Oι Silver R.I.SC. έκαναν την δυναμική είσοδο τους στη ελληνική heavy metal σκηνή πριν από 35 χρόνια και το 1993 κατέθεσαν και τα επίσημα «διαπιστευτήρια» τους με το εξαιρετικό “Anything She Does“. Μετά από ένα αρκετά μεγάλο «διάλειμμα» τριών δεκαετιών επέστρεψαν το 2023 με το “Knot Over” ένα από τα καλύτερα comeback albums και απέδειξαν πως ποτέ δεν ξέχασαν την συνταγή για «στερεό σκληρό ροκ με μελωδικές αποχρώσεις και πολύπλοκες ενορχηστρώσεις με στίχο που να έχει νόημα και ουσία».
Λίγες ημέρες πριν μοιραστούν την σκηνή με τους σπουδαίους FM, το Σάββατο 2 Νοεμβρίου στο Piraeus Club Academy, τα μέλη του συγκροτήματος μίλησαν στο Afternoiz.gr για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μιας μπάντας, που λατρεύει αυτό που κάνει.
Η μπάντα ξεκίνησε το 1989, κυκλοφόρησε το Anything She does το 1993, έγινε σημαντικό όνομα της ελληνικής hard rock/metal σκηνής και το 1994… σταμάτησε. Θα μας μιλήσετε λίγο για εκείνη την εποχή; Θα μας πείτε μερικά πράγματα για τον σχηματισμό της μπάντας, τα lives εκείνη την περιόδου σε clubs και festivals αλλά και τον λόγο που αποφασίσατε να σταματήσατε;
Δημήτρης Γασπαράτος: Η εποχή εκείνη ήταν πολύ ζωντανή παρόλες τις δυσκολίες της. Μοιραστήκαμε τον ήχο της γενιάς μας σε πραγματικό χρόνο, ακούγοντας τις μπάντες που αγαπούσαμε και μαθαίνοντας από αυτές. Τα όργανα και οι εξοπλισμοί ήταν πανάκριβα, και οι χώροι να παίξεις λίγοι. Ξεκινήσαμε σαν φίλοι με κοινή αγάπη για τη μουσική και έτσι παραμένουμε ακόμα. Όμως και εμείς σαν μπάντα όπως και όλοι οι άλλοι που μεγαλώσαμε μουσικά παρέα ακολουθήσαμε το μονοπάτι με πείσμα και αγάπη. Πιστεύω ότι αυτό αναγνώρισε το κοινό. Η αλήθεια είναι ότι βοηθηθήκαμε από τη δισκογραφική μας εταιρία τότε στο να ανοίξουν πιο εύκολα κάποιες πόρτες συναυλιακών χώρων και να μας δουν περισσότεροι άνθρωποι και να μας καλοδεχτούν πηγαία. Οπωσδήποτε μεγάλη σημασία έπαιζε το ραδιόφωνο και τα έντυπα περιοδικά. Γινόντουσαν πολλά πράγματα και υπήρχε κέφι.
Το Anything she does ήταν ήδη έτοιμο 1,5 χρόνο πριν την κυκλοφορία του
όμως περίμενε υπομονετικά τη σειρά του. Φαντάσου ότι δεν είμαστε ακόμα στην ψηφιακή εποχή, και μιλάμε για βινύλιο που κόπηκε στο εξωτερικό. Ήδη εμείς τότε είχαμε σχεδόν τελειώσει ηχογραφήσεις με καινούργιο υλικό, όμως η νεότητα κάνει τα δικά της κι έτσι για κάποιους λόγους για τους οποίους κι εμείς σήμερα, δεν είμαστε πολύ σίγουροι, αποφασίσαμε να διακόψουμε. Είχαμε πολλά άλλα μπροστά μας και θεωρήσαμε ότι ο κύκλος μας τότε είχε κλείσει.
