Υπάρχουν μπάντες που με κάθε νέο τους άλμπουμ μοιάζουν να δίνουν εξετάσεις απέναντι στο ίδιο τους το παρελθόν. Οι Soen ανήκουν ξεκάθαρα σε αυτή την κατηγορία. Με το Reliance, τον έβδομο δίσκο τους που κυκλοφορεί στις 16 Ιανουαρίου 2026 μέσω της Silver Lining Music, οι Σουηδοί δεν επιχειρούν κάποια επανάσταση ή κάποια ιδιαίτερη ριζοσπαστική αλλαγή. Επιλέγουν κάτι δυσκολότερο και σίγουρα όχι αυτονόητο: να εξελίξουν τον ήχο τους χωρίς να χάσουν την ταυτότητά τους.
Οι Soen,
όπως πάντα, συνδυάζουν τις μελωδικές στιγμές με τα «σκληρά» και γεμάτα δύναμη riffs, τη νοσταλγία με την επιθετικότητα, την ηρεμία με την οργή. Αυτό το διαρκές πήγαινε-έλα ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι είναι ο πυρήνας του Reliance. Ένας δίσκος που δεν καταφεύγει σε φωνές αλλά όχι σε κραυγές και μιλά με ειλικρίνεια για τον άνθρωπο, την κοινωνία και τη φθορά που κουβαλάμε καθημερινά.
Το prog χαρμάνι τους εξακολουθεί να βασίζεται σε Tool και Opeth, και ίσως να αξιοποιεί και κάποιες «νότες» Pink Floyd αλλά και Viking στοιχεία από Amon Amarth, λόγω και του παρελθόντος του σουηδο-ουραγουανού ντράμερ και ιθύνοντα νου της μπάντας Martin Lopez (πρώην Opeth, Amon Amarth). Δεν πρόκειται για μίμηση, αλλά για επιρροές που έχουν πλέον φιλτραριστεί τόσο καλά, ώστε να λειτουργούν υπόγεια. Το Reliance δεν είναι ένας prog δίσκος επίδειξης τεχνικής. Είναι ένας δίσκος ατμόσφαιρας, συναισθήματος και έντασης που χτίζεται υπομονετικά.
Επίσης θα πρέπει να αναφερθεί πως τα -άλλοτε γλυκά άλλοτε «οργισμένα», πάντα άψογα- φωνητικά του Joel Ekelöf, οι εκλεπτυσμένες μελωδίες και οι δημιουργικές ενορχηστρώσεις συνδυάζονται με στοιχεία alternative metal, τα οποία μοιάζουν να είναι περισσότερα από ποτέ. Οι Soen δείχνουν να θέλουν να κινηθούν σε πιο mainstream μονοπάτια, χωρίς όμως να ξεπουλάνε τον ήχο τους. Αυτό φαίνεται ιδιαίτερα σε ρεφρέν και riffs, που είναι πιο άμεσα και «πιασάρικα», χωρίς να γίνονται επιφανειακά, ενώ ανάλογη φιλοσοφία φαίνεται να χαρακτηρίζει όλο το δίσκο.
Από το εναρκτήριο Primal, οι Soen δείχνουν ξεκάθαρα τις προθέσεις τους. Το κομμάτι ξεσπά σχεδόν άμεσα, με βαριά riffs και έναν Ekelöf σε εξαιρετική φόρμα να τραγουδά για την υπαρξιακή σύγκρουση του ανθρώπου με τον σύγχρονο κόσμο. «They build their thrones on our broken backs» τραγουδάει, στρέφοντας την προσοχή σε ζητήματα πολιτικής, εξουσίας και κοινωνικής ανισότητας. Το πολιτικοκοινωνικό σχόλιο, άλλωστε, είναι ιδιαίτερα έντονο σε όλο τον δίσκο και δεν κρύβεται πίσω από μεταφορές χωρίς νόημα.
Το Mercenary συνεχίζει στο ίδιο θεματικό μονοπάτι, μιλώντας για τη βία που κληροδοτείται από γενιά σε γενιά, το δηλητήριο με το οποίο «ποτίζουμε» την ψυχή μας και την προδοσία των ιδανικών μας. Ο στίχος «we betray our legacy / crowning vultures into kings» συνοψίζει ιδανικά το πνεύμα του κομματιού, που ισορροπεί άψογα ανάμεσα στη βαριά ρυθμική βάση και τις μελωδικές κορυφώσεις, θυμίζοντας γιατί οι Soen θεωρούνται masters της δυναμικής.
