Τη Ren Water τη γνωρίζουμε ως τραγουδίστρια των Echo Train. Εδώ έχουμε την πρώτη προσωπική της δουλειά. Προσωπικά, πάντα δυσκολεύομαι να κάνω κριτκή σε ψυχεδελικούς δίσκους. Εδώ όμως δεν είναι τέτοια η περίπτωση. Η Ren Water σε 8 μόλις κομμάτια, καταφέρνει να μας κοινωνήσει και να εξομολογηθεί την μουσική της και τις επιρροές της με αμεσότητα και εντελώς ξεκάθαρα.
Το άκουσμα έιναι ένα όμορφο ταξίδι. Από το φως στο σκοτάδι, από την αγάπη στην αγωνία, από το παρελθόν στο μέλλον. Psych, prog , art και space rock στοιχεία ολούθε. Από αρχαία ελληνική τραγωδία και αναγεννησιακούς ρυθμούς σε μελοποίηση ποίησης και από τα 60’ς και τα 70’ς στο αχανές διάστημα. Μυρωδιές από τον εσωτερικό κόσμο της δημιουργού. Και αν μου επιτρέπεται η έκφραση, έχουμε ακόμα και μελοποίηση εικόνων. Και μάλιστα πολλών. Ελπίζω να έπεσα μέσα στη σφαίρα έμπνευσης. Αν όχι, ζητώ προκαταβολικά συγνώμη από την Ren. Επιστρέφοντας, θα πω πως ο καλλιτέχνης μπορεί να εμπνεέται από οτιδήποτε. Πόσο μάλλον όταν η μελωδική παλέτα του περιλαμβάνει τόσα πολλά.
Είναι ένα όμορφο ταξίδι όχι μόνο για την μουσική του. Εμένα με ταξίδεψε με όλες τις αισθήσεις. Για όλα τα παραπάνω. αλλά ας το πάμε αυστηρά με τη μουσική που είναι και το ζητούμενο. Πάντα. Έχουμε λοιπόν όλα τα όμορφα συστατικά που περιμένει κανείς. Φωνητικά αιθέρια και στεντόρια με το γνωστό ωραίο μέταλλο (όχι metal, το μέταλλο στη φωνή είναι άλλο πράγμα). Έχουμε γκρούβες και ρυθμούς να εναλλάσσονται ανάλογα με τις διαθέσεις των κομματιών. Υπάρχουν διάχυτα πλήκτρα να χρωματίζουν με hammond χροιές αλλά και space synths. Έχουμε κιθάρες με λυπητερά αρπίσματα και εμβατηριακό παίξιμο. Fuzz και riffs με πλειάδα εφέ. Μπασογραμμές που δίνουν όγκο και χρωματίζουν διαφορετικά μια έτσι κι αλλιώς πρωτότυπη σύνθεση.
Δεν θα το πάω κομμάτι κομμάτι
γιατί θέλω να σας αφήσω να τον ανακαλύψετε μόνοι σας αυτό τον δίσκο και τις ιστορίες που μας λέει. Στο σύνολό του το Botanicals θα σας θυμίσει (ίσα που)τις πρώτες δουλειές των Floyd και τον πρώτο δίσκο των Purple αλλά συνθετικά έχει πάει πολύ παραπέρα. Και μάλιστα όλα αυτά σε κομμάτια μέτριας, ίσως και μικρής διάρκειας για ψυχεδέλεια. Και αυτό μου άρέσει ακόμα περισσόρτερο. Η έλλειψη φλυαρίας. Κάθε πράγμα που συμβαίνει έχει ουσία και χρώμα και μυρωδιά .
Πληροφοριακά να σας πω πως ο δίσκος έχει και τραγούδι στα ελληνικά. Επίσης πως το βινύλιο σε μωβ χρώμα έχει ήδη εξαντληθεί και αν θέλετε να το αποκτήσετε στο κλασσικό μαύρο, καλό είναι να κάνετε τα κουμάντα σας στα κοντά. Επικοινωνήστε με την Tymemachine Productions πριν να είναι αργά. Άλλωστε 300 κόπιες είναι όλες. Ευκαιρία να έχετε στο ράφι σας κάτι έτσι κι αλλιώς συλλεκτικό.
