Οι συντάκτριες του Afternoiz, Ελένη Λεωνίδα και Σίσσυ Φανουράκη, ανέλαβαν τα αγόρια της παράστασης #ΧΑΣΤΑΓK, σε μια ανάκριση όλη δική σας!
Μοιράσαμε τις ερωτήσεις έτσι ώστε να ανακριθούν όσο καλύτερα γίνεται!
Η Λεωνίδα Ελένη ανέλαβε τον Αριστοτέλη Ρήγα και ορίστε τα αποτελέσματα:
Γεια σου Αριστοτέλη! Ή Άρης;
Όπως θέλεις! Βαφτίστηκα Αριστοτέλης, οι φίλοι μου με λένε Άρη και οι πολύ φίλοι μου με λένε με αυτό το όνομα που αρχίζει από Μ και το οποίο δεν θα πούμε εδώ για να κρατήσουμε έστω κάποιο επίπεδο…
• Θέλω να σου πω, ότι το βίντεο σου «Καραντίνα και Παιδί», έπαιξε πολύ στο σπίτι, γιατί μπορεί να μην έχω παιδιά προσωπικά, αλλά έχουν όλοι οι γείτονες και φίλοι μου, οπότε είτε μου το έστελναν είτε το προωθούσα. Πως έγινε αυτή η συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού και τον ΟΜΜΑ; Επίσης, ειλικρινά τώρα, πως τα πέρασες στην καραντίνα;
Η συνεργασία έγινε μέσω του Φεστιβάλ Κωμωδίας Θεσσαλονίκης που το διοργανώνουν φίλοι κωμικοί και μου πρότειναν το project. Χάρηκα πολύ που συμμετείχα, ήταν πραγματικά σαν να γυρίζω ένα ντοκυμαντέρ, απεικόνιζε αρκετά ρεαλιστικά την συνθήκη, αρκεί να σου πω ότι μου πήρε περίπου ολόκληρες μέρες για να γυρίσω και να μοντάρω αυτό το βίντεο διάρκειας δύο λεπτών. Πάντως στην καραντίνα όλως παραδόξως πέρασα υπέροχα! Αφιέρωσα όλο μου το χρόνο στην οικογένεια και πραγματικά σε στιγμές τώρα το νοσταλγώ!
• Μα, πόσο φοβερή παράσταση το Χάσταγκ! Πάρα πολύ τυχεροί όσοι σας απολαύσουν τα ην 1η Αυγούστου στην Τεχνόπολη. Θα δούμε και κάτι “extra” ή μόνο Χάσταγκ;
Σίγουρα θα υπάρχει και κάτι έξτρα αλλά πραγματικά τώρα δεν νομίζω ότι με τις τέσσερις παραστάσεις που προλάβαμε να κάνουμε πριν την καραντίνα «κάψαμε» και την παράσταση… Είναι γεμάτη καινούργια αστεία και στο τέλος έχουμε και μια μουσικό κωμική σύμπραξη με το Ζήση που κανείς δεν περίμενε να «δουλέψει» τόσο καλά και διασκεδάζουμε αφάνταστα κάθε φορά.
• Σε επηρέασε καθόλου η καραντίνα; Αν ναι, πως; Θεωρείς ότι στηρίχτηκε ο καλλιτεχνικός κόσμος της χώρας μας;
Προσωπικά πέρασα καλύτερα από πολλούς ανθρώπους που ξέρω ότι ζορίστηκαν τόσο σε ψυχολογικό όσο και σε επίπεδο βιοπορισμού. Παρόλα αυτά κανείς δεν έμεινε αλώβητος από όλο αυτό και σίγουρα από τους πιο σκληρά χτυπημένους ήταν οι καλλιτέχνες οι οποίοι ξαφνικά είδαν την πολιτεία να τους γυρίζει την πλάτη. Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα η τέχνη θεωρείται «χόμπι» και αυτό αντικατοπτρίζεται και στο γενικότερο επίπεδο του πολιτισμού μας. Η πολιτεία είμαστε εμείς και εμείς είμαστε η πολιτεία.
• Ποιον Έλληνα stand-up comedian ξεχωρίζεις από όλους και γιατί;
Θα μου επιτρέψεις να μην απαντήσω σε αυτή την ερώτηση γιατί είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω έναν ανάμεσα σε ανθρώπους που δουλεύουν με αξιοζήλευτη πειθαρχία και χαρακτηρίζονται από ηθική ποιότητα πέρα από την καλλιτεχνική τους δραστηριότητα. Τον Ζήση.
• Από πού αντλείς έμπνευση για τα σκετσάκια σου;
Από την παρατήρηση της πραγματικότητας και των πραγμάτων που συμβαίνουν γύρω μου αλλά και μέσα στο μυαλό μου. Νομίζω ότι οι σκέψεις μου είναι η κύρια πηγή του υλικού μου.
