Dirty Granny Tales: Ένα ξεχωριστό φαινόμενο τρόμου

Στη φυσική ως χωροχρόνος ορίζεται το μαθηματικό μοντέλο που ενώνει τον χώρο, τον χρόνο και μια συνέχεια. Ο χωροχρόνος συνήθως φέρει την ερμηνεία του συνδυασμού του Ευκλείδειου χώρου τριών διαστάσεων με τον χρόνο ως μια επιπλέον διάσταση, οπότε προκύπτει ένα πολύπτυχο μόρφωμα (manifold) τεσσάρων διαστάσεων.

Ο Σταύρος Μητρόπουλος, ο συντονιστής του εξαιρετικού manifold που ονομάζονται Dirty Granny Tales, μίλησε στη Δέσποινα Σταματάκη και στον Κυριάκο Αθανασιάδη για όλα αυτά που έχουν να κάνουν με το παρόν και το μέλλον αυτού του επιτυχημένου, συναρπαστικού και ιδιαίτερου “ταξιδιού” που ονομάζεται Dirty Granny Tales και όχι μόνο.  

Πώς ήρθε η ιδέα για το όνομα Dirty Granny Tales; Είναι επηρεασμένο από τα Βικτωριανά χρόνια;

Σ: Αφηγούμαστε σκοτεινά παραμύθια, με μια γεύση ειρωνική. Ήθελα κάτι άμεσο χωρίς ποιητικές ρομαντικές λεξούλες.
Σκέφτηκα, πως φανταζόμαστε τον αφηγητή ενός παραμυθιού. Μια γλυκιά γιαγιάκα μπροστά από το τζάκι πλέκοντας, με πιτσιρίκια οκλαδόν μπροστά της να την ακούν με ενδιαφέρον. Εμάς οι ιστορίες μας είναι σκοτεινές και βρώμικες. Έτσι λοιπόν, η δική μας η Γιαγιά είναι βρώμικη και το γεγονός ότι σαν τίτλος παραπέμπει σε πιο kinky καταστάσεις, έχει και δόση ειρωνική. Έτσι λοιπόν “δένουν” όλα και πάμε για τη βάπτιση χωρίς δεύτερη σκέψη.

Πώς θα περιγράφατε το μουσικό σας στυλ και ποιες είναι οι κυριότερες επιρροές σας;

Σ: Είμαστε ένα ακουστικό σχήμα, με στοιχεία metal, gothic, το μαντολίνο και το πιάνο προσφέρουν πολλές φορές και το ηχόχρωμα του Χατζηδάκι, οι Tiger Lillies σίγουρα έπαιξαν και αυτοί ο ρόλο τους, David Bowie, κλπ. Αλλά η μεγαλύτερη επιρροή έρχεται από πολλά soundtracks.

“Το σκοτεινό στοιχείο δεν μπήκε σκόπιμα.”

Τι ρόλο παίζει η σκοτεινή αισθητική στη δουλειά σας και πώς επιδρά στο κοινό σας;

Σ: Αν υπάρχει κάποιος που θα μπλοκάρει, δεν θα είναι λόγω της σκοτεινής ατμόσφαιρας. Έχουμε 2024, δεν σοκάρεις με τέτοια, Και στη Eurovision θα δεις σκοτεινά shows. Αυτό που ίσως κάποιες φορές να κάνει κόσμο να διστάσει να έρθει να μας δει, είναι το ότι δεν ανήκουμε σε κάποιο είδος. Πολλές φορές η πρωτοτυπία δημιουργεί μια ανασφάλεια, η αλήθεια είναι όμως πως τίποτα δεν είναι εγγυημένο αν δεν το δεις πρώτα. Το σκοτεινό στοιχείο δεν μπήκε σκόπιμα. Ως δημιουργός έχω να πω απλά και ωραία ότι είναι το γούστο μου, και αν δεν κάνεις το γούστο σου θα είσαι μέτριος.

