Κοντεύει ο καιρός όπου οι Pagan, θα γιορτάσουν την επιστροφή τους στο Κύτταρο, τον τόπο που τους έμαθε το Αθηναϊκό κοινό. Οι αφορμές πολλές αλλά ένας λόγος παραπάνω, για την Ελίνα Παπαχριστοφόρου να “μιλήσει” μαζί τους και να μας προσκαλέσει σε αυτήν την πολύ ωραί κουβέντα.
Ευχαριστούμεπολύ τον Σταύρο Τσουμάνη, τον Βασίλη Προδρόμου και τον Παντελή Πέτρου, για τον χρόνο που μας διέθεσαν!
Pagan
Όλα ξεκίνησαν από μια πρόβα
Ταξιδεύοντας πίσω στο χρόνο πότε ήταν η στιγμή που ο καθένας σας κατάλαβε πως θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική και ποια ήταν η αφορμή;
Β.Θυμάμαι από παιδί να υπάρχει μουσική παντού γύρω μου. Στο αυτοκίνητο, στο σπίτι αλλά κυρίως στα συχνά γλέντια με όλων των ειδών τα παραδοσιακά και λαϊκά όργανα που έκαναν οι παρέες των γονιών μου. Μεγάλη ώθηση (και παρόμοια αίσθηση με τους PAGAN) υπήρξαν οι ζουρνάδες και τα νταούλια στο πανηγύρι του χωριού μου, της Σκοτούσσας Σερρών, όπου συμβαίνει κάθε Σεπτέμβρη κάτι διονυσιακό.
Θυμάμαι από παιδί να υπάρχει μουσική παντού γύρω μου.
Σ. Το «επαγελματικά» είναι λίγο βαριά λέξη, για μένα τουλάχιστον ως δημιουργό. Ποτέ δεν ένιωθα πως αυτό που κάνω είναι δουλειά και έτσι δεν μπορούσα με κανέναν τρόπο να αξιολογήσω την «εμπορική» αξία της. Πέρασε πολύς καιρός μέχρι να τολμήσω να αποδεχτώ πως η μουσική θα είναι το επάγγελμά μου και από αυτό θα επιβιώνω. Εξελίχθηκε στο να αποτελεί την εργασία μου μετά από πολλές θυσίες, ατελείωτες ώρες μελέτης, πρόβας και πειραματισμού και κυρίως πολλά χρόνια δουλειάς χωρίς οικονομικό αντίκρισμα.
Θέλει πολλή επιμονή στις μέρες μας για να καταφέρεις να γίνεις επαγγελματίας καλλιτέχνης
που ζει από την τέχνη του.
Η υπομονή εξαντλείται γρήγορα.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες σας μουσικές επιρροές; Ποιο είναι το αγαπημένο σας μουσικό κομμάτι δικό σας ή από άλλους καλλιτέχνες;
Β. Θα ακουστεί μπερδεμένο, όμως είτε για τη μουσικότητα, είτε από την πλευρά της ερμηνευτικής προσέγγισης, είτε και για τα δύο, η παντοτινή μου playlist περιλαμβάνει Beatles, Sting, Pink Floyd, Γιάννη Σπάθα, Αλκίνοο Ιωαννίδη, Ορφέα Περίδη, Νίκο Παπάζογλου και τους “κλασικούς” Τσιτσάνη, Βαμβακάρη, Άκη Πάνου, Απόστολο Καλδάρα, Σταύρο Ξαρχάκο, Μίκη Θεοδωράκη και Μάνο Χατζιδάκι.
Το αγαπημένο μου των PAGAN, του Σταύρου δηλαδή, είναι το “Θαλασσέα” το “μελαγχολικό” 7άρι.
Π. Ο μπαμπάς μου ο Δημήτρης με το μπουζούκι του στο σαλόνι που έπαιζε λαϊκά κομμάτια κ γελούσε που (τότε) δεν μας άρεσαν! Όλοι οι κλασικοί συνθέτες, Μπαχ, Σοπέν κ Ντεμπισί. Πολλά αγαπημένα, ελληνικά κ ξένα,θα ήταν άδικο να διαλέξω ένα.
