Οι No Tears είναι το προσωπικό σχήμα του Christoffer “Stoffe” Karlsson που μπορεί να τον ξέρετε από τους Dahmers. Αν δεν τους ξέρετε δεν πειράζει, κανείς δεν είναι τέλειος. Αλλά τώρα που έχετε χρόνο και δεν ξέρετε τι να κάνετε στην άδειά σας, σας γεμίζουμε εμείς το χρόνο βρε κουτά. Μην κάθεσαι στο χαζοκούτι, άκου λίγο μουσικούλα, θα σου ανέβει το…iq.
Τελοσπάντων, αυτός ο δίσκος των No Tears είχε βγει αρχικά το 2023 στον υπέρογκο αριθμό των 325 αντιτύπων και εξαντλήθηκε πάραυτα. Ούτε εγώ που περνιέμαι για έξυπνος δεν τον πήρα χαμπάρι. Αλλά για αυτό είναι οι φίλοι στην Βeluga Records , για να κάνουν τέτοιες επανεκδόσεις.
Αλλά ας πάμε στο προκείμενο που είναι πάντα η μουσική.
Το album των No tears αποτελείται από 11 κομμάτια.
Η Power Pop έχει την τιμητική της και καλά κάνει, μια που είναι καλοκαίρι και τελοσπάντων, έχουμε όλοι τέρατα και προβλήματα στο ξερό μας το κεφάλι. Αυτό το δισκάκι λοιπόν, έρχεται να τα διαλύσει όλα και να μας φτιάξει τη διάθεση! Εντάξει, μπορεί να ανεβάζει λίγο και το θερμόμετρο αλλά δεν πειράζει, το χαμόγελο που σου ζωγραφίζει η ακρόαση σε κάνει να τα ξεχνάς όλα.
Και αυτό γίνεται εύκολα από το μπάσιμο του Dreaming που τίποτα δεν του λείπει. Γρήγορο, εύθυμο, με το σαξοφωνάκι του με σωστό ρεφραίν που θυμίζει λίγο από 60’ς frat rock , λίγο Punk οι κιθάρες, παλαμάκια, αυτό που λέμε power pop. Mε ωραία σημεία και χροιές που θα σε κάνουν αν σηκωθείς να κουνηθείς.
Τα δε fuzzαρισμένα σολίδια δίνουν αυτή την extra ένταση που ψάχνεις όταν είσαι 14-104 και θέλεις να ξεσηκωθείς. Εντάξει δεν σε λαχανιάζει όλος ο δίσκος, άλλωστε η ένταση δεν βρίσκεται πάντα στην ταχύτητα, και δεν πιστεύω αυτό που το λέω, Joey Ramone σχώρα με.
Ας πούμε στο δεύτερο κομμάτι I wanna be with you tonight έχουμε αλλαγή διάθεσης και το σημείο έχει κάτι από Blue Hotel , μια κιθάρα να κάνει τα δικά της και η διφωνία στο ρεφραίν πάλι να δίνει ρέστα. Είναι μια άλλη διάθεση στα κομμάτια που φυσικά δεν σε ρίχνει καθόλου, καθώς οι ρυθμοί εναλλάσσονται στα κομμάτια που ακολουθούν.
Γενικά το songwriting είναι το δυνατό σημείο του δίσκου των No Tears. Ξέρουν που να βάλουν τι για να απογειώσουν τα κομμάτια. Τα riffs είναι αρκούντως πιασάρικα και νομίζω πως ο Steve Diggle θα τα γούσταρε αρκετά. Τα σχεδόν γυναικεία φωνητικά που κάνουν step up και παίρνουν το lead φτιάχνουν ακόμα περισσότερο τη διάθεση και δίνουν και ταυτότητα. Έχει και σε ένα κομμάτι γυναικεία φωνητικά να ακομπανιάρουν. Υπάρχει και οργανάκι εδώ και εκεί να εμπλουτίζει τον ήχο και κάποια εφέ που όταν τα ακούς είναι φούστα μπλούζα.
Η παραγωγή για power pop είναι αυτό που πρέπει. Έχει λίγο τη βρωμιά του ενισχυτή, σου δίνει την εντύπωση πως παίζουν δίπλα σου ειδικά σε στιγμές όπως το Same Old Story.
Και από εναλλαγές άλλο τίποτα. Το Echoes in my head ακούγεται στην αρχή σαν κλασικό 70’s rock αλλά στην συνέχεια εμπλουτίζεται και σε πάει αλλού. Και στη μέση του κομματιού σε μεταφυτεύει στα early 80’s.
Στα 2 τελευταία κομμάτια εκεί που νομίζεις ότι τα έχεις ακούσει όλα από τους No Tears , σου σερβίρεται το The Silence Is Speaking. Βαθιά φιλοσοφία και δεν ξέρω γιατί. Υποβλητική εισαγωγή και αργός ρυθμός να ρίξει λίγο το λαχάνιασμα να σκουπίσουμε το μέτωπο. Αν η power pop έχει moody κομμάτια, αυτό είναι ένα από αυτά. Και εκεί που περιμένεις να γίνει κάτι, δεν γίνεται, γιατί η σιωπή μιλάει. Και όποιος δεν το έπιασε τη Δευτέρα με τον κηδεμόνα του.
Το δε κλείσιμο με το Without Your Love που θυμίζει κάτι μεταξύ ιρλανδικό folk, country μπαλάντας και dukes of Hazard είναι το weird κομμάτι του δίσκου για να το εκτιμήσει ο μουσικάκιας του μέλλοντος σήμερα.
Και ενώ ο δίσκος του (των;) No Tears έχει ταυτότητα, έχει νόημα και σε ευθυμεί, ο καλλιτέχνης δεν φοβάται να περπατήσει και σε διπλανά μουσικά μονοπάτια για να εμπλουτίσει τον ήχο του. Να πούμε εδώ πως στην ηχογράφηση, η δουλειά είναι σχεδόν εντελώς solo. Από μια μεριά εύκολο να αποδώσεις το τι έχει στο κεφάλι του ένας άνθρωπος, από την άλλη απίθανοι αυτοί οι πολυοργανίστες ρε παιδάκι μου.
Oι photos που παραθέτουμε είναι από το live σχήμα που έγινε για την προώθηση του δίσκου βεβαίως βεβαίως.
Το ακούτε για να πάει καλά η μέρα σας και το παραγγέλνετε από εδώ. Σβέλτα.
