Οι Influenza είναι μια μπάντα από τη Θεσσαλονίκη. Και μόλις πριν ένα μήνα κυκλοφόρησαν το Idealistic Idiot στην Made Of Stone Recordings (γεια σου ρε Χρηστάρα) που έχει βαλθεί να μας στείλει με την όρεξη και την ταχυβολία σε κυκλοφορίες!
Ο δίσκος κυκλοφόρησε σε 300 κόπιες και εξαντλήθηκε κιόλας! Και αυτό σημαίνει ένα πράγμα: ο κόσμος το καλό πράμα το αφομοιώνει με ταχύτητα μανιταριού. Επίσης και: πάντα υπάρχει χώρος για καλή μουσική! Ας πάρουμε λοιπόν το Idealistic Idiot από την αρχή και να πούμε κάποια πραγματάκια.
Ο δίσκος ξεκινάει
με το Generations που σε παίρνει με την ενέργειά του από το αυτί και σε κολλάει στο ηχείο. Έχουμε την a la Hives αισθητική στις κιθάρες , και την ανάλογη ενέργεια, οπότε καταλαβαίνεις τι θα επακολουθήσει! Όμως οι Influenza κρύβουν πολλούς λαγούς στο καπέλο τους και τους βγάζουν τμηματικά στα κομμάτια τους. Στο Waves λοιπόν ενώ ξεκινάμε με την ίδια δυναμική, κάπου στη μέση έχουμε μια σολάρα με wah wah pedal και μετά το κομμάτι γκαζώνει ακόμα περισσότερο.
Το Cane έχει μια ωραία διφωνία που δίνει μια λίγο πιο power pop αισθητική. Λίγο, μην φανταστείτε, αλλά το κομμάτι σου κολλάει. Και έρχεται μια κιθάρα να σολάρει και να σε πάει σε indie μονοπάτια έτσι για να ξεκολλήσεις λίγο από τη neo garage αισθητική. Βέβαια όπως καταλαβαίνετε αυτό εμένα καθόλου μα καθόλου δε με χαλάει. Και στο τέλος του κομματιού, “σπάει¨ ο ρυθμός σε πιο neo psych καταστάσεις.
Κάπως έτσι
ξεκινάει και το Comfort Zone που έχει μερικές νότες παιγμένες κοντά στη γέφυρα και σε βγάζουν από το δικό σου comfort zone και σε κάνουν να προσέξεις το κομμάτι. Ορθό κοφτό rock n roll από την αρχή μέχρι το τέλος! Στο Mr. Green έχουμε αλλαγή κατεύθυνσης . Το grunge στοιχείο είναι πιο έντονο, το ίδιο και η ενέργεια της μπάντας! Το Withered μπαίνει με ένα killer riff με λίγο πιο βαριές κιθάρες και το κομμάτι στο ρεφραίν σπιντάρει για να ξαναπέσει και να δώσει χώρο στις κιθάρες να κάνουν δουλίτσα! Τσαμπουκάς στο παίξιμο; Ναι! μεγάλο κιθαριστικό σημείο; Αμέ και όλα αυτά σε 5 περιεκτικά λεπτά που δεν υπάρχει ίχνος φλυαρίας.
Το Release είναι σε πιο indie δρόμους με καλή δουλίτσα στα drums. Κάπου στο τρίλεπτο το κομμάτι έχει ένα χαμήλωμα μόνο και μόνο για να τελειώσει εκρηκτικά! Στα ίδια είναι και το Kirikiki που είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι του δίσκου. Εδώ να τολμήσω λίγο stoner κιθάρες στην αρχή ,αλλά ο ρυθμός που είναι γρήγορος του δίνει μια ακόμα γκαζιά , αλλάζει σε rock n roll με καθαρή βαλβολίνη για σε οδηγήσει σε 8 λεπτά εκεί που θέλουν οι Influenza: Να κολλήσεις με το μικρόβιό τους και να ξανακούσεις τον δίσκο από την αρχή.
Προσωπικά πολύ το χαίρομαι το γεγονός πως τα παιδιά είναι από Θεσσαλονίκη και εύχομαι ταχέως να κάνουν ένα promo tour για να τους απολαύσουμε από κοντά!
Ακούστε το και σεις εδώ
