Tης ανοιχτής πληγής που σημαδεύεις κάθε τόσο…Είσαι ο αδάμαστος διεγερμένος ακροβάτης που συναντώ οσάκις επιστρέφω στην ζωή…Κι εν συνεχείαν κόκκινη η ποίηση τρέχει…
Καθώς κοιτάζω τις σκιές στους τοίχους… Καθώς τρέχουν προς το φως… και πάντα εγώ ακολουθώ κρυφά…Παρείσακτη … Σαν μιας πουτάνας τρύπιο φόρεμα επιπλέει…. Βγαίνω σιγά σιγά ,αναπνέω μπροστά ζαλισμένη από τον έρωτα που νιώθω για σένα…Όταν αποφασίσεις να επιστρέψεις για εμένα….Αιμόφυρτες προτάσεις, αγάπης ποίηση… Εύκολα να σας ξεκάνει… Εμπρός… Άθλιο, απαίδευτο κοινό ,πόσο σας μισώ… Θα σας σκότωνα έναν έναν …
Βήματα αργά .. .χωρίς βιασύνη… Ιδρωμένοι… Εθιμοτυπικοί…Και σκαραβαίους ξέθαβαν τις κουκουβάγιες να ταΐσουν… Κυνηγημένα όνειρα, εγκλωβισμένα αιώνια στην παιδική τους ηλικία…Υποταγμένα σε κανόνες ενηλίκων νεκρών…. Άδεια πουλάκια…. Πτώματα…
Τρέλα…Εύκολα ευδοκιμεί….Ανυπάκουες… Ενοχλητικές και βλαβερές φωνές…Ο πιο φρικτός ονειροδαίμονάς μου…Νικήτρια μητέρα μου πόσο πολύ επιθυμούσα να σου μοιάσω…πόσο θαυμάσιος εφιάλτης γίνεσαι όταν χορεύεις…
Μελαγχολίας εμβατήριο συνθέτω…Τόσο χαμένο θόρυβο που κάνουν όταν στοχεύουν το μυαλό και τρυπάνε δυσκίνητα ανδρείκελα…Με τρυφερές πλην κοφτερές… Βέβηλες μουσικοκραυγές από κηδείες ελεφάντων… Η παρουσία των τελευταίων ηρώων … Κάθε φορά που τις οργίζει την ψυχή ανοίγει βιαστικά τις σκουριασμένες της φτερούγες….
Αυτά τα λόγια αποτελούν αποσπάσματα από την ποίηση της Αγγελικής Βρεττού, απαγγέλει η Θέκλα Τσελεπή, είναι ντυμένα με τη μουσική του Γιάννη Παπαιωάννου. Συνοδευουν εξαίρετοι μουσικοί στο τσέλο, το μπάσο κτλ . Πλαισιώνονται από ένα ιδιαίτερο artwork και βίντεο και είναι ο πρώτος Ελληνόφωνος ,αλλά πέμπτος σε σειρά δίσκος των Mechanimal , o “Θορυβος “ από την Ιnner Ear Records.
Έρχεται μετά το “Μechanimal” (2012), το “Secret Science” (2014), “ΔΠΔ” (2016) και το “Crux” (2019) με κομμάτια που ακούγονται ξανά και ξανά , κομμάτια που στοχεύουν στην ψυχή , σε προκαλούν να σκεφτείς έντονα , να κλάψεις, να αναρωτηθείς και να αναστατώσουν το είναι σου. Κι ο ηλεκτρονικός μελωδικός ήχος τους είναι τόσο ξεχωριστός , απόλυτα ταιριαστός με το στίχο και την μοναδική απαγγελία της Θέκλας Τσελεπή.
Μόνο σεβασμός για όλη την ομάδα των καλλιτεχνών που απαρτίζουν τους Μechanimal, μια ομάδα που μας χαρίζει τα τελευταία χρόνια ξεχωριστές μελωδίες με πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό, μας εισάγει σε μια άλλου τύπου αισθητική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια καλλιτεχνική πανδαισία. Ένα κάλεσμα για ένα εσωτερικό ταξίδι γραμμένο στη δική μας γλώσσα που οι λέξεις και οι ερμηνείες έχουν άλλη βαρύτητα όταν ηχούν.
Mechanical σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου που βρεθήκατε στο δρόμο των μουσικών μου αναζητήσεων συγχαρητήρια για το δημιούργημά σας.