Gizmo Varillas: ‘Στόχος μου είναι να δημιουργώ ποιοτική μουσική’

Ο Gizmo Varillas ή όπως είναι το όνομα του Guillermo Varillas Kortabarria, θα επισκεφτεί την Ελλάδα για δύο συναυλίες, οπότε και μας δόθηκε η ευκαιρία να τον γνωρίσουμε λίγάκι παραπάνω. Η Δέσποινα Σταματάκη ρωτάει για εσάς όλα εκείνα που θα θέλατε να μάθετε.

Για να δούμε τι ανακαλύψαμε και τι πρόκειται να μάθετε για τον Gizmo Varillas:

1. Τι σε ενέπνευσε να ξεκινήσεις τη μουσική σου καριέρα και ποιοι καλλιτέχνες ήταν οι μεγαλύτερες επιρροές σου;

Η μουσική αποτελεί μέρος της ζωής μου από τότε που ήμουν παιδί. Άρχισα να παίζω κιθάρα σε ηλικία 10 ετών, εντελώς τυχαία. Υπήρχε ένας δάσκαλος φλαμένκο και κλασικής κιθάρας που παρέδιδε μαθήματα στην ίδια πολυκατοικία όπου ζούσαν οι παππούδες μου στο Σανταντέρ. Η τάξη του ήταν στο ισόγειο και περνούσα από εκεί κάθε μέρα πηγαίνοντας στο σχολείο. Βλέποντας την ένδειξη «Μαθήματα κιθάρας» στην πόρτα του, ρώτησα τον πατέρα μου αν μπορούσα να συμμετάσχω, και μου πήρε την πρώτη μου κιθάρα. Δεν με οδήγησε το πάθος για τη μουσική, σε εκείνη την ηλικία, ήμουν απλώς περίεργος και γρήγορα γοητεύτηκα από τον ήχο των νάιλον χορδών.

Από τότε, η μουσική ήταν πάντα μέρος της ζωής μου. Ως έφηβος, έπαιξα σε διάφορα punk και ska συγκροτήματα και αργότερα, στην ηλικία των 20, μπήκα σε ένα ροκ συγκρότημα. Ηχογραφούσα ακουστική μουσική όταν επέστρεφα από το σχολείο και σταδιακά βελτιωνόμουν. Μόλις στα μέσα της δεκαετίας των 20, άρχισα να βλέπω τον εαυτό μου ως σόλο καλλιτέχνη, συγκεντρώνοντας όλες τις επιρροές μου στο ντεμπούτο άλμπουμ μου, El Dorado.

Παραδόξως, ποτέ δεν «επέλεξα» συνειδητά τη μουσική ως καριέρα, ήταν απλά αυτό που έκανα πάντα.

Υπήρξε ένα σημείο που αποφάσισα να μετακομίσω στο Λονδίνο για να ασχοληθώ με τη μουσική, αλλά ποτέ δεν είχα ένα σχέδιο Β, οπότε ήταν αναπόφευκτο ότι η μουσική θα ήταν ο δρόμος μου.

Οι επιρροές μου έχουν εξελιχθεί με τα χρόνια.

Ως παιδί της δεκαετίας του ’90, ήμουν οπαδός των Nirvana. Στην εφηβεία μου ήμουν σε συγκροτήματα όπως οι Clash και ο Joe Strummer ήταν και παραμένει ένας από τους ήρωές μου. Πάντα μου άρεσαν οι κλασικοί, όπως ο Bob Marley φυσικά. Αργότερα, ασχολήθηκα με το indie rock με συγκροτήματα όπως οι Vampire Weekend και οι War on Drugs. Στη συνέχεια, τα ενδιαφέροντά μου επεκτάθηκαν στην afro μουσική, όπως ο Fela Kuti. Παραδόξως, άρχισα να εκτιμώ πραγματικά το φλαμένκο και καλλιτέχνες όπως ο Paco de Lucía πολύ αργότερα στη ζωή μου.

Η λατινική μουσική, συμπεριλαμβανομένων των Buena Vista Social Club, και η αφρο- και λαϊκή μουσική, όπως οι Orchestre Baobab, έγιναν επίσης σημαντικές για μένα. Η μουσική από την Αγκόλα, όπως η Cesária Évora, τράβηξε την προσοχή μου, και τώρα εμβαθύνω στα βραζιλιάνικα και τζαζ είδη, απολαμβάνοντας καλλιτέχνες όπως ο Luiz Bonfá.

