Oι New Model Army to 22 γιορτάσανε 40 χρόνια παρουσίας. Και ευθύς αμέσως ξεκινήσαν δουλειά για το Unbroken. Για την μπάντα από το Bradford μπορούμε να σας πούμε πολλά. Από την αρχή μέχρι και σήμερα, με συνέπεια κυκλοφορεί τη μουσική της . Αυτό το ιδιότυπο μείγμα indie, folk και punk.
Αν και από την αρχική σύνθεση μόνο ο Justin Sullivan έχει απομείνει, η μπάντα είχε πάντα τον τρόπο να ξαναγυρνάει στις μουσικές τις ρίζες με τις κυκλοφορίες της. Το Unbroken δεν αποτελεί εξαίρεση. Αποτελεί ένα ακόμα πολύ ηχηρό παρών της μπάντας που επιμένει στο δρόμο που έχει χαράξει. Άλλωστε ο χαρακτηριστικός ήχος των New Model Army θα ήταν κρίμα να χαθεί λόγω εξέλιξης του καλλιτέχνη και λοιπές βλακείες που λέμε εμείς οι μουσικάκηδες.
Δεν έχω ακούσει όλες τις δουλειές τους αλλά ό,τι έχω ακούσει μου αρέσει, μου φαίνεται να έχει μια συνέχεια η μουσική τους. Και εδώ ακούμε μια μπάντα που διψάει αν πει τις ιστορίες της. Με όμορφο στίχο, ντυμένο με την μουσική που ξέρουμε. Από το άνοιγμα του First Summer After οι κιθάρες , τα tribal τύμπανα και η χαρακτηριστική φωνή του Sullivan δεν αφήνουν αμφιβολίες για το τι ακούς. Αν τους ξέρεις θα τους αναγνωρίσεις από χιλιόμετρα.
Και αυτό το λέω για καλό.
Άραγε για πόσες μπάντες μπορείτε να το πείτε αυτό; Να ακούσετε δηλαδή ένα τραγούδια που ΔΕΝ έχετε ξανακούσει και να ξέρετε ποια μπάντα ακούτε. Το album αποτελείται από 11 κομμάτια. Ανεξάρτητα με το ποια σειρά θα τα ακούσετε, η εμπειρία που προσφέρουν οι New Model Army είναι μια σταθερά σε μια μουσική βιομηχανία που ψάχνει το καινούργιο και πολλές φορές (τις περισσότερες) αποτυγχάνει στο να δείξει το φως.
Αν το πάρουμε καθαρά μουσικά, έχουμε πολλές εκφράσεις μέσα στο Unbroken. Υπάρχουν τα δυνατά Coming Or Going & Do You Really Want Me To Go there. Το δεύτερο με ενδιαφέρουσες εναλλαγές. Το εναρκτήριο First Summer After που είναι κομμάτι υπογραφή για το album. Πολύ μου άρεσε και το Ι Did Nothing Wrong που ξεκινάει με folk κιθαρούλα και ξεσπάει στο ρεφραίν. Με folk χαρακτήρα ξεκινάει και το Idumea και συνεχίζει με φωνητικά ψαλμωδίες και tribal beat.
Για το τέλος του Unbroken αφήνουν το Deserters. Κάτι που οι New Model Army μάλλον αρνούνται πεισματικά να κάνουν. Και πολύ ορθά πράττουν. Με αυτό το album έρχονται να μας δείξουν πως όχι μόνο έχουν να μας πουν πολλά ακόμα , αλλά και πως όλα αυτά θα είναι ουσιώδη και όχι απλή επανάληψη. Πραγματικά από τις καλύτερες δουλειές τους.
