Ακούσαμε τους INK & το “LOOM”

Ταυτότητα. Ζητούμενο κάθε μπάντας που σέβεται τον εαυτό της. Κι αν σε πολλές περιπτώσεις παίρνει καιρό μέχρι να αποκτηθεί, οι INK από την Αλεξανδρούπολη έχουν ξεκάθαρο το ηχητικό μονοπάτι τους στο μυαλό τους.

Αποτέλεσμα χρόνιων ζυμώσεων μεταξύ των 2 βασικών μελών της μπάντας, του Χρήστου (φωνή) και του Κώστα (κιθάρα), καταφέρνουν στον 2ο αυτό δίσκο τους να βρουν τη σωστή χημεία ώστε να γίνονται αναγνωρίσιμοι στον alternative rock/metal χώρο.

Ο δίσκος ξεκινά αρκετά ατμοσφαιρικά, φλερτάροντας έως και με την ψυχεδέλεια, αν και αυτό το βρίσκουμε και σε άλλα τμήματα του album, όπως στο “Ophelia” που κλείνει τον δίσκο. Με τα “Desert Son” και “Sell Me” να δίνουν μια από τις πλευρές του “Loom”, η συνέχεια περνάει και σε άλλες αναγνωρίσιμες alternative φόρμες, με τις ταχύτητες να εναλλάσσονται επίσης. Υπάρχει το γρήγορο “Rain”, το πιο πολύπλοκο “Persephone”, τα βαρύτερα “Question” και “Violent Dope”, τραγούδια που το καθένα έχει και κάτι διαφορετικό.

Στο δίσκο βρίσκουμε και ακουστικές στιγμές, όπως το “Sirens” και το “Little Story”, στα οποία συμμετέχει και ο Craig Walker (ex-Archive), των οποίων η ομορφιά κρύβεται στην απλότητά τους. Παρ’ όλο που τα τραγούδια έχουν γραφτεί σε ένα εύρος χρόνου σχετικά μεγάλο, ο δίσκος ακούγεται συμπαγής και είναι κι αυτό ένα δείγμα της ταυτότητας πάνω στην οποία δουλεύουν όλα αυτά τα χρόνια οι INK. Δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείς πλήκτρα για να δημιουργήσεις ατμόσφαιρα και η μπάντα το καταφέρνει μια χαρά, δείχνοντας την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει στην πορεία της.