30 χρόνια, όμως, μετά, το 2019, αποφασίσατε να επιστρέψετε σαν μπάντα. Τι σας οδήγησε σε αυτή την απόφαση;
Σπύρος Φουσέκης: Η αλήθεια είναι ότι δεν σταματήσαμε ποτέ να παίζουμε και παρά τα διάφορα σχήματα που υπήρξαν ή υπάρχουν ακόμα ήμασταν πάντα ανακατεμένοι μουσικά , απλά δεν είχε ωριμάσει αρκετά μέσα μας η ιδέα να λειτουργήσει η ομάδα σαν SILVER RISC. Για να είμαστε όμως και απόλυτα ειλικρινείς ίσως δεν είμασταν ψυχολογικά έτοιμοι να συνεχίσουμε αυτό που είχαμε αφήσει στη μέση συνεπώς ήταν απλά θέμα χρόνου για να γίνει ξανά η εκκίνηση. Κάποιες μίνι εμφανίσεις σε event άλλων μουσικών σχημάτων, που βρεθήκαμε όλοι ξανά στην σκηνή παίζοντας τα τραγούδια μας, απλά πυροδότησε το ξεκίνημα.
Ποιο είναι το σημερινό line-up της μπάντας;
Δημήτρης Γασπαράτος- Φωνητικά και κιθάρα
Σπύρος Φουσέκης- Κιθάρα
Αντώνης Βενιέρης – Τύμπανα
Κική Καρανικόλα- Μπάσο
To 2023 κυκλοφόρησε και η δεύτερη δουλειά σας με τίτλο «Knot Over». Πως προέκυψε, τι υποδοχής έχει τύχει και τι πραγματεύεται ακριβώς καθώς πρόκειται για ένα θεματικό άλμπουμ;
Δημήτρης Γασπαράτος: Ναι το “Knot Over” είναι ένα θεματικό άλμπουμ όμως δεν είναι concept, δηλαδή δεν περιγράφει επεισόδια από μια συγκεκριμένη ιστορία. Το χαρακτηρίζει βέβαια μια βασική φιλοσοφία και νοοτροπία τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά. Περιγράφει τη ζωή, την πορεία της, τα στιγμιότυπα της και το τελείωμα της, μέσα από τις παράλληλες ιστορίες των τραγουδιών του. H “Anna” ας πούμε περιγράφει την γέννηση, την αρχή της ζωής, την ύπαρξη σε ένα σκληρό κόσμο, το “The Sinner” εμπνευσμένο από το “A Woman of no importance” του Oscar Wilde μιλάει -ίσως και λίγο σατιρικά- για τη μισαλλοδοξία, την ηθικολογία, αλλά και την σύγκρουση ανάμεσα στο τι ειναι σωστο και τι όχι για κάποιον. Το “She smiles to the rainbow” μιλάει για την ανθρώπινη απώλεια. Το “Cry no more” περιγράφει την σχέση με τον κόσμο, τη μάχη με την κατάθλιψη και τις εξαρτήσεις.
Κάθε τραγούδι νομίζω ότι κουμπώνει στον ψυχισμό και στα βιώματα των ακροατών και πιστεύω ότι μπορεί κανείς να δημιουργήσει τις δικές του εικόνες ακούγοντας τα, είτε προσέχοντας το στίχο είτε όχι.
Tony V: Τα τραγούδια είναι ιδέες που έχουν γραφτεί μέσα στα χρόνια. Ηχογραφήσαμε συνολικά 20 tracks. Πειραματιστήκαμε πολύ στις ηχογραφήσεις, τα επεξεργαστήκαμε με πολύ πρωτότυπους τρόπους. Κατά κάποιον τρόπο δημιουργήσαμε τον ήχο μας απ’ την αρχή και καταλήξαμε στα 9 τραγούδια που τελικά αποτέλεσαν το άλμπουμ, με κριτήρια την μουσική και στιχουργική ομοιογένεια του “Knot Over”. Ο Γρηγόρης Γιαρέλης ανέλαβε την παραγωγή, το mixing και το mastering του άλμπουμ, ενώ τα recordings συνυπογράφει ο Πάνος Γασπαράτος. Το artwork το ανέλαβε ο Γιώργος Cherokee Παπαδόπουλος και ο γραφιστικός σχεδιασμός είναι του Σπύρου Ηλιάδη.
Σπύρος Φουσέκης: Τα θέματα είναι κυρίως η ανθρώπινη ζωή και οι ανθρώπινες σχέσεις σε όλες τους τις εκφάνσεις. Αυτό έχει παντρευτεί με τα βιώματα του καθενός μας και καταλήγει σε έναν λυρισμό που αντιλαμβανόμαστε ότι έχει αγγίξει αυτόν που τον ακούει. Οι διεθνείς κριτικές του άλμπουμ και τα σχόλια μας το έχουν επαληθεύσει.
