Οι Σουηδοί Blues Pills είναι μια εξαιρετική μπάντα που έχει προκαλέσει αίσθηση με τις τρεις κυκλοφορίες της. Τα “Blues pills”, “Lady in gold” και “Holy Moly!” είναι πολύ καλά δείγματα αριστοτεχνικά γραμμένου psychedelic rock θα μπορούσαμε να πούμε. Για την ιστορία να πούμε ότι οι Blues Pills δημιουργήθηκαν από τις “στάχτες” των Radio Moscow. Σε μια περιοδεία τους συνάντησαν την Elin Larsson στην Καλιφόρνια, ηχογράφησαν δυο συνθέσεις και τις “ανέβασαν” στο Youtube. Έτσι ήρθε το πρώτο συμβόλαιο από την Crusher Records. Μην με ρωτήσετε, δεν έχω ιδέα τι παίζει με την τελευταία.
Η μπάντα περιόδευσε σε Γαλλία και Ισπανία. Εκεί μέσα στην όλη φάση συνάντησε τον Dorian Sorriaux και μετακόμισαν προς το Örebro της Σουηδίας. Το όνομα της η μπάντα το πήρε από έναν κοινό τους φίλο, ονόματι Jens Heide. Αυτός διέθετε μια ιστοσελίδα με κυκλοφορίες του ’60 και του ’70, BluesPillz. Πριν την κυκλοφορία του “Holy Moly!” ο Dorrian Sorriaux αποχώρησε από την μπάντα.
Η Elin Larsson είναι μεγάλο τυπακι τόσο φωνητικά όσο και στη σκηνή επάνω. Προσωπικά θέλω να τους δω το συντομότερο δυνατό live με αυτά που έχω ακούσει σχετικά με την ενέργεια που έχουν. Αλήτικο rock με έντονες “ενέσεις” ψυχεδέλειας και μια Elin που ακούγεται ως μια σύγχρονη Janis Joplin.
“Birthday” η νέα κυκλοφορία
Το “Birthday” λοιπόν κυκλοφόρησε και είναι ένα πραγματικά πολύ όμορφο άλμπουμ. Ένα από τα πιο διασκεδαστικά rock άλμπουμ που έχω ακούσει τελευταία. Τα παιδιά από το Örebro της κεντρικής Σουηδίας κυκλοφόρησαν ένα συναρπαστικό άλμπουμ που δεν σε βάζει στη διαδικασία να ψάχνεσαι τι ακούς και πως να το χαρακτηρίσεις. Είναι μια “εύπεπτη” δουλειά που ακούγεται και κυλάει σαν τρεχούμενο νερό.
Σε βάζουν κατευθείαν στο κλίμα τα up tempo “Birthday” και “Don’t you love it”, συνθέσεις που σε ταξιδεύουν στα ’70s.
Το “Bad choices” που ακολουθεί θα σε πάει ακόμα πιο πίσω, στα late ’60s. Έχει και ένα πανέμορφο solo, όλα τα λεφτά λέμε. Η δουλειά που έχει κάνει ο Freddy Alexander ο οποίος είναι και ο νέος παραγωγός της μπάντας, είναι θαυμάσια.
“Κλειδί” ο νέος παραγωγός
Έχει “λειάνει” τις γωνίες της μουσικής τους και έχει φτιάξει ένα πολύ προσιτό ήχο για το άλμπουμ. Ουσιαστικά έχει φτιάξει έναν σύγχρονο ήχο για μια μπάντα που επικεντρώνεται σε μια μουσική σκηνή 50 και 60 ετών πριν. Το “Top of the sky” είναι μια υπέροχη μπαλάντα που πολύ εύκολα θα την έβαζα στο soundtrack της τελευταίας ταινίας του Tarantino, “Once upon a time in Hollywood”.
“Holding me back, holding me back!How it fucking drives me mad!”
Η ψυχεδέλικη ατμόσφαιρα του “Like a drug” σε ταξιδεύει με συνοδεία ακουστικών κιθάρων. Οι ταχύτητες έχουν πέσει όπως καταλαβαίνετε. Τα “παιχνιδιάρικα” φωνητικά της Elin στο “Piggyback ride” είναι όλα τα λεφτά και οδηγεί ένα κομμάτι με απλοϊκά riffs, να το ακούς συνέχεια. Πιασάρικο refrain και εντυπωσιακό solo. Το “Holding back” το έχω στο repeat για ώρα τώρα, φοβερή σύνθεση και μια Elin που βγάζει τον καλύτερο της εαυτό.
Οι Blues Pills όρισαν τον νέο προσανατολισμό τους
Το “Somebody better” είναι ένα πολύ όμορφο και λυρικό κομμάτι, η Elin όπως και οι υπόλοιποι ακούγονται πιο σύγχρονοι από ποτέ με ένα υπέροχο vibe του παρελθόντος. Η κραυγή της Elin στο τέλος, ίσως είναι η καλύτερη στιγμή του δίσκου ξεκάθαρα. Οι Blues Pills έχουν κάνει μια δουλειά που είναι ισάξια, ίσως και καλύτερη από τον προηγούμενο τους δίσκο. Το “Shadows” έχει πραγματικά πολλούς ήχους και διαφορετικά φωνητικά που σε “ταξιδεύει”. Το “I don’t wanna get back on that horse again” είναι ένα πολύ όμορφο χαλαρό κομμάτι που προσωπικά βγάζω το καπέλο στους κιθαρίστες με την δουλειά που έχουν κάνει. Μέχρι τώρα διαπιστώνουμε ότι οι Blues Pills πραγματοποιούν μια νέα αρχή με αυτό το άλμπουμ. Έχουν προσανατολιστεί σε πιο απλοϊκές φόρμες και αυτό τους δίνει ένα μεγάλο πλεονέκτημα, να είναι αρεστοί και σε μεγαλύτερο κοινό.
Πιο “Open minded” από ποτέ
Άνετα θα μπορούσα να τους παρακολουθήσω σε μια Pub κάπου στο Λονδίνο ή σε μια μπυραρία στο Βερολίνο. Το τελευταίο κομμάτι “What has this life done to you” άνετα θα το έβαζα αν ήμουν DJ μετά από The Verve ας πούμε. Η αλλαγή που έχουν κάνει οφείλεται σίγουρα τόσο στην φυγή τους από την Nuclear Blast όσο και στην αλλαγή παραγωγού. Ο Alexander τους έδωσε έναν πιο “ανοικτό” ήχο και η Throwdown Entertainment θα τους βάλει σε άλλη φάση.
Τελικό συμπέρασμα
Εν κατακλείδι, προτείνω ανεπιφύλακτα το νέο άλμπουμ των Blues Pills. Όλα ακούγονται όπως πρέπει και αυτό άλμπουμ απλά είναι η φυσική εξέλιξη της μπάντας. Το “Birthday” είναι μια νέα αφετηρία για την μπάντα.Με φωνή σαν της Elin Larsson αλλά και εξαιρετικούς μουσικούς όπως οι Kristoffer Schanders,André Kvarnström και Zack Anderson δεν έχει φόβο για κάτι. Το “Birthday” είναι μια από τις κυκλοφορίες της χρονιάς στο χώρο του. Ένα συναρπαστικό ταξίδι.
