Καιρό πριν, είχαμε κανονίσει μια συνέντευξη με τους KollektivA, σχετικά με την συναυλία που θα έδιναν στο θέατρο του Πειραιά, στο Βεάκειο. η συναυλία τελικά πήρε αναβολή, η μουσική συνέχισε το έργο της και μήνες μετά, βρεθήκαμε και πάλι στο ίδιο σημείο. εκεί που είχαμε ήδη σταματήσει.
Η συντάκτρια μας, Ανδριάνα Μουρτζάκη, αναλαμβάνει τα ηνία, όπως κάνει κάθε φορά.
«Σκάρτη Εποχή» … άνθρωποι που ζουν μέσα σε μια «φυλακή» είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά, άνθρωποι που τους «αλυσοδένουν». Ίσως όμως αυτή η εποχή να είναι η πιο κατάλληλη για να «επιλέξεις πλευρά». Οι KollektivA ένα από το πλέον δυναμικά συγκροτήματα, με έντονες κοινωνικές ανησυχίες είναι «Εδώ», «Εκτός Ελέγχου», και μας καλούν να «Φωνάξουμε» όλοι μαζί και να τραβήξουμε ένα δρόμο που δεν θα χει τελειωμό με στόχο την απελευθέρωση από όλα αυτά που μας καταπιέζουν και μας κρατούν δέσμιους. Οι KollektivA δεν σταματούν στιγμή να μας δίνουν παραπάνω από «Δύο Μαθήματα» για τη ζωή, μέσα από τις δισκογραφικές τους δουλειές και τις γεμάτες νόημα και αστείρευτη ενέργεια ζωντανές εμφανίσεις τους. Στις 26/9/2015 ρίχνουν την αυλαία των καλοκαιρινών τους εμφανίσεων με μια μεγάλη συναυλία στο Βεάκειο Θέατρο στον Πειραιά και μας καλούν για ένα μοναδικό «Κέρασμα» που θα περιλαμβάνει καλή μουσική, δυναμική παρουσία, ποικίλα μηνύματα και φυσικά έντονο προβληματισμό….
Ερωτήσεις:
- Πρόσφατα κυκλοφορήσατε ένα digital single με τον τίτλο «Έλενα». Θα θέλαμε να μας κατατοπίσετε σχετικά.
Το digital single «Έλενα» κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες από το label της 5th Season και εγκαινιάζει τη συνεργασία μας σε επίπεδο παραγωγής, με τον Βαγγέλη Σερίφη. Για το τραγούδι γυρίσαμε και ένα video clip σε σκηνοθεσία του Γιάννη Παπαδάκου που έκανε ,ως συνήθως, εξαιρετική δουλειά, οπτικοποιώντας άριστα τόσο τον χαρακτήρα του τραγουδιού, όσο και το αισθητικό προφίλ της μπάντας.
Mε το τραγούδι «Έλενα» καταπιάνεστε με ένα άκρως ευαίσθητο θέμα, αυτό της παιδικής κακοποίησης. Πως πήρατε μια τέτοια απόφαση και πόσο δύσκολο ήταν;
Η παιδική κακοποίηση αποτελεί μια από τις πιο αποτρόπαιες εκδοχές της βαρβαρότητας της κοινωνίας που ζούμε. Μας ενδιέφερε να αναδείξουμε τον πραγματικό χαρακτήρα του ευαίσθητου αυτού θέματος, ως κοινωνικό φαινόμενο, που δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με αδιαφορία ή ως ένα σύνολο από μεμονωμένα περιστατικά. Αφορμή για το τραγούδι ήταν ή πραγματική ιστορία της 6χρονης Eliza Izquierdo, μια πραγματικά θλιβερή ιστορία παιδικής κακοποίησης στις ΗΠΑ. Καταλήξαμε σε ένα rock τραγούδι που προσπαθεί να δώσει ένα ηχηρό μήνυμα κόντρα σε κάθε ένοχη σιωπή.
- Γενικότερα θεωρείτε πως η μουσική πρέπει να ασχολείται με ευαίσθητα κοινωνικά και πολιτικά θέματα; Δηλαδή να τα αναδεικνύει αφυπνίζοντας το κοινό;
Χωρίς να θέλουμε να εγκλωβιζόμαστε σε άκαμπτα «πρέπει» και συνταγές, σίγουρα μας συγκινεί και μας εκφράζει η οξυδερκής εκδοχή της μουσικής που δε φοβάται να σκεφτεί, να σχολιάσει και να παρακινήσει σε δράση.