Πόσο διαφορετικοί είναι οι Silver R.I.S.C. των 90S με τους σημερινούς; Παίζουν την «ίδια» μουσική, έχουν τις ίδιες προσλαμβάνουσες και επιρροές, αντιλαμβάνονται και προσεγγίζουν το hard rock/metal με τον ίδιο τρόπο;
Σπύρος Φουσέκης: Ωριμάσαμε σαν άνθρωποι και σαν μουσικοί. Ο καθένας μας έχει κάνει τις καλλιτεχνικές του διαδρομές με επιτυχία μέσα στα χρόνια και αυτό είναι που μας δένει ακόμα πιο πολύ σαν μπάντα. Παίζουμε με το ίδιο πάθος όπως πιτσιρικάδες και όποιος μας έχει δει στη σκηνή νομίζω το καταλαβαίνει. Επίσης η παρουσία της Κικής Καρανικόλα στο μπάσο τον τελευταίο χρόνο έχει παίξει τεράστιο ρόλο.
Είμαστε ομάδα. Όλοι έχουμε τα ακούσματα μας και τις επιρροές μας, τις προτιμήσεις μας. Άλλα νομίζω ότι ο ήχος των Silver RISC ήταν πάντα πρωτότυπος.
Πως θα περιγράφατε την μουσική σας σε κάποιον που δεν σας έχει ακούσει ποτέ; Ποιες μπάντες θα χρησιμοποιούσατε σαν παραδείγματα;
Tony V: Ο ήχος μας είναι προφανώς στην ευρύτερη σφαίρα του heavy. Σκληρές κιθάρες, riffs, εμφατικοί ρυθμοί και δύναμη στις μπασογραμμές. Δίνουμε μεγάλη σημασία στη μελωδία, στα φωνητικά της μπάντας και στο λυρισμό. Στα μουσικά μοτίβα και την ανάδειξή τους, χωρίς να χάνεται όμως η δύναμη και η ενέργεια του ήχου μας. Στερεό σκληρό ροκ με μελωδικές αποχρώσεις και πολύπλοκες ενορχηστρώσεις με στίχο που να έχει νόημα και ουσία. Κανένα όργανο δεν κυριαρχεί και όλοι μαζί αναδεικνύουμε τη μουσική μας. Πάντα έτσι γινόταν. Είμαστε ομάδα. Όλοι έχουμε τα ακούσματα μας και τις επιρροές μας, τις προτιμήσεις μας. Άλλα νομίζω ότι ο ήχος των Silver RISC ήταν πάντα πρωτότυπος.
Παρατηρείτε μια αναβίωση της αγάπης για αυτόν ακριβώς τον ήχο τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς;
Κική Καρανικόλα: Παρατηρούμε ότι αυτός ο ήχος ήταν και παραμένει ζωντανός για όλες τις ηλικιακές ομάδες και αυτό μας χαροποιεί πολύ και μας δίνει κέφι να προχωράμε και να εξελισσόμαστε.
Πόσο και πως έχει αλλάξει, κατά την γνώμη σας, η ελληνική hard rock/metal σκηνή μέσα σε αυτά τα 35 χρόνια από τον σχηματισμό της μπάντας μέχρι σήμερα;
Tony V: Υπάρχουν πάρα πολύ καλές μπάντες και μουσικοί στην Ελλάδα. Πάντα υπήρχαν ομως τώρα η σκηνή έχει μεγαλώσει πολύ εντός και εκτός συνόρων. Τόσο δισκογραφικά όσο και on stage.
Το διαδίκτυο και τα social media πως έχουν επηρεάσει την κατάσταση; Τόσο θετικά όσο και αρνητικά…
Κική Καρανικόλα: Η αλήθεια είναι κάπου στην μέση, υπάρχουν θετικά όσο και αρνητικά. Η χρήση που εμείς κάνουμε σαν μπάντα, είναι ίσως ο βασικός τρόπος να επικοινωνήσουμε την δουλειά μας και να στραφούμε σε ευρύτερο κοινό. Ζούμε σε ένα ψηφιακό “περιβάλλον” και ο καθένας μας καλείται να μετρηθεί με την χρήση ή την κατάχρηση του.
