Γνωρίζεις θρύλους και μύθους από την Ιαπωνία; Αν ναι, τότε να δεις την θεατρική παράσταση “Ιστορίες Φαντασμάτων από την Ιαπωνία“, του Lefcadio Hearn, στο Θέατρο Άβατον. Αυτό κάναμε και εμείς, την 2η ημέρα της παράστασης.
Το να παρακολουθήσεις μια θεατρική παράσταση από ένα μεταφρασμένο βιβλίο, δεν είναι πάντα εύκολο, ειδικά αν το έχεις διαβάσει. Διόλου εύκολο όμως δεν είναι, να υποδυθείς τους ρόλους του βιβλίου που αφορούν την Ιαπωνία και να την αποδόσεις και στην νοηματική γλώσσα.
H Θεατρική Ομάδα Κωφών «ΤΡΕΛΑ ΧΡΩΜΑΤΑ» μας παρουσίασε το συγγραφικό έργο του Lefcadio Hearn, «Ιστορίες Φαντασμάτων από την Ιαπωνία», την Κυριακή 6 Μαρτίου στο Θέατρο Άβατον και μπορώ να πω πως μείναμε με ανοιχτό το στόμα. Να πούμε πως το έργο αφορά μεταφορά βιβλίου, που θα το βρείτε στις εκδόσεις Ars Noctura, και περιλαμβάνει 21 ιστορίες του ιαπωνικού μύθου. Όπως ανέφερα και στην αρχή δεν είναι εύκολο να το υποδυθείς πόσο μάλλον να μπορέσεις να το αποδώσεις και στη νοηματική. Ένα μεγάλο χειροκρότημα για αυτό και στη θεατρική ομάδα, που το απέδωσε όσο καλύτερα μπορούσε. Συμμετέχουν κωφοί και ομιλούντες ηθοποιοί που χρησιμοποιούν τη γλώσσα του σώματος και τη Νοηματική Γλώσσα, με ταυτόχρονη φωνητική ερμηνεία για να μας μεταφέρουν σε έναν κόσμο, όπου το υπερφυσικό στοιχείο πρωταγωνιστεί σε παμπάλαιους μύθους.
Στην ουσία το θεατρικό, περιλαμβάνει μικρές ιστορίες αστικού μύθου από την Ιαπωνία, που μιλούν για έρωτα, πόνο, σαμουράϊ , δαίμονες, πνεύματα και κυρίως για πλάσματα της φύσης. Αλλόκοτες και υπερφυσικές παρουσίες της Άπω Ανατολής που προκαλούν τρόμο. Μην ξεχνάμε πως η μυθολογία τους μιλά για όλα αυτά και τα υποστηρίζει έως και σήμερα. Αυτό κάνει και ο Hearn στο βιβλίο του.
Αυτό που εντυπωσιάζει, είναι η σκηνική δράση που συνδυάζει διαφορετικά είδη θεάτρου όπως το σωματικό θέατρο, τη παντομίμα καθώς και στοιχεία του παραδοσιακού ιαπωνικού Θεάτρου Νο και Καμπούκι. Γίνεται χρήση του Visual Vernacular που περιέχει στοιχεία ποίησης, παντομίμας αλλά και νοηματικής γλώσσας όπως αναφέραμε, σε συνδυασμό με συμβολικές χειρονομίες (mudras) των Ασιατικών παραδόσεων, έτσι ώστε να μπορέσει να απεικονίσει τα πράγματα στην οπτική τους πολυπλοκότητα.
Το έργο απευθύνεται σε κωφούς αλλά σε και ακούοντες θεατές.
Ταυτότητα παράστασης:
Συγγραφέας: Lefcadio Hearn
Μετάφραση: Μαρία Γιακανίκη, Κώστας Κώτσιας , Πέρη Κώτσια, Ειρήνη Μαντά, Ανδρέας Μιχαηλίδης
Σκηνοθεσία: Έλλη Μερκούρη
Σκηνικό- Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα
Μουσική: Κωστής Βοζίκης
Χορογραφία ιαπωνικού χορού-Mudras: Μάτα Μάρρα
Απόδοση κειμένων στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα : Μυρτώ Γκανούρη, Όλγα Δαλέκου
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Βοηθός φωτιστή: Τζάνος Μάζης
Γραφιστικά: Μαρία Στεφανή
Φωτογραφίες: Κάσσυ Χρυσάκη
Βίντεο: Δάφνη Δρακούλη
Υπηρεσίες Προσβασιμότητας: Πολιτιστικός Οργανισμός Liminal
Μακιγιάζ: Δημόσιο ΙΕΚ Κηφισιάς. Υπεύθυνες καθηγήτριες: Στέλλα Χατζοπούλου – Στέλλα Ψαλλιδά
Ερμηνεύουν (κατά αλφαβητική σειρά):
Δαλέκου Όλγα
Μερκούρη Έλλη
Ρίκκου Μαρία
Φεσάκη Τσαμπίκα
Συμμετέχει η διερμηνέας Μυρτώ Γκανούρη
Δείτε το δελτίο τύπου εδώ.
