Υπάρχουν άλμπουμ που τα ακούς και υπάρχουν άλμπουμ που τα βιώνεις. Το “Kadath“ ανήκει χωρίς αμφιβολία στη δεύτερη κατηγορία. Η νέα δουλεία των The Great Old Ones είναι ένας δίσκος εμπνευσμένος από τον H.P. Lovecraft και συγχρόνως ένα μυσταγωγικό βύθισμα σε κόσμους άγνωστους και απόκοσμα όμορφους.
Ένα ταξίδι με τους The Great Old Ones στον κόσμο των αρχαίων φόβων
Οι The Great Old Ones είναι μια γαλλική μπάντα Atmospheric και Post-Black Metal από το Μπορντό, γνωστή για τη θεματολογία της που αντλεί έμπνευση από τη μυθολογία του H.P. Lovecraft, γι’ αυτό θεωρούν οι ίδιοι πως παίζουν Lovecraftian Black Metal.
Όταν πάτησα το play στο “Kadath“, ένιωσα σαν να ανοίγω μια πύλη σε έναν κόσμο όπου η πραγματικότητα και ο εφιάλτης συγχέονται. Από τις πρώτες νότες του “Me, the Dreamer“, μια αίσθηση δέους με κατέκλυσε, σαν να βυθίζομαι σε έναν ωκεανό σκοτεινών μελωδιών που με καλούσαν να εξερευνήσω τα βάθη τους.
Το 5ο full length album των The Great Old Ones
Κυκλοφόρησε στις 24 Ιανουαρίου 2025 από τη Season of Mist, και η παραγωγή του έγινε στο Studio Sainte-Marthe από τον Francis Caste, ο οποίος κατάφερε για άλλη μια φορά να χαρτογραφήσει ηχητικά ένα σύμπαν που δεν υπακούει σε φυσικούς νόμους και μάλιστα συμμετείχε στα φωνητικά.
Οι The Great Old Ones απότελούνται από τους Benjamin Guerry (φωνητικά, κιθάρα), Aurélien Edouard, Hugo Bernart, Grégory Vouillat, Julian Deana και υφαίνουν μια ατμόσφαιρα, κατά την οποία το Black Metal συναντά την Αmbient τελετουργία. Ο ήχος του δίσκου είναι πεντακάθαρος, αλλά ταυτόχρονα πνιγηρός, πιστός στην ατμόσφαιρα του H.P. Lovecraft, και αναδεικνύει ιδανικά τόσο τις μελωδικές γραμμές, όσο και τις πιο χαοτικές στιγμές, επιτρέποντας σε κάθε όργανο να λάμψει.
Ας το γνωρίσουμε…
Me, The Dreamer: Η αρχή είναι υπνωτική. Οι κιθάρες ανασαίνουν σιγά. Είναι το πρώτο βήμα του ταξιδιώτη που αφήνει πίσω τη Γη των ανθρώπων για να κυνηγήσει κάτι άπιαστο. Το κομμάτι σε κρατάει από το χέρι και σου ψιθυρίζει: «Έλα να δεις».
Those From Ulthar: Οι The Great Old Ones αφήνουν πίσω την ονειρική διάθεση του ανοίγματος και σε ρίχνουν στο υπαρξιακό χάος. Οι ταχύτητες ανεβαίνουν, οι κραυγές σκίζουν τον αέρα.
In The Mouth Of Madness: Αυτό είναι το σημείο όπου χάνεται η έννοια της λογικής. Το riff χτίζεται σαν λαβύρινθος, σε αποπροσανατολίζει. Το κομμάτι θυμίζει εφιάλτη που δεν έχει αρχή ή τέλος.
Under The Sign Of Koth: Από τα πιο επιβλητικά κομμάτια του δίσκου. Δεν είναι φρενήρες – είναι αργό, απειλητικό, σαν βάδισμα στην ομίχλη. Τα φωνητικά είναι λιγότερο κραυγές και οι στίχοι περισσότερο προφητείες.
The Gathering: Το πιο τελετουργικό σημείο του δίσκου. Οι ρυθμοί είναι στοιχειωμένοι, οι μελωδίες των The Great Old Ones σε υπνωτίζουν. Ξέρεις πως κάτι έρχεται. Και το δέχεσαι.
Leng: Το έπος! Σχεδόν δέκα λεπτά διάρκειας, και κάθε δευτερόλεπτο αναγκαίο. Είναι σαν ένας χάρτης που ξεδιπλώνεται αργά, αποκαλύπτοντας το απαγορευμένο. Οι αλλαγές στον ρυθμό, τα ξεσπάσματα και οι ήσυχες στιγμές συνθέτουν μια πλήρη εμπειρία.
Astral Void (End Of The Dream): Το τέλος του ονείρου έρχεται σαν λύτρωση. Μια τελευταία ματιά πίσω. Μια φυγή από τη μορφή, μια απώλεια του εγώ. Φοβερό σε όλα του!
Ένα άλμπουμ που δε ξεχνιέται
Το “Kadath“ των The Great Old Ones δεν είναι για όλους. Είναι όμως αληθινό, ένα άλμπουμ που απαιτεί πλήρη παράδοση και σου δίνει πίσω κάτι πολύ σπάνιο: την εμπειρία του να χαθείς και να αναδυθείς διαφορετικός!
Μετά τα “Al Azif” (2012), “Tekeli-li” (2014), “EOD: A Tale of Dark Legacy” (2017) και “Cosmicism” (2019), περιμέναμε 6 χρόνια για την επάνοδό τους και άξιζε! Είναι μια κυκλοφορία που κάθε φορά που την ακούς, σου ψιθυρίζει κάτι νέο… αρκεί να είσαι πρόθυμος να το ακούσεις…
Αν ο H.P. Lovecraft ζούσε σήμερα, αναρωτιέμαι αν θα απολάμβανε να ακούει τη μουσική που εμπνέεται από τα έργα του. Κάποια (όπως αυτός ο δίσκος των The Great Old Ones) σίγουρα αποτυπώνουν με εξαιρετικό τρόπο την ατμόσφαιρα του κόσμου που δημιούργησε.
Η μουσική αυτή, με τον έντονο, ατμοσφαιρικό ήχο της, φαίνεται να συλλαμβάνει την αίσθηση του άγνωστου και του τρομακτικού που τόσο έντονα διαπνέει τα έργα του.
Το καλοκαίρι έχουν κλεισει σε διάφορα φεστιβάλ, όπως στο θρυλικό Fortress Festival 2025 για να το παρουσιάσουν στο κοινό. Λέτε να τους δούμε κι εδώ στα μέρη μας;
Αντε να δούμε μέχρι που ακόμα μπορούν να φτάσουν το πήχη οι Γάλλοι. Το μέλλον είναι στα πόδια τους…