- Το 2014 κυκλοφορήσατε ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ με τίτλο «Μπαλάντα της Φυλακής». Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε. Τι γεύση σας έχει αφήσει αυτη η δουλειά; Είστε ικανοποιημένοι από τον τρόπο που την υποδέχθηκε ο κόσμος;
Η Μπαλάντα της Φυλακής ως ολοκληρωμένο concept album, ήταν για την μπάντα ένας φιλόδοξος στόχος και ένα καλλιτεχνικό στοίχημα που εξακολουθεί να κερδίζεται με το χρόνο. Η πολύ θερμή υποδοχή του κόσμου, πέρα από την ηθική ικανοποίηση που μας προσέφερε, μας οδήγησε και στο ακόμα πιο τολμηρό βήμα της μεταφοράς του concept στο θέατρο.
- Επειδή δεν είχαμε την ευκαιρία να τα πούμε τότε, θα θέλαμε να μας πείτε δυο λόγια για το μίνι άλμπουμ με τίτλο «The Revolution Sessions» που κυκλοφορήσατε τον Φεβρουάριο του 2015. Από τι εμπνευστήκατε την συγκεκριμένη δουλειά;
Στο συγκεκριμένο mini album μπήκαμε στη διαδικασία να διασκευάσουμε κλασικά πολιτικά και επαναστατικά τραγούδια, διαφόρων περιόδων, από χώρες που εκείνη τη στιγμή είχαν
βρεθεί στο επίκεντρο των πολιτικών εξελίξεων. Νιώσαμε την ανάγκη να κάνουμε ένα μουσικό-πολιτικό σχόλιο για το πόσο ίδιες αφετηρίες είχαν αυτές οι εξελίξεις στις συγκεκριμένες χώρες και όχι μόνο…
- Πόσο αναγκαία είναι η επανάσταση στις μέρες μας;
Όσο αναγκαία είναι η αναπνοή για έναν ζωντανό οργανισμό. Ως γνωστόν κάθε τι που θέλει να αυτοπροσδιορίζεται ως ζωντανό, πρέπει να αναπνέει.
- Σε περιόδους κρίσεων, είτε οικονομικών, είτε κοινωνικών, είτε προσωπικών, μερικοί καλλιτέχνες μεγαλούργησαν. Αν δεν γνωρίζαμε την έννοια της υποταγής δεν θα κατανοούσαμε την αναγκαιότητα της επανάστασης ή αν δεν είχαμε νιώσει σκλαβωμένοι δεν θα είχαμε την ανάγκη να απελευθερωθούμε. Θεωρείτε πως κάτω από δύσκολες συνθήκες μπορεί ο καλλιτέχνης να είναι πιο δημιουργικός; Αποτελούν δηλαδή οι δυσκολίες πηγή έμπνευσης τελικά; Τροφή για σκέψη και δημιουργία;
Χωρίς να καμία φετιχοποίηση των δυσκολιών (το προκλητικό δηλαδή φαινόμενο, κάποιοι βολεμένοι να μιλούν για την ευεργετική και δημιουργική επίδραση των δυσκολιών… των άλλων), σίγουρα οι πιο οξυμένες κοινωνικές συνθήκες μπορούν να οδηγήσουν σε πιο ριζοσπαστική και ρηξικέλευθη καλλιτεχνική δημιουργία, υπό προϋποθέσεις. Και ακριβώς σ’ αυτές τις προϋποθέσεις πρέπει να εστιάσουμε γιατί δεν είναι απίθανο να οδηγηθεί η δημιουργία στο συντηρητισμό και στο φόβο.
- Θα θέλαμε να δώσετε «Μια Απάντηση» σε όλους εκείνους που υποστηρίζουν πως δεν γράφεται τραγούδι με πολιτικό περιεχόμενο στις μέρες μας.
Νομίζω ότι τα τραγούδια της συλλογής «Μια Απάντηση» που κάναμε σε συνεργασία με την εκπομπή Ελληνοφρένεια, πέρα από τον αντιφασιστικό τους χαρακτήρα, έδιναν και μια πολύ καλή απάντηση στο ερώτημα εάν γράφεται πολιτικό τραγούδι στις μέρες μας.
- Συχνά καλείτε τον κόσμο να επιλέξει πλευρά. Εσείς ποια έχετε επιλέξει και ποιους θεωρείτε ότι έχετε απέναντί σας;
Είμαστε φύσει και θέσει με τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους από κάτω, τη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου δηλαδή. Ιστορικά η άλλη πλευρά έχει πάντα πολύ καθαρό το ποιους περιλαμβάνει. Η δική μας, πολλές φορές χάνεται στις αυταπάτες της και συχνά οδηγείται στην απογοήτευση.
