Οι Soap Opera είναι από τη Γαλλία. Αν κατάλαβα καλά με τα πλέον πολύ σκουριασμένα μου γαλλικά από τη Rennes. Αν είναι από κάπου αλλού, pardon κιόλας. Αλλά εδώ δεν κάνουμε μαθήματα γεωγραφίας. Μπορεί και να έπρεπε, αλλά σιγά μην ξέρουν οι Γάλλοι που είναι ο Γοργοπόταμος, εγώ γιατί να ξέρω από που είναι οι Soap Opera; Επειδή εδώ μας ενδιαφέρει η μουσικούλα, ας πάμε άμεσα στο αντικείμενο του πόθου.
Ο δίσκος κυκλοφόρησε ψηφιακά στις 9 Ιουνίου.
Από την γαλλική Howlin Banana Records (ο-νο-μα-τα-ρα). Έχει ένα ωραίο εξωφυλλάκι με παλ ήρεμα χρώματα. Σε προδιαθέτει για αυτό που θα ακούσεις. Και δεν έπεσα έξω. Και στα 1ο κομμάτια που αποτελούν το album, η μπάντα διατυμπανίζει την αγάπη της για την pop. Με ένα extra folk χρωματάκι. Σε στιγμές μου θύμισαν Lovin Spoonful. Σε κάποιες άλλες Love. Και λίγο Belle and Sebastian. Εντάξει , μπορεί η ενορχήστρωση να μην είναι τόσο πλούσια. Όμως στην απλότητα βρίσκεται και η δυσκολία του να κάνεις ένα κομμάτι να δουλεύει.
Είναι τόσο όμορφη αυτή η γλυκιά μελαγχολία που μεταδίδει το Back On Tracks σαν σύνολο που θέλεις να πάρεις το αμόρε και να το ζουλήξεις στην αγκαλιά σου όταν ακούς το δίσκο. Σίγουρα δεν είναι για γκάζια ούτε για πάρτυ. Αλλά ξεκουράζει και αποσυμπιέζει την ένταση αυτό το άκουσμα. Και αυτό δεν είναι λίγο. Μην πω πως είναι απαραίτητο με τους ρυθμούς και τις απαιτήσεις της fucking καθημερινότητας. Έχει ωραίες εκπλήξεις από προσθέσεις οργάνων ή διαφορετικών χροιών στις μελωδίες που προσθέτουν αυτό το κάτι στο κάθε κομμάτι. Προφανές αποτέλεσμα δουλεμένων κομματιών από τη μεριά του συγκροτήματος.
Μπορεί να μη σου μείνει ούτε ένα κομμάτι από το album . Μπορεί να μη σου κολλήσει καμία μελωδία στο κεφάλι. Αυτό όμως δεν μειώνει καθόλου την υψηλή pop αξία του δίσκου γιατί έχει κάτι το εθιστικό. Το ξανακούς άνετα και με χαμόγελο. Δεν θα αναλωθούμε σε ανάλυση κομμάτι κομμάτι. Αυτό κάντε το μόνοι σας εξερευνώντας τους κατευναστικούς ήχους των Soap Opera εδώ.