Το Discordia
βυθίζεται ακόμα περισσότερο στο σκοτάδι. Εξερευνά την ένταση ανάμεσα στη σύνδεση και την απομόνωση, με πιο σκοτεινά ηχοχρώματα και μια αίσθηση ασφυξίας που λειτουργεί υπέρ του. Εδώ φαίνεται καθαρά η παραγωγή του Alexander Backlund στο Fascination Street Studios, που αφήνει χώρο σε κάθε όργανο να αναπνεύσει χωρίς να χάνεται η συνολική συνοχή.
Αξίζει ειδική μνεία στα κιθαριστικά solo του δίσκου που σε ταξιδεύουν σε άλλες, πιο hard rock εποχές. Εκεί που το prog κάνει ένα βήμα πίσω και αφήνει το συναίσθημα και τη μελωδία να μιλήσουν. Είναι στιγμές που προσφέρουν ανάσες μέσα στη συνολική ένταση του δίσκου.
Το Indifferent αποτελεί ίσως την πιο ευάλωτη στιγμή του Reliance. Μπαλαντοειδές και ερωτικό, με πιάνο (keyboards) και διακριτικά έγχορδα, μιλά για τη διάλυση των ανθρώπινων σχέσεων και την πορεία από τον έρωτα στην αδιαφορία. Ο στίχος «nothing feels as good as you…» αποκτά μια πικρή ειρωνεία, καθώς το κομμάτι ξεγυμνώνει συναισθήματα χωρίς μελοδραματισμούς.
Αντίθετα, το Drifter πατάει γκάζι από την αρχή και φιλοξενεί μάλλον τα πιο βαριά riffs του δίσκου. Είναι ένα κομμάτι που θυμίζει ότι οι Soen μπορούν ακόμα να γίνουν ωμοί και επιθετικοί όταν το θέλουν, χωρίς να χάνουν τον έλεγχο.
Στο Draconian, ο Ekelöf ζητάει με όλη τη δύναμη της φωνής του συγχώρεση από κάποιον «άγνωστο θεό». Ένα κάλεσμα για λύτρωση, για κάποιον να μας σώσει όλους από αυτό που έχουμε γίνει.
Το Vellichor, που κλείνει τον δίσκο, βασίζεται σε μια νεολογική λέξη που περιγράφει τη νοσταλγική ατμόσφαιρα και το άρωμα παλαιοπωλείων και μεταχειρισμένων βιβλιοπωλείων. Καταφέρνει να μεταδώσει αυτή τη μελαγχολική νοσταλγία και να υπενθυμίσει πως «in the dark we all the same… in the light we can only be us but the shade reflects who we are». Ένα ιδανικό, σχεδόν κινηματογραφικό φινάλε.
Δεν μπορώ με σιγουριά να πω πως το Reliance ξεπερνά τα παλιότερα αριστουργήματα Lotus (2019), Lykaia (2017) και Tellurian (2014). Αυτό όμως δεν μειώνει τη σημασία του. Είναι ένας ώριμος, καλογραμμένος δίσκος που δείχνει μια μπάντα σίγουρη για το ποια είναι και πού θέλει να πάει. Μπορεί βέβαια να μην την ακολουθήσουν όλοι εκεί…
Το Reliance δεν ζητάει απλώς να το ακούσεις. Ζητάει να το νιώσεις. Και σε μια εποχή όπου όλα τρέχουν, αυτό από μόνο του είναι μια μικρή νίκη.
“Reliance” tracklisting:
1. Primal
2. Mercenary
3. Discordia
4. Axis
5. Huntress
6. Unbound
7. Indifferent
8. Drifter
9. Draconian
10. Vellichor
Παραγωγή , ηχογράφηση και μίξη από τον Alexander Backlund στα Fascination Street Studios.
Mastering από τον Tony Lindgren.
SOEN:
Joel Ekelöf – Φωνητικά
Martin Lopez – Ντραμς
Lars Enok Åhlund – Πλήκτρα και Κιθάρα
Cody Ford – Lead Κιθάρα
Stefan Stenberg – Μπάσο
FOLLOW SOEN:
www.facebook.com/SOENMusic
www.twitter.com/SOENmusic
www.instagram.com/SOENmusic
