Μπορεί «ο Χριστός να σταμάτησε στο Έμπολι»* και να μην κατέβηκε νοτιότερα στην Ιταλία αλλά όπως φαίνεται στα 90s o Κurt Cobain ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, όμως, επέλεξε να σταθεί στην Ρώμη λίγο παραπάνω. Όπως όλα δείχνουν το πνεύμα του παραμένει ζωντανό στην πρωτεύουσα της γειτονικής χώρας και οι Madness at Home αποτελούν την πιο ξεκάθαρη απόδειξη.
Οι Madness at Home είναι μια μπάντα που γεννήθηκε στην Ρώμη το καλοκαίρι του 2019. Το τρίο (Pietro Zaccari-κθάρα/φωνητικά, Andrea “D.B.” De Cave – Μπάσο, Giulio Calamarà-Ντράμας) κυκλοφόρησε το φερώνυμο EP του στις αρχές τους 2020 (Seahorses Recording) αλλά μετά όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς τα πάντα πάγωσα επί μακρόν λόγω της πανδημίας. Στις αρχές, όμως, της προηγούμενης χρονιάς οι Madness at Home ξεκίνησαν ηχογραφήσεις για το πρώτο τους album και στις 14 Οκτωβρίου 2022 το «Shoelace» κυκλοφόρησε από την Overdub Recordings.
Οι «Ρωμαίοι» συνδυάζουν alternative και grunge
ήχους από τα 90s, με ψήγματα post-hardcore και noise, ενώ προσπαθούν να μπολιάσουν τα κομμάτια τους και με δόσεις αργόσυρτου sludge. H βασική και κύρια επιρροή τους, όμως, είναι οι Nirvana και αυτό είναι ξεκάθαρο σε όλα τα κομμάτια του Shoelace και ιδίως στην φωνή του Zaccari. Αν δεν ξέρεις τι ακούς, εύκολα μπορεί κάποιος να σου «πουλήσει» (σε κάποια σημεία) πως πρόκειται για χαμένες πρώιμες ηχογραφήσεις των Nirvana πριν το ντεμπούτο τους Bleach, που επανακυκλοφορούν σε remastered έκδοση. Το Bleach, όμως κυκλοφόρησε το 1989 και σήμερα έχουμε 2023…
Ο δίσκος είναι καλός (ξεχώρισα τα Waste, Wet Room, Βench, Celluloid Hill και το εναρκτήριο Blue Dye Suicide), η παραγωγή μια χαρά και οι Madness at Home ευχάριστα «βαβουριάρηδες». Αξίζουν αρκετές ακροάσεις ενώ είμαι πεπεισμένος πως τα live τους πρέπει να είναι μια έκρηξη ενέργειας και αδρεναλίνης. Είναι πολύ πιθανόν να βάλω να τους ακούσω ξανά και σίγουρα δεν θα άλλαζα τον σταθμό αν τους πετύχαινα στο ραδιόφωνο.
Το θέμα, όμως, είναι πως αφού άκουσα το Shoelace για τις ανάγκες αυτού του review κατευθείαν έψαξα για το Nevermind και το Ιn Utero ακούγοντας τα σερί…
Μάθε περισσότερα για το βίντεο. Πάτα εδώ.
Θες να διαβάσεις ακόμα μια γνώμη; Πάτα εδώ.
Tracklist:
1. Blue Dye Suicide
2. Waste
3. Wet Room
4. Bench
5. Cathartic Fabric
6. Celluloid Hill
7. Grillo
8. Sane
9. Pater, Mater
*Το «Ο Χριστός σταμάτησε στο Έμπολι» κυκλοφόρησε το 1945 και είναι το πιο γνωστό βιβλίο του Κάρλο Λέβι, (ήταν επίσης γιατρός, ζωγράφος και αγωνιστής της ιταλικής Αριστεράς) που μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο από τον Φραντσέσκο Ρόζι (1979). Αναφέρεται στην κοινωνική κατάσταση και στις δυσκολίες στην αγροτική Νότια Ιταλία εκείνη την εποχή. «Το Έμπολι, λένε οι κάτοικοι της περιοχής είναι το τελευταίο χωριό όπου ζουν χριστιανοί. Χριστιανός σημαίνει άνθρωπος: στα χωριά που είναι πέρα από τα δικά μας, οι άνθρωποι δε ζουν σαν χριστιανοί αλλά σαν ζώα» αναφέρεται στο βιβλίο ορίζοντας το Έμπολι ως το όρια ανάμεσα στον Βορρά και τον εξαθλιωμένο ιταλικό Νότο.
& σας την δίνουμε στο πιάτο.){kind=link}