Οι Jinjer είναι μια από τις καλύτερες μπάντες στο χώρο που κινούνται. Δεν χωράει αμφιβολία περί τούτου. Έχοντας κυκλοφορήσει ένα από τα πιο αγαπημένα μου άλμπουμ στο χώρο, το “King of everything”, καταλαβαίνετε ότι τους έχω σε αρκετά υψηλή εκτίμηση.
Διαδέχτηκε το θαυμάσιο “Cloud” και μετά ήρθαν τα “Macro” και “Wallflowers”. Δεν έχασαν σε ποιότητα για κανένα λόγο, έφτιαξαν ένα comfort zone μέσα από το οποίο προσφέρουν στον ακροατή υψηλής ποιότητας Groove Metal. Οι Ουκρανοί σε θεματολογία πάντα ασχολούνταν με κοινωνικά θέματα, το τελευταίο καιρό ασχολούνται με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Το βρίσκω λογικό. Η φωνή της Tatiana Shmayluk θα μπορούσαμε να την παρομοιάσουμε με αυτή της Cristina Scabbia ως ένα βαθμό. Η μουσική των Jinger έχει άκρες από Pantera, Slayer και Death μέχρι και Opeth και Textures. Πάμε λοιπόν στο “Duél”.
Το “Duél” των Jinjer είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ για το Metalcore
Δεν είναι αντάξιο του “King of Everything” αλλά έχει απομακρυνθεί και από τα “νερά” του “Wallflowers”. Εδώ βέβαια δεν θα ακούσουμε σε πολύ εκτενή βαθμό την Tatiana να ερμηνεύει brutal. Αυτό το άλμπουμ χαρακτηρίζεται από την πληθώρα των “καθαρών” φωνητικών ξεκάθαρα. Από τις αγαπημένες μου συνθέσεις θα μπορούσα να αναφέρω το “Tumbleweed” γιατί φέρνει προς Alice in Chains τόσο μουσικά όσο και ερμηνευτικά. Όπως και τα “Green serpent” και “Dark bile” που μας φέρνουν στο νου τους Otep. Η φωνή της Tatiana μεταβάλλεται από την χροιά του Staley σε αυτή της Shamaya.
Το νέο άλμπουμ των Jinjer έχει ποικιλομορφία
Έχει διάφορα πραγματάκια μέσα αλλά είναι εντός του comfort zone που έχουν δημιουργήσει με επιτυχία όλα αυτά τα χρόνια. Όμως χωρίς πολύπλοκες συνθέσεις σε τόσο μεγάλο βαθμό.Υπάρχει βέβαια το μαγικό μείγμα σε κάποια κομμάτια. Πως να το κάνουμε ο συνδυασμός Meshuggah και Tool είναι εκρηκτικός και η φωνή της Tatiana εξυψώνει το αποτέλεσμα. Το “Fast draw”, “Tantrum” και το “Rogue” είναι παραδείγματα συνθέσεων που ξεφεύγουν από πολλά κομμάτια του άλμπουμ. Διαθέτει brutal οργισμένα φωνητικά και εντάσσεται ξεκάθαρα στο Metalcore φάσμα της μπάντας. Ο Abdukhanov, μπασίστας της μπάντας, βγάζει τον καλύτερο του εαυτό με τα breakdowns που βάζει και την υψηλή τεχνική που έχει.
Το ομώνυμο από την άλλη είναι ίσως το πιο progressive κομμάτι των Jinjer για τον νέο άλμπουμ. Εξαιρετικό τεχνικό rhythm section που δίνει την ορμή στη σύνθεση και riffs γρήγορα και “αιχμηρά”. Από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου με τρομερή δυναμική σε όλα του. Η εναλλαγή “καθαρών” και brutal φωνητικών της Tatiana αναδεικνύει το ταλέντο της να “ακροβατεί” στις ερμηνείες όπου απαιτείται με μεγάλη ευκολία.
Η απομάκρυνση από το Progressive χαρακτήρα
Η αλήθεια είναι ότι δεν βρήκα κατανοητό την απομάκρυνση από το progressive χαρακτήρα που είχαν δημιουργήσει. Εδώ έχουμε περισσότερη αμεσότητα και απλότητα στα πλαίσια του Groove Metal και του Metalcore. Κάτι που ξεχώριζε τους Jinjer ήταν ότι σε κάποια σημεία μου θύμιζαν τους αγαπημένους The Dillinger Escape Plan. Τώρα απλά έχουν κάτι λίγα progressive στοιχεία και έχουν αφοσιωθεί πλήρως στο ευκολοχώνευτο Metalcore.
Τελικά αξίζει αυτή η δουλειά?
Κοιτάξτε, είναι σπουδαίοι μουσικοί και κυκλοφόρησαν ένα πολύ καλό δίσκο για το Metalcore και το Groove Metal. Αν θέλετε να ακούσετε πάλι όργια σε στυλ Tool κτλ, απλά θα απογοητευθείτε. Αν εξαιρέσουμε αυτό που προσωπικά δεν με βρίσκει σύμφωνο, είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ. Να σημειώσουμε ότι το καλοκαίρι θα είναι σε Αμερικάνικη περιοδεία με Baby Metal.
