Η αναγγελία για την εμφάνιση των O.P.A. ήταν η αφορμή για να ανατρέξουμε πίσω στο παρελθόν και να θυμηθούμε όλα εκείνα θυμίζουν 90’s. Αν και η συναυλία είχε ανακοινωθεί και με πολύ χαρά το περιμέναμε, πήρε αναβολή. Ήταν προγραμματισμένη για την ερχόμενη Παρασκευή, όμως τελικά αναβλήθηκε (για καλό σκοπό θα πω) – μάθε γιατί εδώ.
Back to the past
Είπαμε να κάνουμε ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, που μας αρέσει πολύ έτσι κι αλλιώς, και στην μακρινή δεκαετία του ‘90, τότε που τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά.
Καινούργιες μουσικές (βλ.ηλεκτρονική), νέες επιρροές και πολλές εναλλακτικές στα μουσικά δρώμενα και στον τρόπο διασκέδασης.
Η techno, άρεσε και αγαπήθηκε πολύ δημιουργώντας δικά της στέκια.
Παρόλα αυτά, στην Ελλάδα εξακολουθούν να δημιουργούνται νέα συγκροτήματα και καινούργια σχήματα με το καθένα να έχει τον δικό του ήχο.
Σε αυτή τη μουσική ιστορία συμπεριλαμβάνοται και οι O.P.A. (Oppressive People Attack), το μουσικό δίδυμο των Γιώργου Γκικοδήμου (ιδρυτής) στα φωνητικά και Γιάννη Ευσταθίου στα πλήκτρα και άλλα όργανα, οι οποίοι έχουν συνδιάσει τη Rap με την ηλεκτρονική techno και techno pop, αλλά και με την βυζαντινή μουσική.
Ο στίχος ως επί το πλείστον είναι ελληνικός, θίγοντας κοινωνικά θέματα και μιλώντας για την αγάπη.
Εν+Τάξει
Οι O.P.A.
έκαναν την εμφάνιση τους το 1990 και μέχρι το 1996 δημιουργούσαν!
Το ντεμπούτο άλμπουμ τους κυκλοφόρησε το 1990 με τον πολύ έξυπνο τίτλο Εν+Τάξει, και την παραγωγή έκαναν ο Σεκόντος Μπουχαγιέρ και ο Μάνος Ξυδούς από την ΕΜΙ Greece.
Η επιτυχία ήταν τεράστια.
Κομμάτια που ακόμα θυμόμαστε τους στίχους κι ας έχουμε καιρό να ακούσουμε.
Άιντε, O.P.A. Power, Εντάξει, Σώστε τη φλόγα, Μες στα Δυό της Μάτια…
Το τελευταίο μάλιστα έκανε ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία με τη συμμετοχή της Χάρις Αλεξίου, αλλά τουλάχιστον εγώ πάντα έχω στα αυτιά μου την πρώτη εκτέλεση!
ΜΕΣ’ ΣΤΑ ΔΥΟ ΤΗΣ ΜΑΤΙΑ – Χάρις Αλεξίου, O.P.A.
(1990, μουσική: Γιάννης Ευσταθίου, στίχοι: Γιώργος Γκικοδήμας)
Γ.Γ.: Αφιερωμένο στη μεγάλη και μικρή μας Ελλάδα, την πατρίδα μας. Μια γυναίκα που έχει φιλοξενήσει πολλούς διαβάτες και επισκέπτες. Κάποιοι έφυγαν, κάποιοι ξαναγύρισαν και κάποιοι έμειναν για πάντα. Είναι αυτή που πάντα φοβάται πως τα παιδιά της, που ζουν στη Δύση και στην Ανατολή, θα χαθούν για πάντα.
«Μα η αγάπη μου στέκει στην μέση
σαν μητέρα θεά με τα δυο της παιδιά
μες την αγκαλιά της όλο κλαίνε και θρηνούν
πως μια μέρα θα χαθούν».
Το τραγούδι ως πρώτη εκτέλεση είχε την συμμετοχή της Κύπριας αξιόλογης ερμηνεύτριας Εύης Καπατάη και η δεύτερη εκτέλεση είχε την συμμετοχή της κορυφαίας Χαρούλας Αλεξίου.
(Από συνέντευξη που παραχώρησε στο musicheaven).
Οι στίχοι στα τραγούδια τους γενικά ήταν ανατρεπτικοί με σκοπό τους να δεις πίσω από αυτούς αλλά και για να είναι πάντα διαχρονικοί και επίκαιροι.
Τέσσερα άλμπουμ
στο σύνολο και ένα best of θα τα ξεσκονίσουμε με την ελπίδα μίας νέας ημερομηνίας για την εμφάνιση τους, για να νιώσουμε όπως τότε που τους ακούσαμε πρώτη φορά.
