Για αρχή να αναφέρω ότι εκτιμάω σε τεράστιο βαθμό τους Shores of Null. Οι Ιταλοί έχουν κυκλοφορήσει τρεις δίσκους και αυτοί είναι απλά το λιγότερο, υπέροχοι.
Για το project του Lauri Laaksonen τι να πούμε. Οι Convocation είναι από τα καλύτερα Funeral Doom Metal εκεί έξω. Split λοιπόν από αυτές τις μπαντάρες και με εξώφυλλο για “σεμινάριο”. Μια κυκλοφορία που την αγόραζα μονο για το cover art εύκολα το οποίο έχει επιμεληθει ο ιθύνων νους των Convocation.
Οι Shores of Null με τους Convocation σε μια υπέροχη σύμπραξη
Έξω βρέχει για τα καλά, βασικά βρέχει εδώ και δυο ημέρες. Κάτι πολύ περίεργο για την Κύπρο και την Λάρνακα. Η μουσική αυτών των σχημάτων είναι κάτι παραπάνω από ταιριαστή. Οι Shores of Null κυμαίνονται προς το Doom Metal με κάποια στοιχεία από Death Metal σε σημεία. Εξού και η περιοδεία με Paradise Lost και Saturnus το πρώτο δίμηνο του 2026.
Οι Shores of Null αποτελούν εγγύηση για το τι θα ακούσουμε
Μόλις ξεκινάει το “An easy way” των Ιταλών διαπιστώνεις ότι ο κόπος και ο ιδρώτας που έριξαν στα προηγούμενα άλμπουμ για την διαμόρφωση της τελικής τους “ταυτότητας” έπιασε τόπο. Όταν μια χώρα σαν την Ιταλία έχει βγάλει την γκρουπάρα Novembre, έχεις μακρύ δρόμο να διαβείς. Εδώ λοιπόν φέρνουν το σκότος που τους χαρακτηρίζει και δημιουργούν μια κατανυκτική ατμόσφαιρα. Ασήκωτες Doom Metal κιθάρες και φωνητικά για “σεμινάριο”. Τα ίδια και στο “The white wound” που βλέπουμε μια μπάντα που στα φωνητικά συμμετέχουν τέσσερα από τα πέντε μέλη. Οι μελαγχολικές μελωδίες συναντούν τα “κοφτερά” και δυναμικά Doom Metal riffs σε απόλυτη ισορροπία.
Βρέξε όσο θες, έχουμε βρει το γιατρικό μας. Συνεχίζουμε με έναν τίτλο που γούσταρα τρελά, το “The year without summer”. Σκοτάδι, πνιγηρή ατμόσφαιρα και ακραία φωνητικά συνθέτουν ένα εφιαλτικό σκηνικό. Ελπίδα και φως δεν υπάρχει, το πένθος και η απόγνωση κυριαρχούν. Ένα μεγάλο ευχαριστώ για άλλη μια φορά στην καφρομάνα Candlelight Records που τους βρήκε κάπου στο Lazio της Ρώμης. Προτείνω ανεπιφύλακτα όλη την δισκογραφία τους.
Οι Convocation είναι το “παιδί” του Lauri Laaksonen
Ένα solo project που εδώ ερμηνεύει ο Kari Kankaanpää των Sepulchral Curse οι οποίοι κυκλοφόρησαν τον προηγούμενο Φλεβάρη άλμπουμ. Το Funeral Doom/Death Metal τους είναι τόσο ξεχωριστό που ακούς το δεκάλεπτο “Abaddon’s shadow” συνέχεια και δεν το βαριέσαι. Και ξέρετε σε αυτό το είδος πολύ εύκολα μπορείς να βρεθείς εγκλωβισμένος σε ένα μονότονο ρυθμό. Εδώ όμως είναι διαφορετικά τα πράγματα. Ο Laaksonen έχει κάνει “μαγικά” πράγματα για άλλη μια φορά, φέρνοντας το σκοτάδι της φύσης της πατρίδας του στους ήχους του. Ένας εφιάλτης που γίνεται όλο και πιο έντονος λεπτό προς λεπτό χρησιμοποιώντας άψογα τις επιρροές από παλιούς My Dying Bride.
Ο Laaksonen ανέλαβε για μια ακόμη φορά όλα τα μουσικά όργανα και της ενορχηστρώσεις. Έχοντας τον Kankaanpää πίσω από το μικρόφωνο δημιούργησε δυο συνθέσεις που φέρουν την “σφραγίδα” των Convocation. Ναι αυτή που μας αποτελείωσε στο “No dawn for the Caliginous night”. Μετά το δεκάλεπτο μεγαλείο σκότους φτάνουμε στο “Empty room” που είναι πιο μελωδικό και έχει και “καθαρά” φωνητικά. Ένα διαφορετικό κομμάτι γενικά που μου άρεσε πολύ μεν αλλά η “σκιά” του προηγούμενου ήταν βαριά.
Σε τελική ανάλυση λοιπόν
Το συγκεκριμένο split είναι μια εξαιρετική κυκλοφορία για τους οπαδούς των συγκεκριμένων ειδών και όχι μονο θα συμπλήρωνα. Οι Shores of Null για μια ακόμη φορά κινήθηκαν στις Doom/Death Metal φόρμες τους με επιτυχία. Από την άλλη οι Convocation πραγματοποιήσαν μια συμμετοχή εδώ που στέφθηκε με επιτυχία. Αναμένουμε και από τις δυο μπάντες νέα άλμπουμ, ελπίζουμε σύντομα. Ένα split ότι πρέπει για τις βροχερές ημέρες του χειμώνα.