Όλες αυτές οι επιρροές συνεχίζουν να διαμορφώνουν την ταυτότητά μου και δεν αφήνω ποτέ καμία από αυτές πίσω μου.

Νομίζω ότι ανάλογα με την ηλικία το μουσικό μου γούστο έχει γίνει πιο εκλεπτυσμένο, αλλά εξακολουθεί να μου αρέσει η ενέργεια και η δύναμη που παίρνεις από το πανκ και το ροκ. Είναι απλό, αλλά αυτή είναι η ομορφιά του.

2. Τα τραγούδια σου έχουν συχνά κοινωνικά και πολιτικά μηνύματα. Πώς επιλέγεις τα θέματα που θέλεις να εξερευνήσεις;

Είμαι πολύ ενστικτώδης συγγραφέας. Συχνά νιώθω την ανάγκη να εξερευνήσω ορισμένα θέματα ή θεματικές ενότητες. Αυτές οι ιδέες παραμένουν στο υποσυνείδητό μου και πρέπει να τις φέρω στην επιφάνεια.

Το να γράφω μελωδίες και να δημιουργώ μουσική είναι ένας πολύ καλός τρόπος να εκφράζω και να εξερευνώ αυτές τις σκέψεις.

3. Σε ποιο από τα άλμπουμ σου αισθάνεσε ότι έχεις εκφραστεί πιο ελεύθερα και γιατί;

Πάντα αισθάνομαι ότι έχω μια ελευθερία, αλλά τα τρία πρώτα άλμπουμ γράφτηκαν σε μικρά υπνοδωμάτια ενώ νοίκιαζα με αρκετά άτομα σε ένα διαμέρισμα στο Λονδίνο, οπότε δεν ήταν ακριβώς μια πλήρως απελευθερωτική εμπειρία. Το τέταρτο άλμπουμ μου, που θα κυκλοφορήσει του χρόνου, γράφτηκε ενώ ζούσα μόνος μου με τη γυναίκα μου σε ένα διαμέρισμα στο Μπράιτον. Ήταν η πρώτη φορά που έζησα χωρίς να μοιράζομαι ένα σπίτι με 4 ή 5 άτομα. Αν και εξακολουθούσα να έχω γείτονες κάτω και δίπλα από το δωμάτιό μου, ένιωθα πολύ πιο απελευθερωμένος. Νομίζω ότι η μουσική και τα τραγούδια αντανακλούν αυτή την αλλαγή. Μπορούσα να εκφραστώ με πολύ πιο ανοιχτό τρόπο, τραγουδώντας με πλήρη συναίσθημα. Αυτό σηματοδότησε μια σημαντική αλλαγή στη ζωή μου.

4. Πώς πιστεύεις ότι η ισπανική σου κληρονομιά επηρεάζει τη μουσική σου ταυτότητα;

Η ισπανική μου κληρονομιά είχε σίγουρα σημαντική επιρροή στη ζωή μου ως καλλιτέχνης, αλλά δεν ανακάλυψα πραγματικά το πάθος μου γι’ αυτήν μέχρι τα τέλη των 20 μου. Πριν από αυτό, αγαπούσα τον ήχο των νάιλον κιθάρων και καλλιτέχνες όπως ο Manu Chao, αλλά ήμουν περισσότερο επικεντρωμένος στις βρετανικές και καραϊβικές επιρροές. Ήταν όταν ζούσα στη ζωντανή, πολυπολιτισμική πόλη του Λονδίνου που άρχισα να εκτιμώ τη λατινική μουσική.

Εργαζόμουν σε ένα πολιτιστικό κέντρο που ονομαζόταν Rich Mix, το οποίο φιλοξενούσε συγκροτήματα από όλο τον κόσμο, ιδίως στον τομέα της παγκόσμιας μουσικής. Το να βλέπω ζωντανά τη μουσικότητα αυτών των καλλιτεχνών ήταν καθοριστικό μέρος της ανάπτυξης και της εκτίμησής μου.

