Hex: Ακούσαμε και αγαπήσαμε το νέο album με τίτλο “ΙΙΙ”

Πριν λίγες μέρες σας είχαμε πληροφορήσει για την κυκλοφορία των HEX. Να πω εδώ προκαταβολικά πως επειδή τα παιδιά στην Patari Records είναι και τα κάνουν όλα μόνοι τους, έχουν την αμέριστη συμπαράστασή μου και σεβασμό. Όταν ήρθε λοιπόν το νέο για καινούργιο δίσκο ενθουσιάστηκα. Μετά από λίγο άρχισα να ακούω το ΙΙΙ με τη δέουσα προσοχή.

Σε αυτά τα 10 κομμάτια

οι HeX σε πάνε σε ένα κιθαριστικό ταξίδι στο σημερινό rock n roll. Ή τουλάχιστον στο πώς το φαντάζονται με τη δική τους ματιά. Και βέβαια ειναι μεγάλη χαρά για ένα μουσικόφιλο να γράφει για τέτοια album. Δεν είναι μόνο πως με καλύπτουν σε προσωπικό επίπεδο. Δηλαδή, εμένα που μου αρέσουν οι ροκερολίζουσες κιθάρες, μου πατάνε όλα τα κουμπιά μου, ή τους κάλους μου αν προτιμάτε.

Έχει αυτή τη φρεσκαδούρα του garage psych όπως αποτυπώνεται από το 2000 και μετά. Δεν είναι καθαρά αναβιωτικό, μόνο με αναφορές. Αλλά οι HEX δεν μένουν εκεί γιατί θέλουν (και μάλλον καλά κάνουν) να είναι μπάντα του σήμερα. Έτσι λοιπόν φρεσκάρουν ακόμα περισσότερο αυτόν τον ήχο. Με λίγο πιο pop περάσματα. Και έξυπνα σημειάκια που τραβάνε το αυτάκι και κάνουν τη διαφορά. Οι κιθάρες μιλάνε μετάξύ τους και αλληλοσυμπληρώνονται κάνοντας τον ήχο συμπαγέστατο. Το Towers και το Try για παράδειγμα τα έχει όλα αυτά μέσα και μαζί με τα ωραία chorus φωνητικά  είναι από τα πιο ωραία pop τραγούδια που άκουσα τελευταία.

Αλλά και οι διαθέσεις στο δίσκο των Hex είναι πολλές. Στο Dogs μπορεί να πατάνε λίγο στο post punk αλλά τα φωνητικά και οι κιθάρες στο ρεφραίν σε επαναφέρουν σε rock n roll καταστάσεις. Και αυτό είναι επίσης πετυχημένο πάντρεμα στα αυτιά μου. Εξαιρετικές κιθάρες για μια ακόμα φορά.

Στο Breaking Fever έχουμε αλλαγή πλεύσης με ακουστική , ηλεκτρική κιθάρα και φωνες μόνο. Απλά υπέροχο. Το Thirio ψυχεδελίζει με ελληνικό στίχο και ηπειρώτικα φωνητικά. Έμπνευση. Το Sassy είναι κομμάτι που ζήλεψα την αλλαγή του από το ήρεμο στο δυναμικό του σημείο. Στο Internet έχουμε πάλι psych pop χρώματα. Και στο Arrhythmia θα σηκωθείς από την καρέκλα σου. Εκτός και αν δεν έχεις κόκκαλα. Σπιντάτο psych punk για τελείωμα .

Όλα αυτά τα κάνουν οι Hex σε κομμάτια μικρής διάρκειας που δεν φλυαρούν στο αυτί σου.

To ορθό κοφτό μπασοτύμπανο δεν αφήνει αμφιβολίες περί τούτου. Καναδυό μπορεί να μην έχουν και σολάκια αν θυμάμαι καλά αλλά δεν τους λείπει. Και αν πούμε πως η μπάντα πατάει και σε στέρεες punk βάσεις, σιγά το πράμα κιόλας.  Τα παιδιά λένε αυτό που θέλουν όπως ακριβώς το θέλουν. Αλλά νομίζω πως αν σου αρέσει το rock n roll, αυτό το album θα το λατρέψεις.

Κλείνει το μάτι με πολύ έξυπνο τρόπο σε πολλές ωραίες εκφάνσεις του rock n roll, ή τουλάχιστον αυτές που αρέσουν σε μένα, αλλά δε μένουν εκεί. Απλά ενσωματώνουν αυτά που θέλουν στον ήχο τους. Και το αποτέλεσμα εκτός από άρτιο είναι και πολύπελυρο τόσο από ηχοχρώματα όσο και απο εντάσεις. Επίσης είναι όλα δικές τους συνθέσεις. Τι άλλο θέλετε πια; Να το ακούσετε και σεις ξανά και ξανά πριν βγει; Έ πάρε να έχεις. Επίσης τα παιδιά βγαίνουν σε περιοδεία μαζί με τους Nerrves ανά την Ελλάδα. Οπότε το νού μας και μεις στην επαρχία ε……

Το μόνο που έχω να περιμένω είναι το βινύλιο με το καλό. Και έχετε τα μάτια σας ανοιχτά, μάλλον θα εξαφανιστεί στα γοργά.