Το γεγονός πως τα μέλη της μπάντας καταπιάνονται ο καθένας με αρκετά και διαφορετικά projects αποτελεί πλεονέκτημα ή πρόκληση;
Σπύρος Φουσέκης: Η δημιουργικότητα και η έμπνευση έχει πολλές εκφάνσεις και μορφές και πρέπει να εκδηλώνεται/ μεταφράζεται χωρίς καταπίεση- Αβίαστα! Όλοι μας μέσα στα χρόνια έχουμε κάνει πολλά πράγματα και αυτές οι συνεργασίες είναι πολύτιμες και αγαπημένες. Όπως και να έχει οι Silver RISC ήταν και παραμένουν πάντα ο κοινός παρονομαστής.
Στις 2 Νοεμβρίου θα μοιραστείτε την σκηνή με τους FM. Ποια είναι η γνώμη σας για την βρετανική μπάντα αλλά και τι θα πρέπει να περιμένουν από εσάς όσοι βρεθούν στο Piraeus Club Academy εκείνη την βραδιά;
Σπύρος Φουσέκης: Οι FM δε χρειάζονται συστάσεις. Είναι μια από τις κορυφαίες του είδους με απίστευτη δουλειά και παραγωγές. Μεγάλη η χαρά μας και η τιμή που θα βρεθούμε μαζί στη σκηνή. Θα παρουσιάσουμε υλικό κυρίως από το Knot Over. Η ένταση του Live και η αγάπη για την μουσική μαζί με την αγάπη του κόσμου δημιουργούν ένα μεγάλο αίσθημα ευφορίας και όμορφης έντασης. Ανυπομονούμε.
Ιδανικά με ποιες μπάντες – οποιασδήποτε εποχής – θα θέλατε να συνυπάρξετε σε κάποιο Live;
Δημήτρης Γασπαράτος: Δεν το έχουμε σκεφτεί ποτέ αυτό. Η μουσική είναι δυναμική και οι ευκαιρίες/ συγκυρίες ανεξάντλητες, είμαστε έτοιμοι και διαθέσιμοι για οποιαδήποτε πρόσκληση.
Τι ακούτε κυρίως αυτή την περίοδο; Σε ποια «παλιά» συγκροτήματα επανέρχεται και ποια νέα ξεχωρίζετε;
Κική Καρανικόλα: Πάντοτε είχαμε όλοι μας μια λογική ότι η μουσική είναι ενός γένους και τα παρακλάδια της πολλά. Δεν υπήρξε ποτέ κάποιο “κόλλημα” ή εμμονή στο τι θα ακούσει κάποιο μέλος ανά πάσα στιγμή της ζωής του. Οπότε θα μας βρεις να ακούμε σχεδόν οτιδήποτε, να επηρεαζόμαστε, να διαλέγουμε και στο τέλος να καταλήγουμε σε κάτι που μας εκφράζει τη δεδομένη στιγμή είτε παλαιότερο είτε νεότερο.
Τι επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον για την μπάντα; Τι σχεδιάζετε;
Tony V: Κυκλοφόρησε πρόσφατα το 2ο video single μας με τίτλο “The sinner”. Αναμένονται άλλα δύο singles μέχρι το τέλος του έτους και στη συνέχεια θα ξεκινήσουμε ηχογραφήσεις με νέο υλικό. Ήδη είναι και κάποια live κλεισμένα.
Τελευταία ερώτηση, πως επιλέχθηκε το όνομα της μπάντας και τι σημαίνει το αρκτικόλεξο R.I.SC.;
Δημήτρης Γασπαράτος: Δύσκολο να θυμηθούμε. Ψάχναμε τότε όνομα με τον Σπύρο, πολύ νεαροί και οι δύο, πριν ακόμα σχηματιστεί η μπάντα και τα πρώτα τραγούδια. Κάποιος από τους δυο το είπε, μας άρεσε, είχε κάτι που μας ταίριαζε, που το πρόσεχες, που το θυμάσαι, αλλά κυρίως που μας δημιούργησε εικόνες και συναισθήματα. Ασήμι και πρόκληση, ρίσκο μαζί με το εικαστικό λογοπαίγνιο. Το πιστέψαμε. Και εμείς και όλοι όσοι παίξανε μαζί μας μέσα στα χρόνια.
Credits
Ευχαριστούμε πολύ τους Silver R.I.S.C για την συνέντευξη και την Harmonia PR για την συνεργασία. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την εμφάνισή του συγκροτήματος μαζί με τους FM θα βρεις στην ατζέντα μας!