5. Πώς αντιμετωπίζεις τις προκλήσεις της μουσικής βιομηχανίας, ιδίως ως ανεξάρτητος καλλιτέχνης;

Η μουσική βιομηχανία εξελίσσεται διαρκώς και ως καλλιτέχνες πρέπει να προσαρμοζόμαστε για να συμβαδίζουμε, αλλιώς κινδυνεύουμε να μείνουμε πίσω. Τελικά, ο κύριος στόχος μου είναι να δημιουργώ την καλύτερη δυνατή μουσική και να επικοινωνώ με τους θαυμαστές μου και τους συναδέλφους μου. Τα υπόλοιπα, από τη σκοπιά της βιομηχανίας, δεν είναι το πρωταρχικό μου μέλημα.

6. Ποιες συνεργασίες θα ήθελες να κάνεις στο μέλλον και γιατί; Υπάρχει απόθεμα;

Είμαι πολύ ανοιχτός σε συνεργασίες, αλλά πρέπει να συντονίζομαι τόσο με τη μουσική όσο και με το μήνυμα του καλλιτέχνη. Τα θέματα και το περιεχόμενο για τα οποία γράφουν είναι σημαντικά για μένα. Στόχος μου είναι να δημιουργώ ποιοτική μουσική, ανεξαρτήτως είδους. Ενδιαφέρομαι να συνεργαστώ με καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο, να συνδεθώ με διαφορετικούς πολιτισμούς για να συνδυάσουμε την τέχνη και τη μουσική μας. Ο κατάλογος των πιθανών συνεργατών θα ήταν πολύ μακρύς για να τον γράψω, αλλά γενικά προτιμώ όταν οι καλλιτέχνες με προσεγγίζουν παρά το αντίθετο.

7. Τι ελπίζεις να αποκομίσει το κοινό σου από τη μουσική και τα μηνύματά που περνάς;

Ελπίζω ότι χρησιμεύει ως ένας τρόπος για τους ανθρώπους να βιώσουν τη ζωή πιο έντονα, μέσω της μουσικής, των ταξιδιών και της οδήγησης σε διαφορετικά τοπία, εκτιμώντας την ομορφιά γύρω τους. Ελπίζω ότι βοηθά τους ανθρώπους να θεραπευτούν και να συνδεθούν με μια βαθύτερη πλευρά του εαυτού τους, ότι εμπνέει τον προβληματισμό και τους ενθαρρύνει να αγκαλιάσουν τον φυσικό κόσμο. Τελικά, ελπίζω να χρησιμεύει ως υπενθύμιση ότι είμαστε όλοι αλληλένδετοι, μαζί και με τον πλανήτη, είμαστε ένα και το αυτό.

8. Πώς έχει αλλάξει η προσέγγισή σου στη μουσική παραγωγή από το πρώτο άλμπουμ μέχρι τώρα;

Είναι πολύ παρόμοια, απλά έχω μεγαλύτερη εμπειρία και μπορώ να δημιουργήσω βαθύτερες παραγωγές. Αλλά η διαδικασία είναι παρόμοια. Μου αρέσει να ηχογραφώ πραγματικά όργανα, δημιουργώντας μια οργανική αίσθηση. Γενικά τείνω να καθοδηγούμαι από τη μελωδία και τον ρυθμό. Οπότε τίποτα δεν έχει αλλάξει από αυτή την άποψη. Απλά έχω πλέον περισσότερα όργανα, εργαλεία και γνώσεις στη διάθεσή μου.

9. Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο γεγονός ή περίοδος στη ζωή σου που πιστεύεις ότι επηρέασε σημαντικά τη μουσική σου πορεία;

Σίγουρα, η διασταύρωση των δρόμων μου με έναν δάσκαλο κιθάρας, όπως ανέφερα προηγουμένως, ήταν μια σημαντική στιγμή. Πιστεύω ότι κάθε συνάντηση και αλλαγή συμβάλλει στο παζλ της μουσικής μου ταυτότητας. Από την ένταξή μου σε αυτά τα πρώτα συγκροτήματα ως έφηβος, τη μετακόμιση στο Μπράιτον, μέχρι το θάνατο του πατέρα μου πριν από λίγα χρόνια, κάθε μία από αυτές τις εμπειρίες έχει επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο βλέπω τον κόσμο και προσεγγίζω τη μουσική.