• Ποια η άποψή σου για το live-streaming στο stand-up comedy; Πρέπει να είναι λίγο άβολο γενικά να είσαι χωρίς κοινό, αλλά να πρέπει να κάνεις «έξυπνα» αστεία για να γελάσει το virtual κοινό;
Δεν νοείται stand up comedy σε live stream για τον απλούστατο λόγο ότι το κοινό είναι απαραίτητο μέρος της εξίσωσης. Το live stream κωμικών είναι σίγουρα διασκεδαστικό παρόλα αυτά, αλλα δεν εμπίπτει στον ορισμό. Τα live stream που έκανα στην καραντίνα ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία για εμένα, είχα προετοιμάσει το υλικό σε μεγάλο βαθμό και μου άρεσε και η αλληλεπίδραση με το κοινό, σίγουρα όμως η αμηχανία ήταν εκεί σε μεγαλύτερο η μικρότερο βαθμό. Πάντως σίγουρα προτιμώ τις παραστάσεις που μπορώ να ακούω τα γέλια του κοινού.
• Έχει τύχει να έρθει ασθενής σου και να σου πει για παράστασή σου ή για κάποιο αστείο σου εντός νοσοκομειακού χώρου; Σίγουρα, θα υπάρχει κάποιο αστείο γεγονός να μας πεις!
Έχει υπάρξει άνθρωπος ο οποίος σε στιγμή «πολέμου» στο νοσοκομείο μου είπε ένα αστείο μου. Ήταν πραγματικά το τελευταίο πράγμα που περίμενα να ακούσω, ένα «κλείσιμο του ματιού» τύπου «οκ ξέρω ποιός είσαι, χαίρομαι πολύ που σε βλέπω στο τελευταίο μέρος που περίμενα».
• Τι θέλεις να πετύχεις ως stand-up comedian;
Να μπορέσω να απενοχοποιήσω τα λογοπαίγνια και να τα εγκαθιδρύσω στη συνείδηση του κοινού ως κανονικά αστεία και όχι χαμηλής στάθμης ανέκδοτα Σεφερλή. Φιλόδοξο ναι αλλά έχουμε κάνει ήδη πρόοδο σε αυτόν τον τομέα
• Είμαι από ένα χωριό της Φωκίδας, που δε το λέει ο χάρτης και μου λείπει καθημερινά απίστευτα πολύ. Σου λείπουν καθόλου τα Τρίκαλα; Αν ναι, τι σου λείπει πιο πολύ;
Μου λείπουν πολλά πράγματα από τα Τρίκαλα, κυρίως μου λείπουν οι άνθρωποί μου είναι ακόμα εκεί, μου λείπει η επαφή με τη φύση και μου λείπει τρομερά η ευκολία στο να βρίσκεσαι εκεί που θέλεις σε ελάχιστο χρόνο. Από την άλλη, το κοινό είναι εδώ και μετά από τόσα χρόνια η Αθήνα μου αρέσει εξίσου.
Η Σίσσυ Φανουράκη μιλά με τον Ζήση Ρούμπο και ανακαλύπτει τα εξής:
• Ζήση, ήθελες πάντα να γίνεις ηθοποιός;
Όχι, καμία σχέση. Πάντα ήμουν έξω καρδιά και πολύ εκφραστικός βέβαια, αλλά από τα΄τοτε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ήθελα να γίνω ζωγράφος. Καλά πήγε αυτό.
• Σε έχουμε γνωρίσει και αγαπήσει μέσα από το «Κάψε το Σενάριο». Οι γκριμάτσες σου, οι ατάκες σου και γενικότερα η όλη σου παρουσία ήταν κάτι τελείως πρωτόγνωρο εκείνη την εποχή στην Ελληνική Τηλεόραση, όπως και το «Κάψε το Σενάριο» άλλωστε. Πόσο σε άλλαξε ως άνθρωπο αυτή η εμπειρία;
Το «Κάψε» μου άλλαξε την ζωή. Με «έβαλε» μέσα στα σπίτια του κόσμου, μου έφερε αναγνώριση, έκανε το τηλέφωνο μου να χτυπάει για δουλειές. Ευτυχώς ήρθε στην ζωή μου στα 33 μου και το διαχειρίστηκα καλά γιατί αν ήμουν πιο πιτσιρικάς μπορεί να την είχα ακούσει.
• Βιώσαμε μια πολύ δύσκολη περίοδο τους τελευταίους μήνες. Πώς νιώθεις μετά το Lockdown;
17 κιλά παχύτερος. Όχι, σοβαρά, ακόμα φοβάμαι λίγο γιατί νιώθω ότι ο κόσμος συμπεριφέρεται σαν να μην έγινε ποτέ η πανδημία, αλόγιστα, επιπόλαια. Είναι σαν να μην καταλαβαίνουμε ότι μιλάμε για έναν ιό για τον οποίο ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΜΒΟΛΙΟ.
