Home Μουσική Συνεντεύξεις Ένα τραγούδι για το δρόμο, παρέα με το Remi & The Road

Ένα τραγούδι για το δρόμο, παρέα με το Remi & The Road

113
0

Το Remi τον ανακάλυψα τυχαία, όταν κυκλοφόρησε το “The Gospel of the Road”. Από τότε τον παρακολουθώ σε ό,τι κάνει. Η μουσική του, ένα κράμα από καθαρόαιμη folk, gospel και bluegrass, είναι κάτι που δεν συναντάς εύκολα. Αυτό που με κέρδισε όμως περισσότερο είναι η ίδια η θεματολογία του και οι αναφορές του, που προκύπτουν από την περιπλάνηση, τις εικόνες και την κουλτούρα του δρόμου. Με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου του δίσκου “Music For Wolves”, μας καλεί στο Death Disco για ένα full band live, με τραγούδια και ιστορίες που θα μας ταξιδέψουν. Λίγο πριν, ο Remi δέχτηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας και να μας χαρίσει μερικές σκέψεις για την επερχόμενη εμφάνισή του και τα μελλοντικά του σχέδια.

Remi & the road, ένας μουσικός του δρόμου στη σκηνή του Death Disco. Πριν φτάσουμε όμως σε αυτό, θα ήθελες να μας πεις δυο λόγια για σένα; 

Είμαι ένας full time – working class μουσικός ταγμένος 100% σε αυτό που κάνω και πορεύομαι με αυτό. Είναι μια επιλογή ζωής. 

Η μουσική του δρόμου, και η κουλτούρα του δρόμου μιλώντας πιο γενικά, θεωρώ πως είναι κάτι άγνωστο στο ελληνικό κοινό. Θες να μας εξηγήσεις τις ιδιαιτερότητες και την ομορφιά αυτού που κάνεις; 

Είναι ένας τρόπος να ζεις από τη μουσική. Για μένα είναι και ένας τρόπος να ταξιδεύω όσο συχνά και όπου θέλω. Γνωρίζεις τοπία, κόσμο, ιστορίες και απίστευτες καταστάσεις. Αλλά πρέπει να έχεις και στομάχι για πολλές άσχημες μέρες, κακό καιρό, κρύο και ανα περιόδους κακή αντιμετώπιση. 

Η πορεία σου ξεκινάει το 2009 και μέχρι σήμερα 4 albums και 1 single. Πόσο εύκολη ή δύσκολη ήταν η παραγωγική διαδικασία των δίσκων όλο αυτό το διάστημα; 

Ένα πρότζεκτ είναι κάθε φορά μια μεγάλη διαδικασία. Το πόσα πράγματα έχεις να πεις, τι λεφτά μπορείς να διαθέσεις, ποιοι θα πάρουν μέρος και πως θα βγει. Είναι μια ωραία διαδικασία και για μένα το Α και το Ω της δημιουργικότητας. 

Ποιες είναι οι μουσικές σου επιρροές; 

Ας πούμε μερικά ονόματα σαν παράδειγμα: Ray LaMontagne, Bob Dylan, Leonard Cohen, Townes Van Zandt, Tom Waits, Johnny Cash, Damien Rice, Norah Jones. 

11887927_1051768664835128_7911929192649560809_n

Τι αποτελεί έμπνευση για σένα; 

Η ανθρώπινη ψυχή, οι σχέσεις των ανθρώπων, οι σκοτεινές πλευρές, η αδικία. 

Ταξιδεύεις συχνά και περιπλανιέσαι στις πόλεις. Ποια μέρη θα ξεχώριζες και πως θα τα χαρακτήριζες με 1-2 λέξεις; 

Πράγα, Φλωρεντία και Αμστερνταμ, υπάρχει ένα συναίσθημα καλλιτεχνικής αναζήτησης στον αέρα, δεν μπορώ να το διευκρινήσω. 

Και φτάνουμε στο live στο Death Disco, την Παρασκευή 13/12. Τι έχετε ετοιμάσει για τη συγκεκριμένη εμφάνιση; 

Για 1η φορά θα παίξουμε με όλη τη μπάντα τα τραγούδια του “Music for wolves” καθώς επίσης και μερικά από τα προηγούμενα album και λίγες διασκευές. 

Μέσα στο 2015, κυκλοφόρησε νέο album, το “Music for wolves” καθώς και ένα ακόμα single πριν από περίπου δύο μήνες το “The Fool”. Να υποθέσουμε πως η χρονιά που φεύγει, ήταν μια καλή χρονιά για σένα; 

Όσο είμαι καλά και μπορώ να κάνω αυτό που κάνω, πάντα θα είναι μια καλή χρονιά για μένα. Τα άλλα δεν έχουν πολύ σημασία. Το 2015 είχε πολλά highlights σίγουρα! 

11905747_1051768574835137_5497548267999417501_n

Θα ήθελες να μας μιλήσεις για τη μπάντα σου; 

Είναι άνθρωποι που βρέθηκαν στο δρόμο μου και έγιναν συνοδοιπόροι. Έτσι γίνεται με αυτά. Ο καθένας έχει κάτι πολύ δυνατό να δώσει, ο ήχος αλλάζει πολύ με κάθε άτομο, ακόμα και αν παίζει το ίδιο όργανο. Πιστεύω ότι έχουμε ακόμη μίλια μπροστά μας μαζί. 

Θα ήθελες να μας χαρίσεις μία ιστορία από αυτές που έχεις συναντήσει στις περιπλανήσεις σου; 

Θα πω μία μικρή γιατί νομίζω ότι λέω συνέχεια τις ίδιες. Πρόσφατα θυμήθηκα που έπαιζα μουσική στη Βενετία με έναν φίλο. Πάνω στο νησί απαγορεύεται να παίζεις και πολύ αυστηρά, οπότε είχαμε συνέχεια το νου μας για την αστυνομία. Μια γιαγιά μας φώναξε από ένα μπαλκόνι και μας πέταξε ένα μανταλάκι με ένα 20 ευρω πάνώ!

Αν για μία μέρα είχες τη δυνατότητα να βρεθείς με έναν υποστηρικτή της άποψης ότι η μουσική νοείται μόνο σε στενές κλασσικές φόρμες και στα αυστηρά πλαίσια ενός ωδείου, πως θα του αποδείκνυες την ομορφιά της μουσικής όπως εσύ την αντιλαμβάνεσαι; 

Δεν θα το έκανα. Δεν υπάρχει λόγος να πείσω κάποιον να δει κάτι διαφορετικά. Η ενέργεια μας είναι λίγη για να τη χαλάμε κάνοντας ανθρώπους να βλέπουν τα πράγματα όπως εμείς. Αν αυτό δουλεύει για αυτόν, γιατί όχι;