Καλύτερη ευρωπαϊκή ταινία του 2015, η κινηματογραφική «Νιότη» του Πάολο Σορεντίνο!
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το σαββατοκύριακο η τελετή των 28ων Βραβείων της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, αναδεικνύοντας τη μαγική, σπάνιας ομορφιάς «Νιότη», νικήτρια στις βασικές κατηγορίες: Καλύτερης Ευρωπαϊκής Ταινίας, Καλύτερου Σκηνοθέτη (Πάολο Σορεντίνο) και Καλύτερου Άνδρα Ηθοποιού (Μάικλ Κέιν).
Στην ετήσια τελετή απονομής που έγινε στο Βερολίνο, παραβρέθηκε ο Ιταλός σκηνοθέτης της «Νιότης» Πάολο Σορεντίνο, αλλά και ο 82χρονος, πλέον, πρωταγωνιστής της υπέροχης γλυκόπικρης κωμωδίας, Μάικλ Κέιν. Παραλαμβάνοντας το βραβείο Σκηνοθεσίας, ο Σορεντίνο είπε ότι η «Νιότη» είναι «μια μικρή ταινία για την αντίληψη της ελευθερίας, μία θεματική πιο επίκαιρη από ποτέ στην Ευρώπη», ενώ ο Κέιν, ο οποίος τιμήθηκε και για το σύνολο της καριέρας του πέρα από το βραβείο για την ερμηνεία του στη «Νιότη», δήλωσε από σκηνής: «Είχαν περάσει 50 χρόνια και δεν είχα κερδίσει βραβείο στην Ευρώπη. Και τώρα κέρδισα δύο σε μία βραδιά! Είναι τόσο περίεργο, γιατί συνήθως κάθομαι στο κοινό και χειροκροτώ κάποιον άλλο. Δεν μπορώ να σας πω τι σημαίνει αυτό το βραβείο για μένα»
Ο Σορεντίνο, στην δεύτερη αγγλόφωνη ταινία του και μετά την τεράστια, βραβευμένη με Όσκαρ επιτυχία της «Τέλειας Ομορφιάς», συνθέτει μία ταινία-ύμνο σε όλες τις αντιθέσεις που χρωματίζουν την ζωή, γεμάτη χιούμορ, σοφία και εικαστική έμπνευση.
Η ταινία προβάλλεται ήδη στους ελληνικούς κινηματογράφους από την Odeon.
Σύνοψη:
Ο Φρεντ και ο Μικ, δύο φίλοι που πλησιάζουν τα ογδόντα, είναι σε διακοπές σε ένα όμορφο και πολυτελές ξενοδοχείο στους πρόποδες των Άλπεων. Ο Φρεντ, διάσημος συνθέτης και μαέστρος, είναι πια συνταξιούχος και δεν έχει καμία πρόθεση να επιστρέψει στην σκηνή, παρά τις πιέσεις της βασίλισσας Ελισάβετ, η οποία τον παρακαλεί να διευθύνει μια τελευταία φορά το γνωστότερο έργο του. Ο σκηνοθέτης Μικ, από την άλλη, δουλεύει ακόμη και οραματίζεται τη νέα του ταινία, την οποία και ονειρεύεται ως το αποκορύφωμα της καριέρας του.
Οι δύο παλιοί φίλοι ξέρουν ότι ο χρόνος τους είναι μετρημένος και αποφασίζουν να αντιμετωπίσουν το μέλλον μαζί. Κοιτούν με περιέργεια και τρυφερότητα τις μπερδεμένες ζωές των παιδιών τους, τα κραυγαλέα νιάτα των σεναριογράφων που δουλεύουν με τον Μικ, και τις αξιοπερίεργες στιγμές των διαφόρων ενοίκων του ξενοδοχείου. Αντίθετα με εκείνους, κανείς δεν μοιάζει να ανησυχεί για τον χρόνο που περνά.
