Blood Dynasty – Έφτασε η στιγμή που περίμενα, να ακούσω το νέο album των Arch Enemy!
Αν και έχω ένα πάθος για την εποχή της μπάντας με την Angela Gossow στα φωνητικά, δεν είχα δώσει ποτέ πραγματικά την ευκαιρία στην Alissa White-Gluz (ex-The Agonist) να με πείσει. Η σχέση μου με το συγκρότημα μετά την αποχώρηση της Gossow ήταν επιδερμική, μεμονωμένα singles που άκουγα σε ψηφιακές πλατφόρμες. Θυμάμαι όμως πόση εντύπωση μου είχε κάνει το 1o album της μπάντας με την Alissa στα φωνητικά, ειδικά εκείνο το video clip για το War Eternal.
Αυτή τη φορά είπα να δώσω μια ευκαιρία στον εαυτό μου ως ακροατή
να παραμερίσω τις παρωπίδες και να ακούσω το “Blood Dynasty” με την προσοχή που του αξίζει γιατί οι Arch Enemy είναι ίσως ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα που έχει η Σουηδική death metal σκηνή.
Ξεκίνησαν το 1996 ως supergroup με μέλη από Carcass, Armageddon, Carnage, Mercyful Fate, Spiritual Beggars και Eucharist. Το project των Michael Amott και Johan Liiva στόχευε στη μελωδική death metal. Ωστόσο, οι πρώτες τρεις δισκογραφικές τους δουλειές ήταν άκρως επιθετικές και τις γουστάρω πολύ μέχρι σήμερα.
Στο προσκήνιο όμως μπαίνουν το 2000
όταν τη σκυτάλη στα φωνητικά αναλαμβάνει η Angela Gossow. Η παρουσία γυναίκας ως vocalist σε death metal συγκρότημα εκείνη την εποχή ήταν σίγουρα αξιοσημείωτο και τράβηξε αμέσως την προσοχή των οπαδών. Βέβαια, η περίπτωση της Angela Gossow ήταν μια εντυπωσιακή και πρωτότυπη προσθήκη και εκτόξευσε τους Arch Enemy στα charts, με την κυκλοφορία του “Wages Of Sin“.
Τον Μάιο του 2014, η Angela Gossow ανακοινώνει και επίσημα πλέον την αποχώρηση της απο τους Arch Enemy και την διαδοχή της απο την ταλαντούχα Alissa White-Gluz, τραγουδίστρια τότε των The Agonist. Ακολούθησε άμεσα η κυκλοφορία του δίσκου “War Eternal“. Και ήταν ένας αρκετά καλός δίσκος, αλλά η Alissa δεν είχε καταφέρει ακόμα να πείσει, ή εμένα τουλάχιστον.
Το να αλλάζεις την κύρια φωνή είναι πάντα δύσκολο για ένα συγκρότημα
ειδικά με τους fans σαν και του λόγου μου. Παραδέχομαι ότι η Alissa White-Gluz είναι εξαιρετική τόσο στα growls όσο και στα clean vocals της. Αν δώσεις μια ευκαιρία στη μπάντα διαπιστώνεις ότι έφερε και μια νέα πνοή, όπως έκανε και η πιο πρόσφατη προσθήκη του κιθαρίστα Joey Concepcion (ex-Armageddon, ex-The Absence).
Τριάντα χρόνια από την ίδρυση τους, οι Arch Enemy μπορούν να συγκριθούν με λίγες μπάντες του είδους.
Ο μάγος των έξι χορδών Jeff Loomis αποχώρησε με φιλικούς όρους λίγο πριν από τη δημιουργία αυτού του 12ου album, μετά από 10 χρόνια συνεργασίας. Όποιος περιμένει ριζικές αποκλίσεις από τον ήχο τους θα απογοητευτεί οικτρά από το “Blood Dynasty“. Όμως το συγκεκριμένο album δείχνει μια συνέπεια και καταφέρνει να ενώσει τους παλαιούς με τους νεότερους fans. Το μυστικό της επιτυχίας είναι σίγουρα το χέρι του Michael Amott, ο οποίος πρέπει να έχει ανοίξει τον ασκό του Αιόλου. Η εξέλιξη τους ήχου τους είναι εμφανής, ωστόσο έχει αρκετές λεπτομέρειες που σε παραπέμπουν στο παρελθόν τους.