- Τον περασμένο Μάρτιο εμφανιστήκατε στο Fuzz αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις στο κοινό. Πείτε μας τις δικές σας εντυπώσεις από την συγκεκριμένη συναυλία
Η εμφάνιση στο Fuzz σίγουρα αποτελεί την κορυφαία μας συναυλιακή στιγμή μέχρι σήμερα. Ήταν το αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς και των προσπαθειών των προηγούμενων χρόνων και αποτύπωσε την σταθερή ανοδική πορεία της μπάντας. Η ατμόσφαιρα που έφτιαξε ο κόσμος ήταν μαγική και είναι κάτι τέτοιες στιγμές που σε κάνουν να συνεχίζεις παρά τις δυσκολίες. Μάλλον πρέπει να το ξανακανουμε!
- Η επιτυχία στο Fuzz σας έχει αγχώσει ή σας έχει χαλαρώσει;
Η συναυλία έγινε Σάββατο. Η αλληλουχία την επόμενη μέρα ήταν: Κυριακή πρωί, απερίγραπτη ικανοποίηση. Κυριακή απόγευμα, δημιουργικό άγχος για το επόμενο βήμα.
- Το Σάββατο 12/12 κάνει πρεμιέρα στην Αλκυονίδα η μουσικοθεατρική παράσταση με τίτλο «Η Μπαλάντα της Φυλακής», που είναι βασισμένη στο ομότιτλό σας άλμπουμ. Μιλήστε μας λίγο για αυτό σας το εγχείρημα.
Η παράσταση «Η Μπαλάντα της Φυλακής» είναι σίγουρα ότι πιο προχωρημένο, φιλόδοξο και δύσκολο έχουμε πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα. Πρακτικά πρόκειται για μια πρωτότυπη συνέργεια μουσικής, θεάτρου και χορού. Ξεκινήσαμε να δουλεύουμε για το συγκεκριμένο project από τον περασμένο Ιούλιο και έχουμε μπει στην τελική ευθεία της διαδικασίας των προβών. Είχαμε εξαρχής στο μυαλό μας να μεταφέρουμε το concept του album σε μια ολοκληρωμένη παραστασιακή μορφή στο θέατρο και περιμέναμε τη στιγμή που αυτό θα μπορούσε να γίνει με πληρότητα στην παραγωγή. Η παράσταση είναι εμπνευσμένη από το ομώνυμο ποίημα του Oscar Wilde και έχει ως κεντρικό θέμα το δίπολο εγκλεισμός- απελευθέρωση. Την σκηνοθεσία ανέλαβε ο Τάσος Μπεκιάρης και τη μεταφορά του δίσκου στο θέατρο έκανε η Χριστίνα Μητροπούλου.
- Από τον καφέ με τον Μάνο Ξυδούς το 2009 στην πλατεία της Νέας Σμύρνης τι άλλαξε και τι έμεινε ίδιο;
Το 2009 η οικονομική κρίση ξεκινούσε. Σήμερα έχει πλέον ξεδιπλώσει πολλές από τις τραγικές της συνέπειες. Το 2009 η Kollektiva ξεκινούσε. Σήμερα συνεχίζουμε με ακόμα μεγαλύτερο πείσμα. Το 2009 ο Μάνος έδινε τεράστια ώθηση στο εγχείρημά μας. Σήμερα εξακολουθεί να μας λείπει πολύ.
- Ποια θα είναι τα επόμενά σας βήματα μετά την παράσταση;
Στις αρχές του 2016 θα κυκλοφορήσουμε το καινούριο μας album με παραγωγό τον Βαγγέλη Σερίφη. Έχουμε ήδη έτοιμο συνθετικά, μεγάλο μέρος του υλικού και μπορούμε να πούμε από τώρα ότι θα είναι ένα δυνατό rock album γεμάτο άμεσα και εξωστρεφή τραγούδια. Αμέσως μετά θα ξεκινήσει ένας κύκλος συναυλιών για την προώθηση του δίσκου, που σίγουρα θα περιλαμβάνει μια μεγάλη συναυλία στην Αθήνα.
- Είστε ένα συγκρότημα με έντονες κοινωνικές ανησυχίες. Φαντάζομαι και σαν άτομα είστε το ίδιο. Αν δεν μπορούσατε να εκφράσετε τις ανησυχίες αυτές μέσα από την μουσική σας, με ποιον τρόπο θα το κάνατε;
Όλοι μας τόσο στις πρωινές μας δουλειές (η υπόθεση ζω από τη μουσική είναι μια πονεμένη ιστορία ως γνωστόν), όσο και σε άλλες ασχολίες μας, λειτουργούμε με τον ίδιο κοινωνικά ενεργό τρόπο. Είναι κάτι αυτονόητο για εμάς.
