On Thorns I Lay – On Thorns I Lay

Τους On Thorns I Lay τους έμαθα την εποχή του “Crystal tears“, μετά έψαξα και τα προηγούμενα τους άλμπουμ τα οποία και λάτρεψα, “Orama” και “Sounds of beautiful experience”. To “Orama” βέβαια διατηρεί ακόμα την πρωτοκαθεδρία ως το πιο αγαπημένο μου άλμπουμ από τους Αθηναίους. Μετά από το “Crystal tears”, ήρθαν τα “Future narcotic”, “Angel dust” και “Egocentric” τα οποία μας πρόσφεραν ένα υπέροχο μείγμα gothic metal/rock και στίχους βγαλμένους από ένα δυστοπικά τεχνολογικά μέλλον.

Μετά είχαμε ένα χάσμα δώδεκα ετών

για να επανέλθουν το 2015 με ένα δίσκο που αποτέλεσε ένα εξαιρετικό reboot της μπάντας, το “Eternal silence”. Το εξώφυλλο ειδικά κατεδείκνυε την επιστροφή στις πρώτες ημέρες της μπάντας. Αργότερα ήρθαν τα εξαιρετικά “Aegean sorrow” και “Threnos”, τα οποία ουσιαστικά επανέφεραν στην μπάντα οπαδούς που είχαν χάσει μετά το “Future narcotic” αλλά και νέους οπάδους. Έτσι λοιπόν φτάσαμε στο 2023 και οι Αθηναίοι doomsters κυκλοφορούν το ομώνυμο τους άλμπουμ.

Line up changes

Έχοντας στη σύνθεση τους ως μοναδικό εναπομείναντα μέλος τον Χρήστο στις κιθάρες, έχουν πραγματοποιηθεί κάποιες αλλαγές στη σύνθεση τους. Έχουμε τον ερχομό των Πέτρο Μηλιάδη στα φωνητικά και τον Νικό Περλεπέ στις κιθάρες. Και οι δυό τους από τους πολύ καλούς Dimlight. Φέτος στην μπάντα προστέθηκε και ο Κώστας Μεξής στο μπάσο, ο οποίος παίζει και στους Aetherian. Οι Αντώνης Βεντουρής και Στέλιος Δαράκης έχουν παραμείνει στα πόστα τους, πλήκτρα και drums αντίστοιχα. Εξαιρετικά βιογραφικά λοιπόν.

Ένα υπέροχο νέο ήταν η μετάβαση τους από την Γερμανική Lifeforce Records στην κραταιά Season of Mist. Παρεάκι λοιπόν με Rotting Christ και Nightfall στη Μασσαλιώτικη εταιρεία. Οι ηχογραφήσεις πραγματοποιήθηκαν στα Devasoundz studios, όπως και η μίξη και το mastering. Να σημειώσω ότι μόλις είδα το εξώφυλλο, απλά αναφώνησα ότι εδώ θα ακούσουμε εξαιρετικό υλικό.

Όσοι είστε οπαδοί της πρώτης περιόδου της μπάντας, όπως και της πρόσφατης αδράξτε την ευκαιρία να απολαύσετε έναν πραγματικά υπέροχα καλοδουλεμένο δίσκο. Ένας δίσκος που συνεχίζει από εκεί που τελειώσε το “Threnos”, δηλαδή ατόφιο ποιοτικό μελωδικό Doom/Death metal.

Το δέκατο άλμπουμ των On Thorns I Lay θα τον χαρακτήριζα diverse musically.