Υπάρχουν συγκεκριμένοι καλλιτέχνες ή συγκροτήματα που σας ενέπνευσαν να δημιουργήσετε τη συγκεκριμένη τέχνη;

Σ: Πολύ συγκεκριμένοι, όχι. Δεν είπα θα βάλω λίγο από αυτόν και λίγο από τον άλλον και θα φτιάξω το project. Όλοι μας μεγαλώνουμε βλέποντας και ακούγοντας διάφορα. Μέχρι ένα βαθμό είμαστε οι επιρροές μας, όποτε το καλύτερο είναι να τις αφήσουμε να λειτουργήσουν υποσυνείδητα και όχι εσκεμμένα. Γνωρίζοντας πολύ καλά πως σχήματα όπως οι The Residents και Tiger Lillies και ταινίες σαν “Nightmare before Christmas”, “Pan’s Labyrinth” και άλλα έπαιζαν σημαντικό ρόλο.

“Δεν μας επιδοτεί κανείς. Χωρίς θυσίες δεν θα υπάρχει αποτέλεσμα.”

Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίσατε στην προσπάθειά σας να συνδυάσετε τόσα πολλά καλλιτεχνικά στοιχεία;

Σ: Όταν έχεις ένα συγκρότημα που παίζει ένα είδος μουσικής, τα μέλη κι αυτά θα είναι οπαδοί αυτού του είδους. Βασικά η ομάδα έχει ένα κοινό κώδικα που λίγο ας πούμε διευκολύνει κάποια πράγματα. Στους Dirty Granny Tales από το 2006 μέχρι τώρα, συμμετείχαν πολλά μέλη. Παιδιά με κλασσική παιδεία άλλοι με πιο ροκ παιδεία. Αλλιώς επικοινωνούν οι χορευτές, αλλιώς οι κουκλοπαιχτες και αλλιώς οι μουσικοί. Μέχρι λοιπόν και εγώ σαν συντονιστής να βρω αυτό τον κώδικα, ταλαιπωρήθηκα και ταλαιπώρησα. Εκτός αυτού, ο συνδυασμός για να δέσει θέλει χρόνο, βασικά θέλει πολύ δουλειά για να ολοκληρωθεί μια παράστασή μας. Δεν μας επιδοτεί κανείς. Χωρίς θυσίες δεν θα υπάρχει αποτέλεσμα.

Πώς αντιδρά το κοινό στη χώρα μας στην ιδιαίτερη προσέγγισή σας στη μουσική και το θέατρο;

Σ: Μου αρέσει το Ελληνικό κοινό, Είναι πολύ θερμό. Έχουμε μια κουλτούρα που ξέρουμε να νιώθουμε τα συναισθήματα, δεν μπαίνουμε σε διαδικασία ανάλυσης, απλά αφηνόμαστε.

“…το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε είναι πως το πιο νοσηρό Τέρας, είναι ο ίδιος ο Τρόμος.”

Ποια είναι η διαδικασία επιλογής και εκτέλεσης των θεατρικών στοιχείων σε μια παράσταση;

Σ: Μέχρι τώρα, έγραφα τη μουσική την οποία μελετούσαν οι μουσικοί και μετά άρχιζαν οι πρόβες, φυσικά και τα άλλα παιδιά εμπλούτιζαν τα κομμάτια με τις ιδέες τους. Παράλληλα οι χορευτές και κουκλοπαίχτες με μια δική μου καθοδήγηση ετοίμαζαν τις χορογραφίες και έκαναν και τις κατασκευές. Το τελευταίο στάδιο ήταν να βρεθούμε όλοι μαζί και τα δέσουμε. Στις πρόβες ροής φυσικά είχαμε και το animation projection. Στην παράσταση που θα παρουσιάσουμε τώρα, η διαδικασία είναι διαφορετική. Οι μουσικοί κάνουν και το θεατρικό κομμάτι συν τον Διονύση Ανδριόπουλο που έχει ρόλο κατασκευαστή και performer. Οπότε από την αρχή όλες οι πρόβες γίνονται με μια ομάδα. Θα έλεγα πως το θεατρικό και το μουσικό κομμάτι είναι πιο αλληλένδετα.

