Μια κωμωδία καταστάσεων γραμμένη και σκηνοθετημένη από την Κατερίνα Λιαποπούλου παρουσιάζεται στον Τεχνοχώρο Εργοτάξιον.
Το έργο μας μεταφέρει σε μια ουρά επιβίβασης ενός αεροδρομίου, στην οποία λόγο κάποιας κλοπής ενός πορτοφολιού οι ήρωες αναμένοντας, έρχονται κοντά, συγκρούονται και βγάζουν τα δικά τους συμπεράσματα για την ζωή (τους).
Πρόκειται για μια ανάλαφρη κωμωδία γεμάτη από κλισέ στοιχεία, καταστάσεις και αστεία, κάποια για να επικρίνουν (ίσως) τις συγκυρίες που παρουσιάζονται, και άλλα για να το βοηθήσουν να πάει πιο κάτω.
Οι χαρακτήρες πολλοί, μονοδιάστατοι και είναι αυτοί που θα συναντούσες σε τηλεοπτικό επεισόδιο αντίστοιχου είδους (ο τσιγκούνης λογιστής, η πλούσια κοσμική κυρία, η αλτερνατιβ κοπέλα, ο έρωτας με το αφεντικό, ο μανιακός με το κινητό, ο ομοφυλόφιλος, η χαζή που ερωτεύεται κάποιον πετυχημένο, οι απιστίες, αυτός που φοβάται τον πατέρα του κτλ κτλ κτλ …) Είναι βασισμένοι πάλι σε κοινωνικά στερεότυπα, είναι μονότονοι, και φαίνεται πως τίποτα δεν μπορεί να τους κάνει τρισδιάστατους, ούτε καν οι συγκρούσεις του έργου… οι κλισέ συγκρούσεις.
Οι περίπου δέκα χαρακτήρες που παρουσιάζονται ενσαρκώνονται από τους ίδιους δυο ηθοποιούς. Σε κάθε αλλαγή σκηνής, κάτω από το σκοτάδι και με την επένδυση μουσικού χαλιού, ο Αλέξανδρος Ιωαννίδης και Ειρήνη Λιγάτου μεταμορφώνονται σε κάποιους άλλους. Οι ερμηνείες είναι σε γενικές γραμμές καλές, παρόλο που για κάποιους από τους χαρακτήρες ήταν καλύτερες από κάποιους άλλους.
«Το πορτοφόλι» είναι μια ελαφριά κωμωδία καταστάσεων, και ίσως όλα αυτά που περιγράφω να εντάσσονται στο είδος και να το απολάμβαναν άνετα κάποιοι θεατές. Η αλήθεια είναι πως είδα τον κόσμο να απολαμβάνει τα έστω κλισέ αστεία.
