Οι Black Lips επέστρεψαν με το 10ο studio album τους. Δύο χρόνια μετά την προφητική κυκλοφορία του Sing In A World That’s Falling Apart. (Και ο κόσμος έκανε ακριβώς αυτό…). Κυκλοφόρησε στις 14 Οκτωβρίου από τη Fire records. Μιλάμε πλέον για μια μπάντα που οδεύει προς την 3η δεκαετία ενεργής παρουσίας στη μουσική. Κάποιοι μεγαλώνουμε μαζί τους… Όπως και να έχει, οι Black Lips όσο γράφει ο χρόνος πάνω τους, μάλλον θα τους παρομοιάζαμε με το καλό κρασί, γίνονται καλύτεροι!
Κάποιος θα μπορούσε να πει πως έχουν απομακρυνθεί πολύ μακριά από την αρχική τους garage punk αισθητική τους. Ξαναλέω πως μιλάμε για μια μπάντα που ξεκίνησε το 1999. Από τότε τα έχει κάνει όλα! Με μερικές αλλαγές μελών, φτάνουμε λοιπόν στο 2022 που κυκλοφόρησαν το νέο τους τερατάκι !
Το Apocalypse Love
αποτελείται από 13 (μην είστε προληπτικοί ρε) αυθεντικές συνθέσεις της μπάντας. Και εδώ οι Black Lips τα δοκιμάζουν όλα. Άλλωστε πρόκειται για μια μπάντα που στις τελευταίες κυκλοφορίες έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον των μουσικόφιλων καθώς τραβάνε το αυτί μας στα άκρα. Αυτό το λες και punk ή μήπως όχι; Και ποιος έκανε τους κανόνες; Και γιατί πρέπει να τους ακολουθούμε; Για να μην επεκταθούμε άλλο φιλοσοφικά (σιγά ρε μεγάλε) ας δούμε το album.
Υπάρχει έντονα το country στοιχείο το οποίο μας πλασάρανε στο προηγούμενο album τους με τραγούδια όπως το Stolen Valor , Lost Angel , το ομώνυμο Apocalypse Love . Kαι το Tongue Tied επίσης. Εδώ βέβαια έχουμε και ένα theremin solo που κλέβει την παράσταση. Ξεκάθαρα disco επιρροές στο Sharing My Cream (και ολίγη rap εδώ). Βέβαια η μπάντα δεν ξεχνάει τον παλιό της χαρακτήρα (παλιοχαρακτήρες) στα Love Has Won , Operation Angela και στο υπέροχο Antiaris Toxicaria. Εξερευνούν καινούργια μονοπάτια με το No Rave και το μοναδικό Among The Dunes με την fuzz κιθάρα και το σαξόφωνο αντίστοιχα σε πρωταγωνιστικούς ρόλους αλλά σε εντελώς παράδοξο μουσικό περιβάλλον.
Γενικά
πρόκειται για ένα album που καθώς ακούτε τα κομμάτια θα αναρωτηθείτε τι ακολουθεί μετά. Και αυτό δεν είναι καθόλου μα καθόλου κακό. Οι Black Lips παρά τα 23 χρόνια συνεχούς παρουσίας όχι μόνο δεν επιβραδύνουν, αλλά αποφασίζουν να τολμήσουν για άλλη μια φορά. Και ο τολμών νικά. Ο κόσμος μπορεί να καταρρέει. Ευτυχώς όμως, έχουμε την μπάντα από την Ατλάντα και ας γίνει ό,τι θέλει.