10. Ποιο ήταν το πιο απαιτητικό άλμπουμ που έχεις δημιουργήσει και ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση κατά τη διάρκεια της παραγωγής του;

Όλα τα άλμπουμ μου υπήρξαν πρόκληση. Ήμουν πάντα πειραματικός στην προσέγγισή μου και δεν είχα καμία επίσημη εκπαίδευση, οπότε έπρεπε να δουλέψω σκληρά για να υλοποιήσω τις ιδέες μου. Είμαι διαισθητικός στη διαδικασία μου, και συχνά κλίνω προς ιδέες που μου φαίνονται αβίαστες. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αντιμετωπίζω δυσκολίες- μερικές φορές μου χρειάζονται δύο ή τρεις διαφορετικές εκδοχές ενός τραγουδιού μέχρι να είμαι ικανοποιημένος. Αλλά όταν τελικά όλα κάνουν κλικ, η απήχηση είναι πολύ βαθύτερη. Είμαι αρκετά ευαίσθητη σε αυτό, οπότε καταλαβαίνω πότε κάτι δεν λειτουργεί.

11. Έχεις πειραματιστεί με διαφορετικά είδη μουσικής; Ποιο είδος πιστεύεις ότι εκφράζει καλύτερα τη δημιουργικότητά σου;

Αναμειγνύω πολλά στυλ και επιρροές, οπότε δεν θα ήθελα να ξεχωρίσω ένα συγκεκριμένο. Είμαι πιο περήφανος για τα τραγούδια που έχω γράψει και ενσωματώνουν διαφορετικές γεύσεις, καθώς αυτό κρατάει τα πράγματα φρέσκα και ενδιαφέροντα για μένα. Τελικά, ο στόχος μου είναι να διευρύνω τα όρια, ακόμα κι αν πρόκειται μόνο για τα δικά μου. Το να εξερευνώ κάτι που δεν έχω κάνει ποτέ πριν είναι αυτό που με ενθουσιάζει.

12. Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα ή συναίσθημα που προσπαθείς να επικοινωνήσεις μέσω της μουσικής σου καριέρας;

Η εκτίμηση για τη φύση, η ενότητα και η σύνδεση είναι θέματα που μου έρχονται στο μυαλό. Αν και γράφω και για πολλά άλλα πράγματα.

13. Ποια είναι η γνώμη σου για την ψηφιακή εποχή της μουσικής και πώς έχει επηρεάσει την καριέρα σου;

Όπως όλα, έτσι και η ψηφιακή εποχή έχει τα υπέρ και τα κατά της. Από τη θετική πλευρά, μου επέτρεψε να έχω μια πλήρως ανεξάρτητη καριέρα στη μουσική, για την οποία είμαι ευγνώμων. Είναι μια συναρπαστική εποχή για τους νέους καλλιτέχνες που θέλουν να χτίσουν την καριέρα τους. Αν και απαιτεί χρόνο και πολλή σκληρή δουλειά, είναι σίγουρα εφικτό.

14. Πώς αντιμετωπίζεις τους κριτικούς και πώς σας επηρεάζουν στη δημιουργία νέας μουσικής;

Είναι αδύνατο να τους ευχαριστήσεις όλους, οπότε επικεντρώνομαι σε αυτό που μου αρέσει, να δημιουργώ μουσική που αγαπώ, να επικοινωνώ με τους θαυμαστές μου και να συνεργάζομαι με ανθρώπους που απολαμβάνουν να δουλεύουν μαζί μου. Προτιμώ να επικεντρώνομαι στη μουσική και στους ανθρώπους που την εκτιμούν. Αυτό είναι που έχει μεγαλύτερη σημασία για μένα.

Σε ευχαριστούμε πολύ Gizmo για αυτήν την πολύ όμορφη συνέντευξη και που μας άφησες να σε γνωρίσουμε λίγο παραπάνω.

Σίγουρα θα τα πούμε στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου, που θα παίξεις μουσική μαζί με τον Jack Savorreti!

Για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα, τότε κλικ εδώ.

You can read the interview in English version