Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, η νέα ταινία του Simon Curtis, Woman In Gold, ήρθε να κλονίσει την ιστορική μας συνείδηση και να μας θυμίσει μερικές από τις πράξεις των Ναζί, λίγο πριν τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πρόκειται για την πραγματική ιστορία της Maria Altmann, μιας Εβραίας από την Αυστρία η οποία αναγκάστηκε να φύγει για την Αμερική προκειμένου να σώσει τη ζωή της. Πίσω της αφήνει τους γονείς της και τα οικογενειακά κειμήλια μεταξύ των οποίων βρίσκεται και ένας πίνακας του Gustav Klimt, ο οποίος απεικονίζει την θεία της, Adele. Αυτός ο πίνακας καταλήγει να βρίσκεται στο μουσείο της Αυστρίας και να αποτελεί την ‘Μόνα Λίζα’ της χώρας.
Πολλά χρόνια αργότερα η Maria προσλαμβάνει τον νεαρό δικηγόρο Randy Schoenberg και ξεκινά ένα δικαστικό αγώνα για την ‘επανένωσή της’ με τη θεία της. Ο αγώνας έχει διάρκεια και φτάνει μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο της Αμερικής. Οι συγκυρίες, η τύχη και η σκληρή δουλειά φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα και ο πίνακας περνά στην κατοχή της Maria και καταλήγει να εκτίθεται σε γκαλερί της Αμερικής.
Παρά το δυσάρεστο θέμα της, η ταινία βλέπεται ευχάριστα και χωρίς να κουράζει. Προσωπικά θα ήθελα την κορύφωση της δίκης λίγο πιο ‘grande’. Μου έλειψε η κάθαρση που ήθελα να νιώσω εκείνη τη στιγμή που το δικαστήριο δικαιώνει τη Maria. Υπαρκτή μεν, αλλά όχι στο βαθμό που θα ήθελα.
Η ερμηνεία της Helen Mirren στο ρόλο της Maria και του Ryan Reynolds στο ρόλο του Randy ήταν όπως θα έπρεπε να είναι με τον τελευταίο να αποτυπώνει δυναμικά το ρόλο του νέου, άβγαλτου δικηγόρου. Η παρουσία της Katie Holmes ως σύζυγος του Randy ήταν παγερά αδιάφορη. Αδιάφορη είναι και η εμφάνιση του Daniel Brühl, ο οποίος ενσαρκώνει το ρόλο ενός φιλόδοξου εκδότη περιοδικού που θέλει να βοηθήσει στην επίλυση της υπόθεσης χρησιμοποιώντας τις γνωριμίες του στην πόλη.
Συνιστάται ανεπιφύλακτα και χωρίς αναστολές!