Έχουμε το Doom/death metal κυρίαρχο και κάποιες πινελιές απο παραδοσιακά στοιχεία. Το “Fallen from grace” σε προϊδεάζει πολύ ευχάριστα για αυτά που έρχονται μετά, μια σύνθεση με έντονο το ορχηστρικό στοιχείο, το οποίο όπως θα δούμε και μετέπειτα κυριαρχεί σε όλο τον δίσκο. Ένα θαυμάσιο κομμάτι το οποίο με τις δυναμικές κιθάρες και το σκότος που κουβαλάει σε βάζει κατευθείαν στο mood του άλμπουμ. Επόμενο κομμάτι είναι το single “Newborn skies” το οποίο ήταν και ότι πρέπει για μια πρώτη γεύση πριν από την κυκλοφορία του άλμπουμ. Πολύ έντονα κομψά και βαριά riffs που δημιουργούν μαζί με τα υπόλοιπα στοιχεία μια υπέροχη ζοφερή και τραγική ατμόσφαιρα.

Crestfallen & Among the wolves

Το “Crestfallen” είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου κομμάτια από το άλμπουμ. Πρόκειται για ένα δαιδαλώδες και περιπετειώδες κομμάτι που είναι ένας συνδυασμός των δυο προηγούμενων, με folk στοιχεία. Πραγματικά μια υπέροχη σύνθεση βουτηγμένη στη θλίψη, το σκοτάδι και την τραγωδία. Δεύτερη πιο αγαπημένη μου σύνθεση το “Among the wolves”, σαρωτικά φωνητικά από τον Πέτρο και τρομερά τύμπανα από τον Στέλιο. Ξεχωρίζει το υπέροχο βιρτουόζικο solo και γενικά η πιο εκλπεπτυσμένη προσέγγιση σε σχέση με τα προηγούμενα κομμάτια, χωρίς όμως το σκοτάδι και η ατμόσφαιρα της τραγωδίας που χαρακτηρίζει μέχρι τώρα το άλμπουμ να λείπουν.

Το “Raise empires” θα μπορούσε να ήταν με άνεση στη θέση του “Newborn skies” μιας και κινείται σε αυτά τα μονοπάτια με την υπέροχη ατμόσφαιρα του. Εξαιρετικά φωνητικά και κιθάρες για σεμινάριο.

Thorns of Fire – ένα φανταστικό και μεγαλειώδες κομμάτι

Το “Thorns of fire” είναι για μένα ότι καλύτερο για το τέλος ενός πραγματικά εξαιρετικού δίσκου που διέπεται απο την έντονη προσωπικότητα της μπάντας. Αν το άλμπουμ έφερε «σφραγίδα», αυτή θα ήταν το “Thorns of fire”. Είναι ένα φανταστικό και μεγαλειώδες κομμάτι το οποίο «χτίζεται» καθώς κυλάει χρόνος. Ευφυέστατα βαριά riffs που αποτελούν οδηγό για το κομμάτι και φωνητικά που δένουν απόλυτα στο σύνολο. Παραδοσιακά ακουστικά περάσματα δίνουν την σκυτάλη σε γότθικες μελωδίες κάτω από την ομπρέλα μιας doom metal ατμόσφαιρας. Για το συγκεκριμένο κομμάτι έχει γίνει και ένα υπέροχο video clip που αξίζει να παρακολουθήσετε, σε σκηνοθεσία Bob Katsionis. Καλύτερο επίλογο για αυτό το άλμπουμ δεν μπορούσα να φανταστώ.

Αξίζουν συγχαρητήρια στους Αθηναίους

On Thorns I Lay για την όλη προσπάθεια τους τα τελευταία χρόνια και είμαι σίγουρος οτι η Μασσαλία θα τους «πηγαίνει γάντι» και θα καθιερωθούν στο billing της εταιρείας για πολύ καιρό. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τις προηγούμενες δουλειες τους, τις οποίες και αγαπάω σε μεγάλο βαθμό, πιστεύω ότι ο ομώνυμος τους δίσκος είναι μια τρομερά συγκροτημένη δουλειά με την προσωπικότητα αναλλοίωτη και εξελίσσιμη σε υψηλότερα επίπεδα. Πραγματικά, ένας πάρα πολύ καλός δίσκος που στέκεται άνετα δίπλα στα “Threnos”, “Orama” και “Crystal tears”.