Stereo Nova η επιστροφή; Και αν δεν είναι, τότε σίγουρα ζήσαμε ένα πολύ καλό live!! Μπορεί η Ελευσίνα να προσφέρετε σαν χώρος πολιτισμού και γιατί όχι, μυστήριο θα ήταν… έφερε όμως την καλύτερη της εισαγωγή!
Αναδρομή
Αθήνα δεκαετία του 90 και ψάχνοντας στο δισκάδικο αγοράζω τον “Ασύρματο Κόσμο” . Ηλεκτρονικός ήχος σε μια εποχή που αν ήθελες κάτι εναλλακτικό σε αυτό το φάσμα δεν υπήρχε, δεν είχαμε τα synths και τα samplers του σήμερα. Δεν είχαμε επεξεργαστές να το σηκώνουν. Δεν είχαμε καν επεξεργαστές στο ίδιο μας το μυαλό να νιώσουν το μεγαλείο της σύνθεσης καθώς και της απαγγελίας στη μουσική.
Μουσική ηλεκτρονική και στίχος που μιλά για την αγάπη, την αλήθεια, τον ρατσισμό, το ρομαντισμό, την αναζήτηση, την πραγματικότητα… πόσο όμορφο και πόσο πρωτοποριακό για εκείνα τα χρόνια…
Τώρα ξέρω γιατί κάθε φορά που βρέχει
τα μάτια μου κλαίνε κι ο σκύλος γαβγίζει,
σχηματίζονται μικρά ποτάμια στους δρόμους
Η κατεύθυνση του ανθρώπου μια λευκή γραμμή αεροπλάνου
κι ύστερα η σιωπή των δορυφόρωνΗ πορεία είναι σταθερή
ενώ ανάμεσα στην αθωότητα και τη διαφθορά
η λέξη αγάπη θυμίζει Γυμνάσιο
Γι’ αυτό της άρεσαν τα λουλούδια
Γι’ αυτό κι εγώ δε θέλω τίποτα, παρά μόνο να κοιτάζω εσένα,
τη γη, τον ουρανό, τις πιο όμορφες λέξεις
όπως το μέτρημα απ’ το μηδέν ως το άπειρο
Ακόμα πιο μακριά η ίδια ερώτηση απλώνεταιΜέρα με τη μέρα
διανύεις τον ίδιο κύκλο μ’ ένα αυτοκίνητο
ενώ κατά βάθος θες να σταματήσεις
Μιλάς μόνος σου καθώς ένα βουνό απ’ τον καθρέφτη ξεμακραίνει
και οι μόνοι που δε φαίνονται είμαστε εμείς
σε αντίθεση μ’ αυτούς που κατάκτησαν το φεγγάρι
Σαν κάποιος να προχωρά προς τα πίσω ψάχνοντας για σέναΟι ίδιες λέξεις με άλλο νόημα
Η ίδια αγάπη σε λάθος άνθρωπο
Όπως το μέτρημα απ’ το μηδέν ως το άπειρο
Κοίταξε εκεί
Το ίδιο πράγμα συνέβη στον ύπνο σου χίλιες φορές
Απ’ το ίδιο σημείο θα πετάς πάντα
Όπως το μέτρημα απ’ το μηδέν ως το άπειρο…
Τότε πήγαινα γυμνάσιο και μετά στο Λύκειο έμαθα πως διαλύθηκαν.’ Ομως προχωράγαμε με ταχύτητα στο 2000 και η τεχνολογία εξελισσόταν βγήκαν πολλές μουσικές ηλεκτρονικές και μη. Εμειναν για λίγο στη βιβλιοθήκη με τους δίσκους αλλά ποτέ δεν τους ξέχασα.
Τι ζήσαμε
Φτάσαμε στις 4 Φεβρουαρίου στην βροχερή Ελευσίνα που είχε βάλει τα καλά της για την φαντασμαγορική γιορτή μουσικές ακούγονταν σε όλα τα τετράγωνα της πόλης από τις 3 το μεσημέρι. Σε εξωτερικό χώρο στο παλιό εργοτάξιο κοσμοσυρροή από μωρά σε καρότσια μέχρι εφήβους και αρχίζει το ταξίδι.
Τι πιο ανατριχιαστικο να ακούς το “Μανα” στο μέρος που είναι ο πόνος μιας μάνας βαθιά ριζωμένος. Εκεί που η μάνα αποχωρίστηκε την κόρη για να πάει στον κάτω κόσμο, τα Ελευσίνια μυστήρια, η ιστορία μας, ο πολιτισμός μας που βυθίζεται και μας το θυμίζουν τα ασυντήρητα αρχαία και όχι μόνον.
Ίσως κάθε μάνα να θρηνεί την δική της Περσεφόνη κάπου στο κοινό σκέφτηκα αυτόματα και σταμάτησα να χορεύω. Έχει μια περίεργη ενέργεια η Ελευσίνα που σε ανατριχιάζει. Το υγρό στοιχείο και ο παραλληλισμός πως ότι από αυτό προερχόμαστε και σύμφωνα με τη μυθολογία είναι το σημείο που καταλήγουμε.