“Στόχος μας είναι να κάνουμε το κοινό μας να δει τον εαυτό του στον καθρέφτη”

Ποιο μήνυμα θα θέλατε να περάσετε στο κοινό σας μέσα από τη δουλειά σας;

Σ: Στόχος μας είναι να κάνουμε το κοινό μας να δει τον εαυτό του στον καθρέφτη, να δει ίσως τις επιθυμίες και τις αδυναμίες του με μια άλλη ματιά. Στην παράσταση “The Philanthropist” το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε είναι πως το πιο νοσηρό Τέρας, είναι ο ίδιος ο Τρόμος.

“Αν δεν είσαι επίκαιρος δεν θεωρώ ότι κάνεις τέχνη. Η τέχνη είναι έκφραση.”

Επηρεάζουν οι κοινωνικές ή πολιτισμικές εξελίξεις στις δημιουργίες σας;

Σ: Αν δεν είσαι επίκαιρος δεν θεωρώ ότι κάνεις τέχνη. Η τέχνη είναι έκφραση. Ειδικά σε αυτή την παράσταση είμαστε πιο επίκαιροι από ποτέ.

Πόσος χρόνος χρειάζεται για να προετοιμάσετε μια παράσταση με όλα τα στοιχεία που χρησιμοποιείτε;

Σ: Δύο χρόνια πιστεύω είναι καλά.

Ποιο ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι που δημιουργήσατε, είτε από πλευράς μουσικής είτε θεατρικής απόδοσης;

Σ: Στην παράσταση που κάνουμε τώρα χρησιμοποιούμε και την τεχνική του looping. Είναι μια μέθοδος που δεν συγχωρεί λάθη. Πρέπει να είμαστε όλοι πολύ συντονισμένοι. Και στο μουσικό και στο θεατρικό κομμάτι.

Ποιες συμβουλές θα δίνατε σε νέους καλλιτέχνες που θέλουν να δημιουργήσουν κάτι εξίσου πρωτότυπο;

Σ: Δύο συμβουλές έχω να δώσω. Να κάνεις κάτι που να έχει σχέση με σένα μην προσπαθείς να αντιγράψει, έτσι θα είσαι αυθεντικός. Μπορεί να αργήσει, αλλά θα εκτιμηθεί. Η δεύτερη συμβουλή μου είναι να μείνεις εστιασμένος στο έργο σου. Το κίνητρο σου είναι να εκφραστείς και όχι να χειροκροτηθείς.

“Για μένα πάντα η μεγαλύτερη στιγμή θα είναι η παρθενική μας εμφάνιση στο θέατρο “Φούρνος”.”

Ποιες θεωρείτε τις πιο μεγάλες στιγμές στην πορεία των Dirty Granny Tales μέχρι σήμερα;

Σ: Για μένα πάντα η μεγαλύτερη στιγμή θα είναι η παρθενική μας εμφάνιση στο θέατρο Φούρνος. Η αβεβαιότητα μας για το πως θα μας αντιμετωπίσει το κοινό, ο ενθουσιασμός τους μετά σε συνδυασμό με τη μαγική ατμόσφαιρα αυτού του χώρου που έμοιαζε κάπως σαν σπηλιά, με έκαναν να νιώσω πολύ δυνατά συναισθήματα αυτές τις 3 ημέρες το Μάρτιο του 2006.