- Ο θάνατος διακοπές στη Μεσόγειο πάει…Είναι πράγματι τραγικό η ιστορία να επαναλαμβάνεται. Επιβάλλεται να «Φωνάξουμε» δυνατότερα με την ελπίδα να ακουστούμε; Θα δούμε άραγε την ζωή μας αλλιώς;
Οποιοσδήποτε νιώθει να πνίγεται στη θέα τόσων άδικων θανάτων, δεν έχει άλλη επιλογή από το να φωνάξει. Από τη δύναμη, τον συντονισμό αλλά και τη στόχευση της φωνής μας θα κριθεί το αν τελικά θα δούμε τη ζωή μας αλλιώς.
18.Κλείνοντας, ενόψει των ημερών που διανύουμε θα χρησιμοποιήσω τα λόγια ενός αγαπημένου σας ποιητή, του Μπέρτολτ Μπρέχτ ο οποίος έγραψε κάποτε: «..είδα το παλιό να πλησιάζει μα ερχόταν σα νέο. Σερνόταν πάνω σε καινούρια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί. Βρωμούσε νέες μυρωδιές σαπίλας που κανείς δεν έιχε ξαναμυρίσει.». Τελικά υπάρχει το νέο, η ελπίδα κατά την γνώμη σας; Και αν δεν το αντιλαμβανόμαστε και δεν το επιζητούμε, μήπως κατά βάθος φέρουμε εμείς την ευθύνη;
Όσο και να σχετικοποιείται η ευθύνη ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Για να πιάσεις κάτι πρέπει να απλώσεις το χέρι. Αυτό δε σημαίνει πως θα το πιάσεις στα σίγουρα, αλλά σίγουρα ένα κατεβασμένο χέρι θα μένει πάντα άδειο ή στην καλύτερη θα σηκώνεται μόνο για επαιτεία. Το νέο και η ελπίδα υπάρχει στα χέρια που δεν φοβούνται να σηκωθούν και να διεκδικήσουν αυτό που τους ανήκει.
Επίλογος:
Επανειλημμένα έχουμε τονίσει πως οι KollektivA πέρα από τη σύνθεση καλής, δυναμικής και πρωτότυπης μουσικής προχωρούν ένα βήμα παραπέρα. Μεταδίδουν μηνύματα με κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο χωρίς δισταγμούς. Δεν χαϊδεύουν αυτιά και δεν έχουν ως αυτοσκοπό να γίνουν αρεστοί. Τολμούν να παίρνουν θέση ανοιχτά για επίκαιρα θέματα αλλά και για διαχρονικά ζητήματα. Τώρα που η «διαχωριστική γραμμή» γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρη όπως και οι ίδιοι λένε, μας καλούν να επιλέξουμε «στρατόπεδο». Εμείς μάλλον θα συμπορευθούμε με τους KollektivA γιατί μας αρέσει ο τρόπος που διεκδικούν τη ζωή. Όσοι δεν τους έχετε ακούσει ζωντανά να το κάνετε, όσοι δεν ξέρετε γι’ αυτούς να ψάξετε και να μάθετε. Γρήγορα θα διαπιστώσετε ότι πρόκειται για μια μπάντα που αξίζει λίγο από το χρόνο και την προσοχή μας.
Τους ευχαριστούμε για την όμορφη συνέντευξη που μας παραχώρησαν και για τον χρόνο που μας αφιέρωσαν. Τους ευχόμαστε καλή επιτυχία στην παραστασιακή «Μπαλάντα της Φυλακής» και πάντα να πραγματοποιούν τους στόχους τους.
ΥΓ: Οι KollektivA έχουν πρεμιέρα στην Αλκυονίδα, Ιουλιανού 42-46 , το Σάββατο 12/12 και θα εμφανίζονται για κάθε Σάββατο, μέχρι 2/6.
Έναρξη: 21:45 μμ
Τιμές εισιτηρίων: Προπώληση: 10 € για μαθητές, φοιτητές άνεργους, 12€ γενική. Ταμείο: 15 €. Προπώληση: Στην Αλκυονίδα, Viva.gr, Ianos, 7spots, Παπασωτηρίου, Reload, Public, Media Markt ή τηλεφωνικά: 11876
