ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ NIGHTWISH!
Kαι τώρα που έχω την προσοχή σας θα ήθελα να σας πω δυο λόγια για το 9ο κατά σειρά studio album των Φινλανδώνν (με μια Ολλανδή και έναν Άγγλο στη σύνθεση τους) Nightwish!
Πριν ξεκινήσω να αναπτύξω τη θέση μου θα ήθελα να ξεκαθαρίσω δυο πράγματα ώστε το παρακάτω ανάγνωσμα να διαβαστεί ακριβώς έτσι όπως πρέπει να διαβαστεί.
- Πρώτον δεν είμαι επαγγελματίας δισκοκριτικός. Είναι η πρώτη φορά που γράφω επίσημα την άποψη μου για κάποιο δίσκο άρα γράφω ως γνήσια οπαδός και μόνο.
- Δεύτερον δεν είμαι μουσικός. Μακάρι να ήμουν, θαυμάζω απεριόριστα τους μουσικούς οπότε δεν θεωρώ ότι είμαι άξια να «κρίνω» τον οποιοδήποτε που μπορεί και γράφει μουσική. Πόσο μάλλον ΤΕΤΟΙΑ μουσική!!!
Το Human :||: Nature είναι από κάθε άποψη ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ! Ωστόσο επειδή πρέπει να είμαστε αντικειμενικοί θα πρέπει να αναφέρω και κάποια αρνητικά στοιχεία, όσο μπορούν βέβαια να χαρακτηριστούν αρνητικά.
Οι Νightwish οι οποίοι φυσικά εκφράζονται μέσα από την ιδιοφυϊα του αρχηγού και κύριου συνθέτη και στιχουργού Tuomas Holopainen, έχουν κάνει σαφές από το Imaginaerum και μετά ότι περπατούν σε κάποιο διαφορετικό μονοπάτι από το αμιγώς εμπορικό metal. Γι’αυτό έχουν κριθεί και έχουν χάσει και οπαδούς. Κάποιοι είναι ακόμα κολλημένοι στο φάντασμα της πρώτης τραγουδίστριας και αρνούνται να ακούσουν οτιδήποτε άλλο. Δικαίωμα τους βέβαια αλλά είναι άδικο να κολλάμε σε ταμπέλες και στερεότυπα.
Πολλοί πάλι δεν δέχονται από που παρουσιάζει ο κύριος Holopainen στα 3 τελευταία albums! Τον κατηγορούν ότι το εχάσε. Ότι δεν το έχει πια. Εγώ θα διαφωνήσω. Δεν πιστεύω σε καμιά περίπτωση πως αυτός ο εκπληκτικά ιδιοφuής συνθέτης έχει χάσει το ταλέντο του να συνθέτει. Απλά την παρούσα φάση θέλει να βγάλει από την ψυχή του κάτι διαφορετικό. Ποιος θα του το απαγορεύσει; Ναι, ίσως λοιπόν αυτό να είναι και το μοναδικό «ψεγάδι» που βρίσκω σε αυτόν το δίσκο όπως και στον προηγούμενο.
Μαζί με το Imaginaerum αποτελούν 3 concept albums τα οποία λένε μια ιστορία. Ειδικά στο Human Nature καταλαβαίνω πως μάλλον πρώτα γράφτηκαν οι στίχοι των κομματιών και μετά φορέθηκε η μουσική. Γι’αυτό και ακούς κάποια πολύπλοκα κομμάτια με διαφορετικές μελωδίες μέσα στο ίδιο το κομμάτι που πολλές φορές είναι αυτό που λέμε too much. Ναι λοιπόν δεν είναι «εμπορικό» δε θα ακουστεί σε κανένα ραδιόφωνο, σε κανένα club. Αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν είναι (θα καταντήσω μονότονη) εκπληκτικό. Τέλος ένα πραγματικό παράπονο που έχω είναι η σαφώς μειωμένη συμμετοχή του αγαπημένου μου Marco με μόλις ένα τραγούδι με αυτόν στα φωνητικά και μερικά ελάχιστα backing vocals.
Ακούγοντας το λοιπόν και προσπαθώντας να απορροφήσω και να ακούσω την κάθε νότα την κάθε φράση το κάθε συναίσθημα, πραγματικά το μυαλό μου εξερράγη.
Είναι ασύλληπτο πως γίνεται ανθρώπινος νους να δημιουργεί κάτι τέτοιο! Μουσικά και στιχουργικά.
Έχω ακούσει μόνο μια φορά τον δίσκο. Ήθελα να γράψω ακριβώς ότι σκέφτομαι με την πρώτη αντίδραση. Είμαι σίγουρη ότι με τα ακούσματα θα τον λατρέψω εξ’ολοκληρου όπως συμβαίνει με όλη τη δισκογραφία τους. Με το πρώτο άκουσμα λοιπόν ξεχώρισα ακόμα 4 κομμάτια μετά το Noise φυσικά που το έχουμε ήδη λατρέψει και ίσως είναι και το μόνο «εμπορικό» κομμάτι.
Shoemaker, Pan, How’s the heart και Tribal με το τελευταίο να είναι και το πιο heavy κομμάτι του δίσκου. Eπισης το Endlessness που φυσικά μου αρέσει εφ’οσον το τραγουδάει ο Marco. Οk δεν είναι Islander.
Αλλά θα γκρινιάζαμε αν ήταν, σωστά; Το Harvest που ήταν και το δεύτερο single δε μου αρέσει…. Ακόμα, δεν ξέρω τι θα νιώθω όταν το ακούσω για 674 φορές. Κρατάω τις επιφυλάξεις μου γιατί έτσι έλεγα και για το Slow,love,slow από το Imaginaerum και όταν το άκουσα live μάζευα τα σαγόνια μου.
Αυτό όσον αφορά το πρώτο μέρος αυτής της δουλειάς. Γιατί υπάρχει και το δεύτερο μέρος που ακούμε κάποια ορχηστρικά θέματα τα οποία με τη σειρά τους λένε μια ιστορία. Υπέροχες μελωδíες που σε ταξιδεúουν. Φαντάζομαι ότι θα τα βάζω όταν θέλω να ηρεμήσει το κεφάλι μου από τη βαβούρα του κόσμου.
Τον αγαπάω τον Tuomas, τον αγαπάω γιατί θεωρώ ότι έχει μια πανέμορφη ψυχή! Την οποία βγάζει πάνω στο πεντάγραμμο. Ναι θα ήθελα κάποια στιγμή να βγάλει ακόμα ένα Once η ένα Oceanborn η ένα Century Child η ένα Wishmaster. Δλδ πιο εμπορικά, πιο “metal” πιο ευκολοχώνευτα για τον όχλο. Αλλά δε θα του πω έγω πως πρεπει να νιώσει πως πρέπει να αισθανθεί.
Όσο εξακολουθεί να γράφει έτσι από μένα είναι ναι! Ναι! Ναι!!!!!!
ΥΓ.: ΜΟΝΟ FLOOR JANSEN ΡΕ ΜΟΥ..ΤΡΑ!!!! ΤΗΕ REST IS CHAOS!!!!!