Η συμμετοχή μας στο φεστιβάλ κούκλας στη Σμύρνη. Ήταν πολύ ιδιαίτερο. Πολύ φιλόξενοι και μας είπαν πως ήταν η πιο πετυχημένη χρονιά τους λόγω της παρουσίας μας. Μας τιμάει αυτό το σχόλιο. Το φεστιβάλ στο Bergen. Μου έκανε εντύπωση που παίξαμε 3 παραστάσεις για διαφορετικά σχολεία, από δημοτικό μέχρι γυμνάσιο. Εδώ δεν μπορώ να φανταστώ κάτι τέτοιο.
Και το φεστιβάλ που παίξαμε στο Δρέσδη μου είχε κάνει πολύ εντύπωση γιατί ήταν ουσιαστικά ένας χώρος γεμάτος τέντες, όπου η κάθε μια είχε το δικό της show. Σε πήγαινε σε άλλες εποχές, σαν να είσαι μέρος ενός freak show.

Στο έργο “The Philanthropist” θα δούμε αναβαθμίσεις και αλλαγές, σε σχέση με πέρυσι. Το ίδιο ισχύει και για την ομάδα που θα το περιβάλλει;

Σ: Ένας νέος χαρακτήρας προστίθεται στην παράσταση. Που ας πούμε θα δέσει περισσότερο την ιστορία.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Σ: Μετά την Αθήνα θα πραγματοποιήσουμε περιοδείες στην Ελλάδα και σε κάποιες χώρες ίσως.

Σε κάτι πιο προσωπικό για το κυρίως πρόσωπο, τον Σταύρο. Λοιπόν, αν έλεγαν στον Σταυρό την εποχή που έπαιζε στους Varathron ότι θα έφτανε να έκανε μια τόσο εντυπωσιακή παράσταση τι θα έλεγε;

Σ: Εδώ και κάποια χρόνια έχω στο μυαλό μου ένα θεατρικό με τον Mouldreath. Μάλιστα είχα ξεκινήσει πρόβες αλλά ο Covid-19, τα γάμησε όλα. Το έχω στόχο όμως να το ολοκληρώσω. Εποχή Varathron πρέπει να ήμουν γύρω στα 17. Δεν υπήρχε περίπτωση να ασχοληθώ με το θέατρο. Από την άλλη πάντα μου άρεσε ο χαρακτήρας του Τζόκερ… Αν μου λέγαν ότι θα γίνεις ο Mouldbreath μπορεί και να μου άρεσε.

“Το άλμπουμ που ακόμα ακούω κάποιες φορές από Horrified είναι το “Deus Diabolus Inversus”.”

Πέρα από τους Dirty Granny Tales, πως θα του φαινόταν να μετέφερε κάποιο άλμπουμ από τους Horrified? Υποθετικά, ποιο θα ήταν αυτό;

Σ: Αν ασχοληθώ πάλι με το μέταλ ήχο ίσως να έκανα ένα live Dirty Granny με ηλεκτρικές κιθάρες,  τύμπανα, γενικά με αυτό το γνωστό δυναμικό ήχο. Το άλμπουμ που ακόμα ακούω κάποιες φορές από Horrified είναι το “Deus Diabolus Inversus”.

Ποιες δουλειές ξεχωρίζει τελευταία από τον σκληρό ήχο και γιατί;Θα θέλαμε 5 για δείγμα.

Σ: Α, βρήκες άνθρωπο. Ακούω τυχαία συγκροτήματα από το YouTube δεν έχω άποψη και δε θέλω να αδικήσω κάτι που ίσως να είναι και αξιόλογο στα αυτιά μου και δεν το γνωρίζω. Πάντως έχω πιάσει τον εαυτό μου αν θέλω να ακούσω Metal βάζω Gojira και Septic Flesh που μας έχουν κάνει τόσο περήφανους.

Ποια λέξη σας χαρακτηρίζει και πως θα θέλατε να αποτυπωθεί στο μυαλό όσων σας ξέρουν ή σας μάθουν;

Σ: Το μεγάλο μας επικοινωνιακό πρόβλημα είναι αυτή η λέξη. Δεν μπορούμε να το περιγράψουμε με μια, ούτε δύο λέξεις δυστυχώς. Τι να πω dark theater opera …αν βρει κάποιος κάτι καλύτερο είμαστε ανοιχτοί να το ακούσουμε.