• Κατά την διάρκεια του “εγκλεισμού” ευτυχώς βρέθηκε εναλλακτικός τρόπος επικοινωνίας με το κοινό, το live-streaming και απολαμβάναμε έστω κι έτσι ένα εναλλακτικό stand-up comedy. Σε είδαμε στα πρώτα επεισόδια να παλεύεις με την τεχνολογία. Δύσκολη περίπτωση, όπως οι κατσαρίδες ή όχι τόσο;
ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι σαν τις κατσαρίδες και σας ευχαριστώ που βρήκατε τρόπο σε αυτή την συνέντευξη να με κάνετε να τις σκεφτώ. Το πάλεψα λίγο αλλά την βρήκα την άκρη μου με την τεχνολογία. Thank God for the internets! Άπειρα tutorials για set up και λύσεις ανάλογα με τις ανάγκες σου.
• Δεν θα ξεχάσω ποτέ την παράσταση σας το καλοκαίρι του 2015 που όντας έγκυος (σχεδόν στον μήνα μου) πραγματικά είχα την αίσθηση ότι θα γεννήσω μέσα στο θέατρο, από τα γέλια. Αλήθεια πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να κάνεις τους άλλους να γελούν;
Δεν ξέρω αν είναι εύκολο, ξέρω ότι είναι ότι πιο σημαντικό στην δική μου ζωή. Το να κάνω τους άλλους να γελάνε εννοώ. Εντελώς ψυχαναλυτικά μιλώντας (πολλά λεφτά σε συνεδρίες, κλαψ) όλοι μας έχουμε κάποιον συγκεκριμένο στόχο μέσα μας, μία κορυφή που πρέπει συνεχώς να κατακτάμε, ένα drive. Το δικό μου ανακάλυψα ότι είναι να κάνω τον κόσμο να γελάει, είτε πρόκειται για κοινό, είτε για την γυναίκα μου και τον γιο μου, την παρέα μου, κάποιον άσχετο στο facebook. Και είμαι πολύ καλά με αυτό, υπάρχουν πολύ χειρότεροι στόχοι για να έχει κανείς.
• Και η συνέχεια του ερωτήματος είναι πόσο εύκολο/δύσκολο είναι να κάνεις τους άλλους να γελούν όταν εσύ ο ίδιος δεν είσαι καλά (ψυχολογικά η σωματικά);
Ωραία ερώτηση! Έχω παίξει παραστάσεις σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Η πιο πρόσφατη που μπορώ να θυμηθώ ήταν όταν σε ένα γύρισμα K.T.S. RELOADED που έκανα με τον Λάμπρο και τον Δημήτρη, είχα πάει στο πλατό κατευθείαν από το νοσοκομείο όπου είχαμε πάει τον μικρούλη μας επειδή είχε πυρετό που δεν έπεφτε. Την ώρα του γυρίσματος, έκλεισα όλους τους «διακόπτες» που έχουν να κάνουν με τον έξω κόσμο και τον Ζήση και απλά μπήκα στην στιγμή. Με το που τελείωσε το γύρισμα ανέβασα ξανά τον γενικό και άφησα το άγχος και τη στεναχώρια να ξαναμπουν. Ζόρικο, αλλά δεν γίνεται αλλιώς.
• Πως μπήκε το stand up comedy στη ζωή σου; μη μου πεις ότι ξύπνησες ένα πρωί και είπες “αυτό θέλω να κάνω”;
Σε καμία περίπτωση! Άλλωστε, όπως έχω ξαναπεί, η πρώτη μου επαφή με το stand up ήταν απόλυτα καταστροφική. Όπως προανέφερα όμως, είναι drive μου να κάνω τον κόσμο να γελάει κι έτσι το δούλεψα μέχρι που βρήκα τα «πατήματα» μου, για να μπορώ να ανεβαίνω στην σκηνή και να μιλάω σε ένα μικρόφωνο. Αρχικό σπρώξιμο σε αυτό μου έδωσε ο Λάμπρος Φισφής και ο Γιώργος Χατζηπαύλου.
• Έχεις κάποιον αγαπημένο κωμικό/ηθοποιό;
Jim Carrey, Bill Hicks, Eddie Murphy, Eddie Izzard, Steve Martin, Danny K, Steve Carell, Tom Hanks.
Μην ξεχάσετε την παράσταση τους την πρώτη του Αυγούστου στη Τεχνόπολη, καθώς και να πάρετε μέρος στο διαγωνισμό για προσκλήσεις.
