Και κάπως έτσι, μια Παρασκευή του Μάη, ακούσαμε τα χρυσοκαφέ αγόρια από το Σάρρεϋ της Αγγλίας (Guildford, Surrey, England). Ήταν εκεί στο ραντεβού τους, στο Fix Factory of Sound στη Θεσσαλονίκη. Ένα συγκρότημα με ιστορία 40 χρόνων, με στίχους και μελωδίες πανκ, ροκ και με ατμόσφαιρα από τα 80’s.
Δεν ήταν απλώς καλοί, ήταν ηλεκτρικοί και το κοινό τους τούς λάτρεψε!
Η συναυλία ξεκίνησε στις 22:15 και εμείς παρακολουθούσαμε εκστατικά σχεδόν, μαζεμένοι σε ένα γεμάτο συναυλιακό χώρο. Τραγουδούσαμε ανάμεσα σε εικόνες καφέ αρουραίων (rattus norvegicus όπως το άλμπουμ του συγκροτήματος που κυκλοφόρησε το 1977) και ενός ήλιου που δύει σε κάποιον ουρανό και χορεύαμε συνεπαρμένοι από την ενέργεια και τον δυνατό παλμό που μας μετέδιδαν.
Οι STRANGLERS μας τραγούδησαν όλα τα γνωστά και αγαπημένα τους τραγούδια, και μας ταξίδεψαν σε όσες στιγμές σφραγίστηκαν, πλάι στη μουσική τους, σε κάποιο κοντινό παρελθόν. Νιώθαμε ένα ζεστό κύμα να μας κατακλύζει και να μας διαπερνά, γινόμασταν ένα σώμα που κινούνταν αρμονικά, ενώ το συγκρότημα μας είχε σχεδόν αγκαλιάσει.
Παρά την άμεση αλληλεπίδραση μεταξύ του συγκροτήματος και του κοινού, παρά την εξαιρετική ατμόσφαιρα, δεν έλειψαν δυστυχώς τα προβλήματα. Υπήρξε, όπως μας ενημέρωσαν τα μέλη των STRANGLERS, ένα σοβαρό πρόβλημα με τα πλήκτρα το οποίο δεν μπορούσε να διευθετηθεί και δημιουργούσε εκνευρισμό και δυσκολίες για την ομαλή διεξαγωγή της συναυλίας. Αυτό που αξίζει να σημειώσουμε εδώ, είναι ότι το συγκρότημα προσπάθησε να διατηρήσει το κλίμα που είχε δημιουργηθεί μεταξύ μας και μάλιστα, σε μια ειλικρινής προσέγγιση, ο μπασίστας των STRANGLERS (Jean-Jacques Burnel) ανέφερε ότι πάντα κάτι θετικό βγαίνει μέσα από κάτι αρνητικό και πως στη συγκεκριμένη περίπτωση το θετικό είναι η ευκαιρία που τους δίνεται, μέσα από αυτήν την “περιπέτεια”, να γνωρίσουν λίγο καλύτερα το κοινό τους.
Στο τέλος της συναυλίας, χαρούμενοι και ευτυχείς που είχαμε την ευκαιρία να τους δούμε από κοντά, με συναισθήματα θαυμασμού για τους αγέραστους αυτούς ροκάδες που συνεχίζουν να μας ζεσταίνουν με τα τραγούδια τους, σαν άλλοι ήλιοι, αισθανόμασταν ανάλαφροι αν και λίγο περισσότερο γεμάτοι απ’ την αγάπη για τη μουσική που μας συντρόφευε για περίπου δύο ώρες.