Έναρξη με Dream Stealer και νομίζω…
ότι ακούω έναρξη από κάποιο album των Cradle of Filth! Θυμάμαι πόσο είχα ενθουσιαστεί όταν το άκουσα όμως, τον Ιούλιο που μας πέρασε. Βασικά, αν το σκεφτείς θυμίζει σαν μια αναδρομή του Michael Amott στις ένδοξες μέρες των Carcass. Riffs σε black metal ύφος μέρος, οργισμένο με ωραία εναλλαγή, πιασάρικη. Από αυτές που σε κάνουν να γουστάρεις. Προκαλεί ξεκάθαρα την Alissa White-Gluz και το αποτέλεσμα είναι άκρως απολαυστικό!!
Ένα ακόμα τραγούδι που ξεχωρίζει είναι το “March of the Miscreants”
Κλασσικός ήχος Arch Enemy, όπως μας είχαν συνηθίσει και όπως τους είχαμε αγαπήσει, με κιθαριστικά riffs που σε κάνουν να κουνάς το κεφάλι με ρυθμό. Θα αγαπήσεις εξίσου και το ομότιτλο “Blood Dynasty” που θυμίζει κάτι από τα παλιά πασπαλισμένο με φρέσκα στοιχεία που θα σε κάνουν να κολλήσεις! Το είχε δηλώσει άλλωστε ο Michael Amott στο δελτίο τύπου ότι αυτό το Blood Dynasty θα είναι ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ να ακούσουμε από τους Arch Enemy κι ακόμα περισσότερα!
Και τα ακούσαμε, παράπονο δεν έχω…
Η μελωδική διασκευή του “Vivre Libre“, του γαλλικού συγκροτήματος Blaspheme έχει χαρακτηριστεί ως η ευχάριστη έκπληξη του “Blood Dynasty” από τα μέσα. Προσωπικά, η εν λόγω διασκευή με πλήρως καθαρά φωνητικά με άφησε αδιάφορη, αν και η Alissa White-Gluz έχει κάνει αρκετά καλή δουλειά σε αυτό. (skiiiiiiiiiiiiiiiip)
ΕΝΣΤΑΣΗ ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ!
Το τελευταίο τραγούδι του δίσκου “Liars & Thieves” έχει εισαγωγή που παραπέμπει σε Amon Amarth. Ευτυχώς η συνέχεια επιφυλάσσει εκπλήξεις και ευχάριστες εναλλαγές.
Όσο κι αν με χαροποιεί που βλέπω την μηχανή των Arch Enemy αναμμένη
ζεσταμένη καλά, να δουλεύει ρυθμικά ωστόσο η αίσθηση ότι όλα τα κομμάτια έχουν κάτι που ήδη έχεις ξανακούσει στο παρελθόν του συγκροτήματος. Η προσέγγιση της Alissa White-Gluz στα φωνητικά είναι εξαιρετική!! Ο Joey Conception δεν καλύπτει απλώς το κενό που άφησε ο προκάτοχός του, αλλά καταφέρνει να “επιβάλει” και τη δική του προσωπικότητα, δίνοντας μια άλλη ατμόσφαιρα.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και να μην κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις…
Το “Blood Dynasty” είναι αρκετά καλό album. Αλλά, όσο κι αν προσπάθησα δεν κατάφερα να βρω ένα τραγούδι που να ξεχωρίζει όπως το “My Apocalypse” ή το “War Eternal“.
Στο σύνολό του είναι ένα πολύ καλό album
και έχει φοβερό ήχο, riffs, μελωδικά κιθαριστικά περάσματα που σίγουρα εντυπωσιάζουν. Ακούγοντάς το πολλές φορές και προσπαθώντας να μην είμαι προκατειλημμένη θα σας πω ότι τα κομμάτια των Arch Enemy που έβαλα στην playlist μου είναι τα: Dream Stealer, March of the Miscreants, A Million Suns, Don’t Look Down και Blood Dynasty. Χωρίς να θέλω να μειώσω τα υπόλοιπα, αυτά είναι όσα μου κέντρισαν το ενδιαφέρον και αυτόματα πήγε το χέρι στο repeat.
Verdict:
Το Blood Dynasty δεν απογοητεύει, ίσα ίσα που αποδεικνύει ότι έχουν ακόμα “ψωμί”. Είπαμε, 30 χρόνια είναι αυτά, σίγουρα κάποιο riff θα θυμίζει κάποιο άλλο riff που έχουν ήδη παίξει σε προηγούμενο album. Όμως, κάνουν πολύ καλά αυτό που ξέρουν, να γράφουν τραγούδια – hits, που σου μένουν στο μυαλό.
Blood Dynasty Tracklist:
Dream Stealer
Illuminate the Path
March of the Miscreants
A Million Suns
Don’t Look Down
Presage
Blood Dynasty
Paper Tiger
Vivre Libre
The Pendulum
Liars & Thieves