Και μετά ξαναχορεύω στη βροχή σαν να μην είναι κανείς τριγύρω και είναι λυτρωτικό είμαι ανάμεσα στο χτες και στο σήμερα σαν να βαδίζω σε παραίσθηση. Αυτή είναι η μαγεία της μουσικής… σε ταξιδεύει σε κόσμους που δεν τολμάς να αγγίξεις σου απελευθερώνει αισθήσεις πρωτόγνωρες….
Κάθε στίχος τους με κάνει και σκιρτώ, μα δεν θέλω να κλάψω θέλω μόνο να τον φωνάζω δυνατά τους στίχους και να χορεύω όσο αντέξω στη βροχή προσδοκώντας την προσωπική μου κάθαρση.
Κι η εφηβεία σου να περνάει σαν ταινία με μουσική υπόκρουση. Χορεύω μέσα στη βροχή, παγώνω αλλά νιώθω ελεύθερη. Θέλω να γυρίσω πίσω σε αυτά τα αγνά χρόνια που η αγάπη θυμίζει γυμνάσιο.
Με καλυμμένα τα κεφάλια ίσως οι μικροί μου γιοι, να τους παρουσίαζαν με το minecraft. Χωρίς να τους νοιάζει το κρύο, το χιονόνερο μας χαρίζουν τις μουσικές αλλά κυρίως την χαρά της επανένωσης και την ελπίδα ότι θα ξαναζήσουμε κι άλλες συναυλιακές εμπειρίες όπως την χτεσινή.
Να μαγευόμαστε από τις μουσικές και είτε βρεχόμαστε είτε όχι, να χορεύουμε .
Σας περιμέναμε, θέλαμε πολύ να μην είχατε χωρίσει αλλά αν δεν γινόταν αυτό δε θα ζούσαμε με τόση ένταση το χτες. Αλλωστε όλα είναι αλυσίδα…
Αν δεν χωρίζατε δε θα αδημονούσαμε για το χθεσινό, δεν θα ήταν τόσο έντονη η απόλαυσή μας…
Σας ευχαριστώ από καρδιάς ταξίδεψα πίσω σε αγνά χρόνια κι ας ήταν ο ήχος κρυστάλλινος από τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα.
Και σήμερα ξύπνησα… και παίζει στο μυαλό μου αυτό…
Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο και θα ‘ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο γιατί μια καινούρια αγάπη θα χύνεται σα μέλι κι από ένα σημείο τής Γης αυτός ο ήλιος θ’ ανατέλλει πιο όμορφος
από ποτέ σα στρογγυλό χρυσάφι θα λάμψει στο βλέμμα σου σα μεγάλο διαμάντι
Κι εγώ που κάνω όνειρα χωρίς να κοιμάμαι περνάω μέσα από ένα κρύσταλλο χωρίς να φοβάμαι γιατί τα όνειρα που κάνω όταν περπατώ στο δρόμο είναι πιο έντιμα απ’ αυτά που μας πλασάρει ο νόμος ο νόμος μιας εταιρίας, ο νόμος μιας πολιτείας
Από όσο μπορούσα να βγάλω φωτογραφίες από το σημείο που καθόμουν…
Περιμένω να ξανα ανταμώσουμε σας αγαπώ Στέρεο Νόβα! Ήταν φοβερή και η επιλογή του μέρους και της ημέρας ώστε να μας ξαναχαρίσετε τις υπέροχες μουσικές σας ζωντανά!
Να έχουμε υγεία και να ζήσουμε πολλές τέτοιες βραδιές.
Οι Στέρεο Νόβα- Stereo Nova
παρέμειναν για περίπου ένα χρόνο ακόμα στο χώρο της μουσικής. Η διάλυση ήρθε στα τέλη του 1997. Τα μέλη των Στέρεο Νόβα συνεχίζουν ξεχωριστά τον δρόμο τους στη μουσική μέχρι σήμερα.
Δεν ήταν μοναδική στιγμή αυτή, καθώς και στο παρελθόν είχαμε κατά καιρούς κάποια μικρά reunions.
Τον Νοέμβριο του 2008, αποκαλύπτεται ότι οι Στέρεο Νόβα θα επανενωθούν για μία και μοναδική βραδιά. Αυτό συνέβη στις 5 Δεκεμβρίου, για τα 3 χρόνια της LiFO.
Νοέμβριος του 2013 και έρχεται επανέκδοση! Με την επέτειο της συμπλήρωσης 20 χρόνων από την πρώτη κυκλοφορία του συγκροτήματος, οι δίσκοι Ντισκολάτα, Ασύρματος Κόσμος, Τέλσον, Βιταμίνα Τεκ, Ωφέλιμο Φορτίο, Σ.Κ.Α.Ζ.H., Best Off, Κύκλοτρον και The Drone Compilation βγαίνουν ξανά.
[…] Ένας μήνας πέρασε από εκείνο το βροχερό βράδυ στην Ελευσίνα, που πλήθος κόσμου κατάφερε να δει το συγκρότημα εκείνο που τους μεγάλωσε. Το μυστήριο της πόλης, έφερε ένα θαύμα για αρκετούς από εμάς, καθώς περιμέναμε την επανένωση του Μιχάλη Δέλτα και του Κωνσταντίνου Βήτα. Και η ευχή αυτή έγινε τυχερό αστέρι… Εμείς είμασταν εκεί και μπορείτε να διαβάσετε σχετικά. […]
Comments are closed.