Ακούσαμε τη νέα δουλειά των Daughter, “Stereo Mind Game” που μόλις κυκλοφόρησε. Αν και καιρό στα χέρια μας, περιμέναμε την κατάλληλη στιγμή για να εμφανίσουμε τη γνώμη μας.
Οι Daughter για όσους δεν γνωρίζουν, υπάρχουν στο χώρο κοντά 10 χρόνια. Είναι από εκείνα τα συγκροτήματα που η γλυκιά τους μελαγχολία μπορεί να σε απορροφήσει τόσο εύκολα, που αν γεννηθούν σκοτεινά συναισθήματα και σκιές πάνω από το κεφάλι σου, δεν θα φταίνε αυτοί. Εμείς σας ενημερώνουμε από τώρα, για να γνωρίζετε.
Υπάρχει και αυτή η indie πλευρά της μουσικής που δεν είναι για όλους. Είναι από εκείνα τα τύπου ταξιδιάρικα όπως λέω εγώ. Είτε νοητά, που πολλές φορές έχουμε ανάγκη, είτε από εκείνα που γίνονται στην πράξη.
Το τρίο συγκρότημα των Elena Tonra, Igor Haefeli και Remi Aguilella παρουσίασαν τη νέα τους δουλειά, έπειτα από 7 χρόνια! Η δουλειά αυτή περιέχει το “Swim Back”, με την συνοδεία της ορχήστρας εγχόρδων από το Λονδίνο ‘12 Ensemble’, το “Party”, μια αναφορά στην αποτοξίνωση ή μάλλον στο σημείο πριν, της Elena Tonra, αλλά και το “Be Your Own Way”.
Θέλεις να το ακούσεις;
LISTEN HERE
Stereo Mind Game
Αν λοιπόν οι δουλειές τους έως τώρα, ήταν σε μια πλήρη μουντάδα, τότε μάλλον πως αυτό το πέπλο που κάλυπτε την ευτυχία τους, εξαφανίστηκε! Ίσως γιατί τα πράγματα άλλαξαν και θέλησαν να ακολουθήσουν την πορεία του κοινού τους, αυτήν την αισιόδοξη, που είχαν και ευτυχώς για όλους μας , παραμένει.
Πάλι καλά λοιπόν για εμάς, γιατί δεν μένουν απόλυτα σε αυτό το συναίσθημα της λύπης, κάτι που το αντιλαμβάνονται αμέσως και μας μεταφέρουν εύκολα από το ένα μέρος στο άλλο.
Οι επανασυνδέσεις δεν είναι πάντα εύκολες, όπως φαίνεται. Λίγο ο χωρισμός τους, λίγο η πανδημία και το social και μη distancing και τσουπ! Ένας δίσκος ξεπήδηξε, όπως έγινε και με άλλους τόσους καλλιτέχνες. Συνέχισαν παρόλα τα εμπόδια, φυσικά και μη, να συναντιούνται και να γράφουν μαζί.
Λίγα λόγια για το δίσκο των Daughter
Ο δίσκος είναι σε παραγωγή Haefeli και Tonra, ενώ γράφτηκε και ηχογραφήθηκε σε διάφορες τοποθεσίες. Για παράδειγμα Ντέβον, Μπρίστολ, Λονδίνο, Σαν Ντιέγκο και Βανκούβερ είναι μόνο κάποια δείγματα.
Η ενορχήστρωση έχει γίνει από την Josephine Stephenson.
Αυτή τη φορά λοιπόν, δεν υπάρχει μονάχα μια φωνή στο δίσκο και το αντιλαμβάνεσαι από το πρώτο άκουσμα. Η Tonra θέλει παρέα και φαίνεται ξεκάθαρα. Συνεργασίες, προσθήκες και διάφορα φωνητικά που ακούγονται μέσα στο κεφάλι σου.
Είναι από εκείνα που απολαμβάνεις με ηρεμία. Σε ένα πάρκο, με ένα πακέτο καφέ στο χέρι και το σιντριβάνι να αντικατοπτρίζεται στα μάτια σου. Αν θέλεις μια ελληνική εικόνα, τότε να σε πάω σε ένα βουνό, εκεί που κάθεσαι στην άκρη του και αφουγκράζεσαι το μέλλον. Εκεί που τα χρώματα από το ηλιοβασίλεμα γεννούν συναισθήματα όμορφα.
Ο Haefeli κάνει φωνητικά στο “Future Lover” και στο “Swim Back” ενώ στο “Neptune” συμμετέχει χορωδία. Επιπλέον, στα “‘Wish I Could Cross The Sea” και “(Missed Calls)” ακούγονται φωνές που όπως μάθαμε ήταν από φίλους και συγγενείς.
Σε όλο το άλμπουμ συμμετέχει η ορχήστρα εγχόρδων από το Λονδίνο, 12 Ensemble, καθώς και ένα κουαρτέτο πνευστών στα “Neptune” και “To Rage”.
Αν και 12 τα κομμάτια στο δίσκο, νομίζω αυτά που επέλεξα ήταν και εκείνα που είχαν μικρές προσθήκες, όπως τα παραπάνω!
Το “Stereo Mind Game” είναι διαθέσιμο ψηφιακά, σε CD, κασσέτα και σε βινύλιο.
Πληροφορίες σχετικά, μπορείς να διαβάσεις και εδώ.
Αν σας άρεσε, ψάξτε τη δισκογραφία τους, εδώ.
