Οι The Catafalque του Tamás Kátai αποτελούν μια ξεχωριστή κατηγορία για την μουσική μας. Κινούμενος σε Avant-garde μονοπάτια όλα αυτά τα χρόνια έχει δημιουργήσει πολύ σημαντικές δουλειές. Χωρίς την παραμικρή υπερβολή, τα επτά πρώτα άλμπουμ του Ούγγρου multinstrumentalist είναι εξαιρετικά. Συνθετικά απλά κατατάσσονται κοντά σε αριστουργήματα της σκηνής για πλάκα. Θυμάμαι ακόμα όταν άκουσα το “Triumph lightless” που δεν ήξερα τι με χτύπησε. Το ντεμπούτο ξεκίνησε το ταξίδι που φτάνει μέχρι και τώρα σε πολύ υψηλά επίπεδα σύνθεσης. Ακόμα και το προηγούμενο άλμπουμ τους που μπορεί να μην με εντυπωσίασε σε μεγάλο βαθμό, με έκανε να ακούω συνέχεια το “Alföld” ας πούμε.
Για να δούμε τι έχει να μας δώσει το νέο άλμπουμ
Ερχόμαστε λοιπόν στο “XII: A gyönyörü álmok ezután jönnek” και εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά. Δεν υπάρχουν μακροσκελείς συνθέσεις όπως μας είχε συνηθίσει παλαιότερα ο Tamás Kátai. Δηλαδή οι άνω των δέκα λεπτών που τις είδαμε στο “Vadak” τελευταία. Btw, μεγάλη δισκάρα. Ξεκινώντας με το πρώτο κομμάτι ακούμε ότι το πάντρεμα του progressive metal με τα heavy metal riffs. Τα πλήκτρα μαζί με τα φωνητικά της Martina Veronika Horváth δίνουν μια folk αισθητική που εντυπωσιάζει. Το δεύτερο κομμάτι “Mindenevö” ξεκινάει με solos και blastbeat και brutal φωνητικά. Ένα αρκετά extreme κομμάτι με βιρτουοζικά solos διάσπαρτα που το κάνουν πολύ ξεχωριστό. Τρομερές ενορχηστρώσεις.
Οι Thy Catafalque μας δίνουν ένα ακόμα πολυδιάστατο άλμπουμ
Black Metal riffing ξεκάθαρα στο επόμενο που μας φέρνει στο νου τους πολυαγαπημένους μας Celtic Frost. Το “Vasgyár” είναι μια σύνθεση γεμάτη οργή και συνεχείς αλλαγές με αυξομειώσεις στις ταχύτητες. Διαπιστώνουμε την τρομερή δεινότητα που υπάρχει στην κιθαριστική δουλειά που έχει γίνει. Πολλές αλλαγές στο riffing και παρανοϊκά solos. Το παλιό Black Metal είναι παρών και στο “Világnak világa”, τα βασικά riffs και το drumming το προδίδουν στην αρχή. Αργότερα το σκηνικό αλλάζει και τα brutal δίνει την σκυτάλη σε υπέροχα “καθαρά” φωνητικά αλλάζοντας πλήρως την κατεύθυνση του κομματιού. Ο Tamás Kátai είναι ιδιοφυΐα.
Βρισκόμαστε στη μέση του άλμπουμ και πραγματικά είναι εντυπωσιακό ότι μας κρατάει το ενδιαφέρον σε μεγάλο βαθμό. Κάπου εδώ στο “Nyárfa, nyírfa” έρχονται οι επιρροές από Killing Joke και Dead Can Dance και κάτι λίγα από Ataraxia. Το επόμενο “Lydiához” είναι ιδιαίτερο μιας και έχουμε άταστο μπάσο από τον Miguel Velasquez Matija. Τα φωνητικά των Gábor Dudás και Martina Veronika Horváth εναλλάσσονται υπέροχα σε ένα πανέμορφο folk κομμάτι. Το “Vakond” έχει μέσα μπουζούκι και μπαγλαμά από τους Grigoris Mitropoulos και Edu Giró, ταιριάζουν απίστευτα. Οι τρομπέτες είναι από τους Gergő Bille και Joakim Toftgaard. Όλα “δένουν” τέλεια με μια space αισθητική που έχει το κομμάτι. Όπως καταλαβαίνετε γίνετε μεγάλος χαμός από συμμετοχές και ο Tamás Kátai αποδεικνύει για άλλη μια φορά γιατί είναι ένας τρομερός μουσικός.
Το “Ködkiraly” είναι από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου
Το “Ködkiraly” είναι ένα πανέμορφο cinematic ατμοσφαιρικό κομμάτι με πολλά μουσικά όργανα συμμετέχουν και το ακούς με περίσσια άνεση. Τα φωνητικά της Ivett Dudás είναι εντυπωσιακά, άλλωστε την ξέρουμε και από τους Tales of Evening. Στο τέλος της σύνθεσης μπαίνουν οι κιθάρες με τα brutal φωνητικά του Gábor Veres. Αρκετά groovy τελείωμα. Συνέχεια με το “Aláhullás” με εξαιρετικές κιθάρες που φλερτάρουν με το prog. Ένα αρκετά περίεργο κομμάτι που το άκουσα αρκετές φορές για να μην το αδικήσω. Για το τέλος έχουμε το ομώνυμο το οποίο και τελειώνει ιδανικά τον δίσκο με ίσως τους περίεργους ήχους που έχουμε ακούσει κατά την ακρόαση του “XII: A gyönyörü álmok ezután jönnek”. Στα πολύ όμορφα φωνητικά βρίσκεται ο Gábor Dudás.
Εν κατακλείδι…
Το νέο άλμπουμ των Thy Catafalque είναι απλά ένα θαυμάσιο άλμπουμ με δεκάδες συμμετοχές. O Tamás Kátai χρησιμοποιώντας πάρα πολλές ιδέες τις οποίες και άντλησε από διάφορα είδη δημιούργησε έναν δίσκο που ισορροπεί μεταξύ ακραίου Metal και progressive rock όπως και με το folk σε πολλά σημεία. Προσωπικά το “XII: A gyönyörü álmok ezután jönnek” το βρήκα χωρίς μειονεκτήματα. Απλά θέλει πολλά ακούσματα και να καταλάβεις τι θέλει να σου πει ο δημιουργός του. Εγώ θα δώσω τα εύσημα μου στον Tamás Kátai για έναν δίσκο που πραγματικά εντυπωσίασε για μια ακόμη φορά.
