Yoth Iria: Ακούσαμε το νέο άλμπουμ

Οι Yoth Iria μας συστήθηκαν πριν από περίπου πέντε χρόνια και για την ακρίβεια το 2020. Τότε κυκλοφόρησαν το πολύ καλό EP “Under his sway” και στη συνέχεια ένα split με τους Kawir που μας θύμισε τα πρώτα βήματα του Ελληνικού Black Metal. Το πρώτο άλμπουμ “As the flame withers” απέσπασε διθυραμβικές κριτικές από το σύνολο του Μεταλλικού τύπου. Ένα άλμπουμ που μπορώ να ακούω ακόμα και τώρα, με κορυφαίες συνθέσεις για μένα τα “The great hunter”, “Hermetic code”, “The mantis”, “Yoth Iria” και “The red crown turns black”. Μια δουλειά που έβαλε την μπάντα στο χώρο για τα καλά. Η υπογραφή με την Νορβηγική Edged Circle Productions έφερε τρία singles για την προώθηση του “Blazing inferno”. Για να δούμε τι έχει να μας πει το νέο άλμπουμ, μιας και οι προσδοκίες είναι υψηλές.

“Blazing inferno” λοιπόν και η έναρξη είναι ότι πρέπει

Με το ομώνυμο κομμάτι που ξεκινάει το άλμπουμ σου δείχνει ακριβώς το δρόμο που θα ακολουθήσει. Από τις μελωδίες που ακούς καταλαβαίνει γιατί κάποτε ο Jim άφησε ανεξίτηλη την σφραγίδα του στους Rotting Christ. Ένα ακόμα παράδειγμα για την τελευταία διαπίστωση είναι το “Our father rode again his ride”, η χροιά των φωνητικών θυμίζουν Necromayhem. Το “But fear not” είναι ένα γρήγορο κομμάτι με υπέροχη μελωδία, η παραγωγή στο “Blazing inferno” είναι εξαιρετική και διαυγής. Μια σύνθεση που αποτελεί σκαλοπάτι για την μπάντα και δείχνει ότι η εξέλιξη είναι διαρκής.

Το “In the tongue of birds” είναι ίσως το καλύτερο κομμάτι του δίσκου

Το “In the tongue of birds” είναι ένα από τα πολύ αγαπημένα μου κομμάτια μιας και η προσωπικότητα των Yoth Iria είναι διάχυτη σε όλη την σύνθεση. Ένα mid tempo άσμα που ουσιαστικά φέρει την όλη την ταυτότητα του “Blazing inferno”. Παθιασμένα φωνητικά, drumming για σεμινάριο και riffs επικά και συνάμα κουβαλάνε μια κρυφή παράνοια. Το “In the tongue of birds” είναι μέσα στα top-3 του άλμπουμ.

Η συνέχεια είναι η ιδανική. Ελληνικό Black Metal στα καλύτερα του.

Το “Rites of blood and ice” είναι ένα κομμάτι που έρχεται δεύτερο στα αγαπημένα μου από το άλμπουμ. Οι μελωδίες είναι ξεκάθαρα Ελληνικό Black Metal όπως το έχουμε αγαπήσει από Rotting Christ και όχι μόνο. Το solo είναι υπέροχο στη κατά μέσης του κομματιού, έστω και μικρό σε διάρκεια. Θα γίνεται χαμός στις ζωντανές εμφανίσεις τους με αυτή την σύνθεση. Το “Purgatory revolution” το εκτίμησα πολύ λόγω της εισαγωγής που σου φέρνει στο νου NWOBHM σε συνδυασμό με Black Metal. Δηλαδή τα solos του παντού αυτά φέρνουν στο νου. Μετά ανεβαίνουν οι ταχύτητες και όλα παίρνουν τον δρόμο τους. Το “Morning of the one thousand golds” έχει μελωδία που σε βάζει κατευθείαν να το βάλεις στο repeat. Ένα επικό κομμάτι που για μια ακόμη φορά ακούμε εξαιρετικά φωνητικά.

Εν κατακλείδι…

Για το “Our father rode again his ride” τα είπαμε στην αρχή. Το τελευταίο κομμάτι είναι ότι καλύτερο για να κλείσει ο δίσκος ιδανικά. Το “We call upon the elements” είναι μια mid tempo σύνθεση επική και με μετρημένες μελωδίες. Για μια ακόμη φορά έχουμε να κάνουμε θαυμάσια φωνητικά και εξαιρετικά leads στις κιθάρες. Το άλμπουμ τελειώνει και αφήνει πολλές υποσχέσεις για τον δρόμο που θα ακολουθήσουν στο μέλλον. Εγώ είδα την εξέλιξη που επιθυμούσα, μιας και πάντα το δεύτερο άλμπουμ μιας μπάντας είναι και κομβικό. Αξίζουν συγχαρητήρια στους Yoth Iria για την συνεχή προσπάθεια. Τα έχουν καταφέρει περίφημα.