Σ. Επειδή όλη η ζωή μου είναι σημαδεμένη από τη μουσική και η ερώτηση δεν μπορεί να έχει μόνο μία απάντηση, θα σας πω όμως ποιοι δίσκοι ήταν η αφορμή για να παραδεχτώ, με την αθωότητα ενός παιδιού, ότι αυτό θα ήθελα να κάνω όταν μεγαλώσω. Ήταν «Η συναυλία από το Νέο Φάληρο» του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και το «Live After Death» των Iron Maiden. Είχα πολλές και διαφορετικές προσλαμβάνουσες, αλλά αυτά τα δύο άλμπουμ καθόρισαν την μετέπειτα διαδρομή μου. Ξύπνησαν μέσα μου μια επιθυμία που μέχρι τότε κανένα άλλο ερέθισμα δεν είχε καταφέρει να ξυπνήσει.
Τώρα για το αγαπημένο δικό μου κομμάτι θα εστιάσω στους PAGAN, γιατί για αυτούς γίνεται η συζήτηση. Αν σε κάποιο έχω λίγη περισσότερη αδυναμία αυτό είναι το «Θαλασσέα», το οποίο δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμη, αλλά το παίζουμε στις συναυλίες μας. Είναι το πιο βιωματικό μου και αφορά σε μια από τις δυσκολότερες στιγμές της ζωής μου. Έρχεται και η επίσημη στιγμή του.
Ποια ήταν η πιο δυνατή συγκίνηση που λάβατε επί σκηνής και πότε;
Β. Νομίζω θα συμφωνήσουν και οι υπόλοιποι ότι η συναυλία στην Πετρούσα της Δράμας φέτος το καλοκαίρι ήταν γενικά συγκινητική, όμως το φινάλε με τους κωδωνοφόρους ήταν το κάτι άλλο!
Π. Η πρώτη μου μεγάλη συναυλία εκτός επαρχίας, μπασίστας με τους ΚΟΡΕ ΥΔΡΟ στο γκαγκάριν 18.05.2013. Απερίγραπτα συναισθήματα.
Σ. Το καλοκαίρι στη μεγάλη συναυλία μας στο γήπεδο της Πετρούσας στη Δράμα, όπου στην υπόκλιση άρχισε ο κόσμος να τραγουδάει αυθόρμητα την «Καρότσα». Χιλιάδες κόσμος με όση φωνή διέθετε τραγουδούσε το κομμάτι που έμαθε από εσένα. Μαγική στιγμή. Και έτσι στο φινάλε γίναμε εμείς το κοινο του κοινού μας.
Ποια ήταν η πιο στενάχωρη στιγμή στην πορεία της μπάντας;
Β. Δεν έχω να θυμάμαι κάτι στενάχωρο. Ίσως οι στιγμές που ξεκουρδίζεται κάποιο όργανο, μιας και στην ροή της παράστασης δεν υπάρχει η δυνατότητα να κουρδίσουμε! (Γέλια)
Π. Καμία απολύτως για εμένα.
Να βρίσκουμε τους σπόρους που κρύβει και να τους καλλιεργούμε.
Κάθε σπόρος αποτελεί μια θεμελιώδη τάση μας.
Τι μήνυμα θα θέλατε να περάσετε στο κοινό σας και ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας στόχος για το 2025 και τα χρόνια που έρχονται;
Σ. Θέλουμε να γίνει αντιληπτό το πόσο σημαντικό είναι να σκάβουμε βαθιά μέσα στον πυρήνα μας. Να βρίσκουμε τους σπόρους που κρύβει και να τους καλλιεργούμε. Κάθε σπόρος αποτελεί μια θεμελιώδη τάση μας. Η ανακάλυψη και η αποκάλυψή τους πιστεύω πως, εκτός από ελιξίριο ψυχικής ισορροπίας, είναι και η βάση της ξεχωριστότητας μας μέσα στην ανθρώπινη αγέλη. Όσον αφορά τώρα στα όνειρα, η ζωή μας αποδεικνύει διαρκώς ότι όσο και να ονειρευόμαστε τελικα προχωράμε «βλέποντας και κάνοντας».
