Varathron: Ακούσαμε το νέο άλμπουμ τους “The Crimson Temple”

Καλά τώρα ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω το νέο άλμπουμ των Varathron, “The Crimson temple”. Μια μπάντα που εντάσσεται στο πρώτο κύμα του Black Metal στην Ελλάδα, παρεάκι με Necromantia και Rotting Christ. Τα δυο πρώτα άλμπουμ τους, “His majesty at the swamp” και “Walpurgisnacht” θεωρούνται από κλασσικά στον παγκόσμιο χάρτη του Black Metal. Οι Varathron είναι ενεργοί για 35 συνεχόμενα χρόνια και έχουν καταφέρει να αποκτήσουν ένα cult status ήδη από τα δυο πρώτα αριστουργήματα τους. Συχνά αναφέρονται από νέες μπάντες του είδους ως έμμεση ή άμεση επιρροή για τα πρώτα τους βήματα. Η μεγάλη διαφορά εγείρεται στο ότι ξέφυγαν για τα καλά από την λούπα που μπήκαν αναρίθμητες μπάντες στην Ευρώπη, δηλαδή να μοιάσουν στα “θηρία” της Νορβηγικής σκηνής.

Οι Varathron είναι ενεργοί για 35 συνεχόμενα χρόνια και έχουν καταφέρει να αποκτήσουν ένα cult status ήδη από τα δυο πρώτα αριστουργήματα τους.

Αυτό δεν έγινε ούτε από τους Varathron, ούτε από τους Necromantia και ούτε φυσικά από τους Rotting Christ. Οι Varathron ένταξαν στη μουσική τους μελωδικό Death metal, κλασσικό Heavy metal και thrash metal. Δημιούργησαν έτσι έναν προσωπικό ήχο και κοίταξαν στα μάτια μπάντες του εξωτερικού. Εν έτη 2023, οι Varathron μας παρουσιάζουν τον έβδομο δίσκο τους, διάδοχο του σαρωτικού “Patriarchs of evil” μέσα από την Agonia Records.

Το artwork “φωνάζει” Varathron από την Κύπρο μέχρι και τα Γιάννενα. Εξαιρετική δουλειά από τον Paolo Girardi, δουλείες του μπορείτε να δείτε εδώ. Το άλμπουμ ξεκινάει με το “Ascension” και η μπάντα μας προετοιμάζει για τα καλά ότι η θεατρικότητα θα έχει από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους εδώ.

Έχουν εισάγει πληθώρα folk στοιχεία της Ελληνικής επικράτειας και έτσι έχουν καταφέρει να ανοίξουν για τα καλά τους μουσικούς ορίζοντες του άλμπουμ.

Το “Hegemony of chaos” απλά σε βάζει στο pit με τα επιθετικά tremolo riffs και το ταχύτατο drumming. Οι μελωδίες στα riffs θα έχουν από τους πρώτους ρόλους σε αυτή την δουλειά. Έχουν εισάγει πληθώρα folk στοιχεία της Ελληνικής επικράτειας και έτσι έχουν καταφέρει να ανοίξουν για τα καλά τους μουσικούς ορίζοντες του άλμπουμ. Να το κάνουν πιο εξειδικευμένο προς τον ακροατή. Αυτό φαίνεται σε μεγάλο βαθμό στο “Immortalis regnum diaboli”. Τα “Crypt in the mist” και “Cimmerian priesthood” σε βάζουν στον χαοτικό κόσμο των Varathron με τα επικά riffs και πολύ καλά φωνητικά του Στέφανου.

Το “Sinners of the crimson temple”είναι ένα διαφορετικό κομμάτι από τα υπόλοιπα, πολύ πιο ατμοσφαιρικό. Έχει vibes από την εποχή των Rotting Christ, κάπου μεταξύ “Non Serviam” και “Triarchy of the lost lovers”. Στο “To the gods of Yore” έχουμε αργόσυρτα riff, στοιχειωμένες μελωδίες σε ένα εξαιρετικό mid tempo κομμάτι. Μεγάλη αδυναμία το “Swamp king” με τα old school riffs και πλήκτρα.

Τα πλήκτρα προσδίδουν μεγαλειώδη ατμόσφαιρα στο άλμπουμ και αυτό φαίνεται χαρακτηριστικά στο “Shroud of the miasmic winds”. Οι ενορχηστρώσεις είναι υπέροχες και κάνουν το κομμάτι ξεχωριστό. Με όλες αυτές τις αλλαγές, πραγματικά ξεχνάς το skip σε αυτό το άλμπουμ. Αγαπημένο μου κομμάτι από το άλμπουμ, το “Constelation of Archons”. Πραγματικά αυτό το Bathory feeling καθ’όλη την διάρκεια των σχεδόν επτά λεπτών με είχε καθηλώσει. Ήταν ότι καλύτερο για το κλείσιμο.

Οι “ρίζες” των Varathron είναι το ένδοξο παρελθόν τους. Με τις επιρροές αυτού πορεύονται και διαμορφώνουν ένα συναρπαστικό και απόκοσμο παρόν.

Το “The Crimson temple” συνεχίζει από εκεί που τελείωσε το εξαιρετικό “Patriarchs of evil”. Οι “ρίζες” των Varathron είναι το ένδοξο παρελθόν τους. Με τις επιρροές αυτού πορεύονται και διαμορφώνουν ένα συναρπαστικό και απόκοσμο παρόν.