Home Ανταποκρίσεις Συναυλίες The Fuzztones @Gagarin 205 (opening act: Sparn Dame) : Live Report

The Fuzztones @Gagarin 205 (opening act: Sparn Dame) : Live Report

394
2
Rudi Protrudi from Fuzztones @ Gagarin 205, Athens
Rudi Protrudi from Fuzztones @ Gagarin 205, Athens

Οι Fuzztones είναι μία από τις rock n roll μπάντες που τιμούν τη χώρα μας συχνά με την παρουσία τους. Ευτυχώς για μας! Αυτό συνέβη και την Παρασκευή στις 7 του Οκτώβρη! Η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι από τον εξωτερικό χώρο του Gagarin. Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως…

Οι πόρτες άνοιξαν στις 9, έτσι ώστε να καταφέρει να προσελκύσει κόσμο προς τα μέσα. Λίγο μετά τις 9.30 οι Sparn Dame είχαν πάρει τη θέση τους στη σκηνή. Ξεκινήσαν με λίγο κόσμο δυστυχώς. Εδώ θέλω να υπερτονίσω τη βλακεία του κολληματία συναυλιάκια εξυπνάκια που δεν βλέπει το support. Μου κάνει εντύπωση (και από ότι φαίνεται θα συνεχίσει να μου κάνει) το γεγονός πως ενώ έχεις πληρώσει να δεις 2 μπάντες, μπαίνεις μόνο στη μία. Πραγματικά, δεν υπάρχει περιέργεια να ακούσεις τι στο καλό κάνουν αυτοί οι άνθρωποι που στην τελική εκτίθενται για να διασκεδάσεις;

Θα μπορούσα να βγάλω πολλή χολή αλλά σταματάω εδώ.

Για το εξαιρετικό Bitter Cherry τα έχω πει ήδη. Στο live όμως το συμπαθέστατο και υπερικανότατο τρίο των μουσικών είχε θέμα με τον ήχο. Τουλάχιστον κάτω, όπου και αν στάθηκα, κιθάρα ουσιαστικά δεν άκουγα. Και ενώ έβγαινε μια τεράστια γκρούβα ( ο Κώστας Κόνιος στο μπάσο και ο συνονόματος Στεργίου στα τύμπανα ΤΑ ΣΠΑΓΑΝΕ)  μαζί με τα ιδιαίτερα φωνητικά του Μπάμπη Μουλακάκη και καταλάβαινες πως πρόκειται για μια δουλεμένη μπάντα με ταυτότητα, έλειπε η αιχμή του δόρατος. Για να το πω αλλιώς, με δυσκολία και μπροστά μόνο ακουγόταν λίγο η κιθάρα μάλλον από τον ενισχυτή ή το πατάρι. Κρίμα για ένα τέτοιο χώρο να γίνονται τέτοια λάθη. Και φυσικά απίστευτα άδικο για μια μπάντα που μάλλον θα κέρδιζε περισσότερο κόσμο με σωστό ήχο.

Μετά από ένα μικρό αναγκαίο διάλλειμα,

ο κόσμος είχε γεμίσει το Gagarin. O Marco Rivagli σκάει στη σκηνή με τζιν γιλέκο και γυρνώντας μας δείχνει με τις μπαγκέτες του το ραφτό των Fuzztones. O κόσμος έχει πάρει ήδη μπρος. Στη συνέχεια ό Eric Geevers & Nico Secondini (με το απίστευτο μαλλί) παίρνουν τη θέση τους στο μπάσο και στα πλήκτρα αντίστοιχα. Τελευταίος σκάει ο Rudi Protrudi και ο κόσμος αλαλάζει. Το Blues Theme ξεκινάει να βρυχάται και το κοινό μπροστά βγάζει πολεμικές κραυγές. Συνεχίζουν με High tension Wire από Dead Boys και τα πρώτα crowd surfing ξεκινάνε. Και δεν σταματήσανε μέχρι το τέλος. Στα Hurt On Hold & Highway 69 ακόμα ένας μικρός χαμός.

Marco Rivagli from Fuzztones

Κάπου εκεί (αν θυμάμαι καλά) ο Rudi μας λέει πως θα παίξουν καινούργιο υλικό. Και πολύ καλά κάνανε. Παίξανε κυρίως από το NYC που οι διασκευές τους σε νεοϋορκέζικες μπάντες απλά τα σπάνε και κομμάτια από το Encore. Κάπου εκεί χώνεται στο σετ και το Ward 81 και το κοινό τραγουδάει μαζί τους. Εγώ να πω πως λάτρεψα το Psilocybe των Mad Violets και το Eyes In the Back Of My Head των Bevis Frond. Στο τελευταίο ο κόσμος έδωσε λίγο ακόμα γκάζι παραπάνω.  Αφιέρωσε και το Barking Up The Wrong Tree στο Νίκο Τριανταφυλλίδη ! Και εκεί που νομίζεις πως είσαι τσίτα στα γκάζια, έρχεται το Bad News Travels Fast και το Gagarin το βροντάει μαζί τους.

New Kind Of Kick από Cramps

και μας ζητάνε να ηρεμήσουμε λίγο. Το καταφέρνουν για λίγο διασκευάζοντας εξαιρετικά το Marble Hall και το Plastic People. Και για το τέλος μας πήγε υπερηχητικά με Romilar D και She’s Wicked.  Και αποχωρούν. Ουρλιαχτά και stomping στο πάτωμα και ο Rudi συγκινημένος μας λέει πως θα μας παίξουν οι Link Protrudi & The Jaymen! Αυτό και αν ήταν κέρασμα! Παίξανε 3 ή 4 οργανικά χωρίς τα πλήκτρα και έδειξαν πως και το alter ego  των Fuzztones καλά κρατεί. Πολύ Καλά. Έξοχα.

Ξαναγυρνάνε στη σκηνή ως Fuzztones και κλείνουν αυτοί και τελειώνουμε εμείς (αυτό πάρτε το όπως θέλετε ) με Cinderella & Strychnine… 2 Sonics διασκευές στα καπάκια με συνταγή γιατρού!

Τι κι αν σε καναδυό σημεία ξέχασε στίχους, τι κι αν ξέμεινε από ανάσα, ο Rudi Protrudi στα 72 του παρακαλώ δίδαξε για άλλη μια φορά τι σημαίνει rock n roll. Να τα δίνεις όλα, ακόμα και αυτά που αύριο θα το μετανιώσεις. Και αυτό το κάνει γιατί λαβαίνει αγάπη από ένα κοινό που δεν σταμάτησε να τραγουδάει φωναχτά με την ψυχή του από το πρώτο μέχρι το τελευταίο κομμάτι. Όπως λένε και στο χωριό μου, a night to remember, και οι Fuztones μας έχουν χαρίσει πολλές τέτοιες…

So come on , join the Cult Of Fuzz!

Photos by Jo Gogou

2 COMMENTS

Comments are closed.