Κύριος στόχος είναι να καταφέρουμε να μείνουμε πιστοί στις ανθρώπινες αξίες, που μας διέπουν και μας καθορίζουν.
Εκτός από την μουσική τι άλλο σας συγκινεί και σας αρέσει να ασχολείστε;
Π. Τα ταξίδια, οι κατασκευές και η μαγειρική.
B. Με συγκινεί και μου αρέσει η φύση και οι άνθρωποι που είναι δοτικοί και με ενσυναίσθηση.
Σ. Η μαγειρική! Πραγματικά μπορώ να πω με απόλυτη σιγουριά πως εάν δεν γινόμουν μουσικός θα ήμουν σίγουρα μάγειρας. Υπάρχουν περίοδοι στη ζωή μου που διαβάζω και ενημερώνομαι περισσότερο για τη μαγειρική παρά για τη μουσική. Οι δύο αγαπημένοι μου χώροι είναι το στούντιο και η κουζίνα! (Γέλια)
Πως φαντάζεστε την καλλιτεχνική σας πορεία σε 10 χρόνια από σήμερα;
Σ. Δεν μπορώ και ίσως δεν θέλω να τη φανταστώ. Προτιμώ να την καθορίζω μέρα με τη μέρα. Σίγουρα θα ήθελα να έχω κυκλοφορήσει κάποια πολύ σημαντικά έργα μου – καταθέσεις ζωής, που έχω γράψει εδώ και καιρό και βρίσκονται ακόμη στην «κατάψυξη».
Π. Το μόνο που φαντάζομαι σίγουρα είναι πως θέλω να παίζω και να γράφω μουσική με τους φίλους μου! Και να μην πέφτει ούτε μια σφαίρα πουθενά επιτέλους.
Τι θα επιθυμούσατε να ευχηθείτε ο καθένας για τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος;
B. Να έχουν όλοι δύναμη στους δύσκολους αυτούς καιρούς, αγάπη και ανοιχτή αγκαλιά για όλα τα όμορφα, να πετύχουν όλους τους στόχους τους και να γίνουν πραγματικότητα τα όνειρα τους!
Π. Μια είναι η ευχή! Υγεία σε όλους. Υγεία, υπομονή κ όνειρα.
Σ. Να προσέχουν την ψυχή τους.
Στην τελευταία συναυλία τονίσατε με αφορμή την επερχόμενη συναυλία στο Κύτταρο στις 27 Οκτωβρίου το κοινό θα έχει την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με την νέα εποχή των Pagan θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για αυτήν;
Π. Ο αγαπημένος μου κύριος Σταύρος Τσουμάνης θα σας τα πει καλύτερα!
Σ. Την προηγούμενη περίοδο ήταν ο “Erothanatos”, γιατί το σύνολο του ρεπερτορίου μας είχε ως θεματική τον έρωτα και τον θάνατο. Αν και αυτός παραμένει ο κορμός της θεματολογία μας, φέτος θέλουμε να εστιάσουμε λίγο περισσότερο στη φύση και στη γονιμότητα με μία ευρύτερη έννοια. Που αφορά όχι μόνο στη βιολογική αλλά και στην πνευματική δημιουργία. Θα παρουσιάσουμε κάποια νέα κομμάτια και θα έχουμε guest έναν αγαπημένο μας μουσικό στα πνευστά!
Γενέθλια επέτειος στο Κύτταρο, ένα μέρος που στην ουσία σας έμαθε ο κόσμος. Ποια τα συναισθήματα σας;
Σ. Τι να πούμε για το Κύτταρο… Όλα ξεκίνησαν από μια πρόβα που είδαν σε βίντεο ο Βασίλης Στάης και οι άνθρωποι του Κυττάρου. Πρότειναν να μας δώσουν τον χώρο και μας βοήθησαν να οργανώσουμε την πρώτη επίσημη εμφάνισή μας, την οποία πήραμε το ρίσκο -ευτυχώς- να βιντεοσκοπήσουμε. Έτσι προέκυψαν η «Καρότσα» και ο «Γιάννης».
