενθυμίζει πως τίποτα δεν σταματάει να ανθίζει, αν δεν το κόψεις. Συνεχίζουν με τα ίδια ακριβώς μέλη συναυλίες στην Ελλάδα και αποδεικνύουν έμπρακτα ότι αν κάτι που δεν μπορεί να εξαλειφθεί σε αυτόν τον κόσμο, είναι η αγάπη για την ποίηση και τη μουσική.
Όπως και να έχει τα «Διάφανα Κρίνα» έχουν δώσει ψυχή και σώμα στο ελληνικό μουσικό στερέωμα και ο Θάνος Ανεστόπουλος ήταν ένας και μοναδικός σε αυτό που έκανε. Η επιρροή τους μόνο θετικά θα μπορούσε να επιδράσει παρόλο που ο τρόπος που ερμήνευαν ήταν θλιβερός τόσο όσο και αληθινός. Οι καταραμένοι ποιητές της σύγχρονης ελληνικής ρόκ που είναι ακόμα εδώ κι όμως ήδη μας έχουν κληροδοτήσει παρακαταθήκη με αξία ανεκτίμητη.
https://www.youtube.com/watch?v=0N-5dHEPdtw
Κλείνοντας αυτό το αφιέρωμα και από το να γράψω κάτι δικό μου που ίσως δεν μείνει και σε κάποιου το κεφάλι, θέλω να κλείσω με 2 λόγια του «αθάνατου» – Θάνου:
«Ζήστε την κάθε σας μέρα με αλήθεια, έρωτα, αγώνα και δημιουργία. Ζήστε την κάθε ημέρα σας σαν να ήταν η τελευταία σας. Γιατί συχνά στην καθημερινότητα μας μεγεθύνουμε μικρά προβλήματα παραμερίζοντας και ξεχνώντας τι σπουδαίο και μεγάλο δώρο είναι η ζωή που μας δόθηκε»
Η.Δ.
ΟΙ ΔΙΣΚΟΙ ΤΟΥΣ:
1996: Έγινε η απώλεια συνήθειά μας (Wipe Out Records)
1998: Κάτι σαράβαλες καρδιές (Wipe Out Records)
2000: Ευωδιάζουν αγριοκέρασα οι σιωπές (This is my Voice Records)
2003: Ο,τι απόμεινε απ’ την ευτυχία (This is my Voice Records)
2005: Ο γύρος της μέρας σε ογδόντα κόσμους (Εκδόσεις Ίνδικτος)
2008: Κι η αγάπη πάλι θα καλεί (Roll Out, διανομή Sony BMG)
2012: Κι η αγάπη πάλι θα καλεί (B-otherSide Records, Labyrinth of Thoughts Records)
2013: Μέσα στη ρόδινη σιωπή του γαλαξία
SINGLES:
1994: Λιώνοντας μόνος / Κάτω απ’ το ηφαίστειο (Wipe Out Records)
2000: Είναι που όλα ήρθαν αργά (This is my Voice Records)
2001: Καινούργιος τόπος / Κάτω απ’ το ηφαίστειο
2008: Κι αν έσβησε σαν ίσκιος / Ένα σκιάχτρο που άρπαξε φωτιά (Roll Out)
ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ:
1994: Μαγικό Βοτάνι – Συμμετοχή με το κομμάτι Μουχλαλούδα: Η μπαλάντα της φωτιάς (Wipe Out Records)
1997: Underground ’97 (ένθετο περιοδικού Ποπ&Ροκ)
1998: Underground ’98 (ένθετο περιοδικού Ποπ&Ροκ)
2000: Sessions 01 – Συμμετοχή με το κομμάτι Χρειάζομαι Μέρες (περιοδικό Ποπ&Ροκ, τεύχος 268)
2001: Στον Π. – Συμμετοχή με το κομμάτι Θάνατος (Μεσόγειος)
