Η Sound Effect Records για τα 21 χρόνια της το γιόρτασε με το διήμερο Side Effect φεστιβάλ. Σε συνεργασία με την Laika Productions ανεβάσανε στην σκηνή του Gagarin 205 συγκροτήματα που έχει συνεργαστεί από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ο Άλεξ Κλημεντόπουλος και η Χριστίνα Φραντζεσκάκη, έδωσαν ραντεβού στο Gagarin 205 για ένα μεγάλο μουσικό ταξίδι…
Εμείς βρεθήκαμε την πρώτη ημέρα αυτής της υπέροχης μουσικής γιορτής και θα σας μεταφέρουμε το κλίμα.
Το απόγευμα του Σαββάτου λοιπόν ήμασταν στις θέσεις μας και υποδεχτήκαμε τους Lokruz. Ο κόσμος ήταν ακόμα λίγος, μάλλον γιατί έχουμε συνδέσει τέτοια event για λιιίγο πιο αργά το βράδυ, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Ή μάλλον έχει. Μου είναι ακόμα αδιανόητο να πληρώνεις για 5 μπάντες και να θες να δεις μόνο τις 2. Και εντάξει μιλάμε για Σάββατο βράδυ. Πόσες δουλειές πια πρέπει να διευθετηθούν σαββατόβραδο; Περιέργεια δεν έχετε; Όπως και να έχει, τα παιδιά βγήκαν και μας έβαλαν στο κλίμα κατευθείαν. Με ωραίες κιθάρες. Χροιές από καθαρή με βαθάκι και τρέμολο μέχρι και sabbathιαάρικα riffs και hendixικα licks και fuzz. Μπάσο και τύμπανα δεμένα με πολύ ωραία παιξίματα. Να πούμε επίσης πως τα σετς ήταν μικρά σε διάρκεια . Αυτό βοήθησε στη ροή της βραδιάς. Και πήραμε και άρωμα από πολλές μπάντες. Όσοι είμασταν από την αρχή.
Την σκυτάλη πήραν οι King Isxan από το Τελ Αβίβ με πάθος το οποίο και μας μετέδιδαν και κρατούσαν τον ενθουσιασμό της βραδιάς ψηλά, παρόλο που ακόμα η προσέλευση ήταν μικρή. Με 2 κιθάρες και ντραμς, ελάχιστο στίχο, μας μετέφεραν ένα ανατολίτικο άρωμα ψυχεδέλειας με στιβαρό και ενίοτε βαρύ ήχο. Πολύ ωραία θέματα και χτίσιμο στα κομμάτια. Άλλοτε ήταν θέμα ερώτησης απάντησης τα κιθαριστικά παιξίματα και άλλοτε χτίζαν μαζί. Ενδιαφεροντα θεματάκια που τα ανέπτυσσαν περίτεχνα. Πολύ μου άρεσε επίσης και το γεγονός πως μας τραγουδήσανε και ένα κομμάτι στην μητρική τους . Απλά και όμορφα .
Οι Glen με τον μοναδικό ορχηστρικό τους ήχο
και τα επαναλαμβανόμενα μουσικά τους μοτίβα, συνέχισαν τη ροή της βραδιάς. Τα παιδιά από το Βερολίνο μας χάρισαν μία μουσική περιπέτεια. Με έντονο άρωμα kraut, Γερμανοί γαρ, πήραν το ρυθμικό τρένο που σε υποβάλλει με τον μονότονο παίξιμο και εκεί ο κιθαρίστας έχτιζε συνεχώς με θέματα, χροιές και αλλαγές στη διάθεση. Αν και ρυθμικά ήταν υποβλητικοί, ο μπασίστας τους μας χάρισε στιγμές που ξεχώρισε από τη μελωδία κάνοντας τη διαφορά.
BLML για τη συνέχεια του Side Effect Festival . Ή Blackmail αν προτιμάτε. Όπως και να τους πεις, ο Γιώργος Καρανικόλας και η παρέα του μας χάρισαν όμορφες στιγμές από το σύνολο της δουλειάς τους. Post psychedelic, grunge με πολύ ωραία riffs που παλισιώνονταν από πλήκτρα, στιβαρό μπάσσο και στακάτα drums. Arizona και ο κόσμος άρχισε να συμμετέχει ενεργά, μια που και η προσέλευση φαίνεται να γεμίζει τον χώρο. Μπάντα που μας έχει δώσει και περιμένουμε και άλλα. Plasma Rocket για φινάλε και εγώ χαμογελαστός τελείωσα το αναψυκτικό βύνης λυκίσκου και πήγα για ανεφοδιασμό.
Να πω πως ως εδώ ο ήχος είχε θεματάκια. Θα γίνω κακιά πεθερά, όμως νομίζω πως οι μπάντες δεν είναι θιασώτες του ψηφιακού και τα drums ήταν λες και άκουγες δεν ξέρω και γω τι. Όταν η μπότα είναι τόσο ψηφιακή και κομπρεσσαρισμένη το ηχητικό σύνολο αλλάζει. Και το λέω αυτό γιατί νομίζω πως έχει σημασία. Είναι κρίμα και για τις μπάντες, και για τον κόσμο, και για τον χώρο. Δεν ξέρω πόσο διαφορετική ακουστική μπορεί να έχει ο χώρος στον χώρο ηχοληψίας που είναι επάνω, αλλά ο κύριος όγκος κοινού είναι κάτω.
Και έχει σημασία αυτό γιατί όταν βγήκαν οι Steams που είχαν δικό τους ηχολήπτη, το τοπίο (ηχητικά) έγινε κρυστάλλινο.
The Steams μία μπάντα που έχει όλες τις προδιαγραφές για καριέρα και στο εξωτερικό (τέλος του μήνα θα παίξουν στη Γαλλία) και τους ευχόμαστε καλή επιτυχία. Και γιατί όχι? Έχουν αποδείξει ότι μπορούν να κάνουν τη διαφορά!! Με το Mild Conquest στις αποσκευές τους όλα είναι πιθανά . Ο χώρος πια είχε γεμίσει. Oι Steams σε μεγάλα κέφια παίξανε με την ψυχή τους. Συγκεντρωμένοι στο παίξιμο, αν και το χορέψανε αρκετά και οι ίδιοι. Και γιατί όχι δηλαδή, μόνο κακό δεν είναι να μεταδίδεις θετική ενέργεια στο κοινό σου. Και όταν υπάρχει αλισβερίσι μεταξύ μουσικών και κοινού, το αποτέλεσμα μόνο καλό μπορεί να είναι! Με δύο encore τους που τα ευχαριστήθηκαμε, έκλεισε αυτή η πρώτη ημέρα του Side Effect Festival. .. και με τον Γιάννη Ανδριόπουλο να μας ευχαριστεί και να τον ευχαριστούμε!
Φώτος δια φακού Jo Gogou.
Jo Gogou Photography | Jo Γκόγκου