Είναι η τρίτη χρονιά
που παίζουμε 27 Οκτωβρίου και προσωπικά νιώθω σαν να γυρίζω στο σπίτι μου για το οικογενειακό τραπέζι, πριν ξεκινήσει η νέα χρονιά. Θα είμαστε πάντα ευγνώμονες σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Πέρυσι το Κύτταρο έκλεισε 50 χρόνια ύπαρξης. Κάποια πράγματα δεν είναι τυχαία.
Π. Έτσι γνώρισα κ εγώ τους PAGAN, ως θεατής. Για μένα είναι μια συναυλία σταθμός, καθώς αυτή τη φορά θα είμαι επί σκηνής.
Πόσο εύκολα δέχτηκε το κοινό της μουσική σας; Ήταν για εσάς κάτι που έπρεπε να αποδείξετε με κόπο ή είδαν κάτι διαφορετικό και το αγκάλιαν εύκολα;
Π. Εμείς παίζουμε τις καλύτερές μας νότες. Με σεβασμό στην τεράστια παράδοση μας. Και αυτό ο κόσμος φαίνεται να το καταλαβαίνει και να το εκτιμά.
Σ. Ο κόπος προηγήθηκε και κράτησε πολύ καιρό. Μόνο η προσωπική μου έρευνα και η παραγωγική εργασία διήρκησαν πάνω από δεκαπέντε χρόνια. Στη συνέχεια άρχισε η συλλογική εργασία, μέχρι που τα παιδιά του Κυττάρου μας έδωσαν την ευκαιρία να ξεκινήσουμε αυτό το ταξίδι με πολύ σημαντικές αποσκευές στο αμπάρι μας. Ίσως αυτή η ανταπόκριση από το κοινό και το πόσο πολύ έχει αγκαλιάσει το έργο μας, να οφείλεται στο γεγονός πως όπως συνδέει εμάς αυτή η μουσική και ανακαλεί τις μνήμες που φέρουμε στο ασυνείδητό μας, έτσι παρασύρει και τους ανθρώπους που μας ακολουθούν σε αυτό το οδοιπορικό προς τον πυρήνα.
Με κοινή ακούσια επιθυμία να ξυπνήσουν τα αρχέτυπα μας, να γίνουμε ένα και να γιορτάσουμε όλοι μαζί τη φύση, τη ζωή, τον έρωτα και τον θάνατο.
Ευχαριστούμε για το εκπληκτικό φωτογραφικό αρχείο, την
Μαριάννα Αναγνωστοπούλου.
Για να μην ξεχνιόμαστε
Οι PAGAN επιστρέφουν στο Κύτταρο, εκεί που πριν από ακριβώς δύο χρόνια ξεκίνησε επίσημα το ταξίδι τους, για το γενέθλιο μυσταγωγικό δρώμενο που τείνει να γίνει παράδοση.
*Μην ξεχάσεις να το αποθηκεύσεις στην ατζέντα σου!
Την Κυριακή 27 Οκτωβρίου
το συγκρότημα που ξεχώρισε με τον μοναδικό ήχο του και τις γεμάτες θεατρικότητα εμφανίσεις, θα μας μυήσει σε μια αρχέγονα διονυσιακή βραδιά, που θα περιλαμβάνει καλεσμένους έκπληξη αλλά και την πρώτη παρουσίαση νέου υλικού.
Συντελεστές:
Έβελυν Ασουάντ – Φωνή
Σταύρος Τσουμάνης – Ηλεκτρική κιθάρα και φωνή
Βασίλης Προδρόμου – Ακουστική κιθάρα και φωνή
Παντελής Πέτρου – Ηλεκτρικό μπάσο και φωνητικά
Μάρκος Παύλου – Γκάιντα και φωνητικά
Σωτήρης Ντούβας – Τύμπανα
Δημήτρης Μπρέντας – Πνευστά και φωνητικά
